The post ስለ ብሽሽቅና ፉክክር-ተኮር ስብከቶች ጥቂት ልበል! first appeared on ደቀ መዝሙር.

“አንተ ታማኝ ባሪያ” መባል ከምንም በላይ ሊያሳስበን የሚገባበት ጊዜ ላይ ነው ያለነው፤ በጌታ ፊት ዋጋ የሚሰጠው ታማኝ ባሪያ መሆን እንጂ ዝነኛ አገልጋል ሆኖ መገኘት አለመሆኑን ልናስተውል ይገባል፤ ታማኝ ሆኖ መገኝትን በተለያየ መልኩ የሚያሳንሱብን፣ ይሄንን ዋና የሆነውን ጥሪ እንዳናይ የሚጋርዱን ብዙ አይነት ነገሮች በዙሪያችን ከበውናል፤ በተለይ ዘመን አመጣሹ የሶሻል ሚዲያውም ሆነ እንደ ዝነኛ (Celebrity) ወይንም ፌመስ ዘማሪ፣ ፌመስ ሰባኪ የመደነቅ ነገር ለብዙዎች እንቅፋት እየሆነ ያለንበት ጊዜ ላይ ነው ያለነው፤

ወደ ዝነኝነት የመጡ ሰዎች ብዙ አይነት የሕይወት መንገድ ተጉዘው ወደ ዝነኝነት ማማ ላይ መውጣት የቻሉ ናቸው፤ ይሄ ዋጋ ያስከፈላቸው ጉዞ እና አሁን ያሉበት ክብር (STATUS) በቀላሉ ሊለቁት የማይችሉት ማንነት ሆኖ ያገኙታል፤ ይሄን አይነቱ ዝነኝነት ወደ ቤተ እምነት የገባ አደገኛ የሆነ አካሄድን እየተፈጠረ እንዳለ ማየት ይቻላል፤ እነዚህ በጌታ ቤት በዝነኝነት መንፈስ ራሳቸውን ከፍ ያደረጉ፣ ከመደዴው ምእመን በላይ እንደሆኑ የሚያስቡ፤ ጌታ የሰጣቸው ጸጋ፣ ታማኝ ሊሆኑ የተጠሩለትን ጥሪ ያጎደሉ፣ ቅባታቸው ከተራው አማኝ ተርታ እንዳይመደቡ ከዛም ባለፈ መልኩ የሚቀመጡበት ወንበር የተለየ፣ የሚለብሱት ልብስ በዋጋ የተወደደ አንዳንዶቹም የሚነዱት መኪና ለኔ ቢጤው ደሃ ሲታይ የሚያስደነግጥ እየሆነ ከመጣ ሰንበትበትብሏል፤

በታዋቂነት ማንነት ማገልገል እና ለቃሉ እውነት ታማኝ ሆነን በማገልገል መካከል ያለው መስመር በጣም ስስ ነው፤ በጳውሎስ እና ባርናባስ (ሐሥ 14፥8-19) ያለውን ታሪክ ስንመለከት የሚያስተምረን ነገር አለ፤ ጳውሎስ እና ባርናባስ በበልስጥራን በእነሱ የተደረገው ተአምር ምክንያት “ሕዝቡም ጳውሎስ ያደረገውን ባዩ ጊዜ፣ በሊቃኦንያ ቋንቋ፣ “አማልክት በሰው ተመስለው ወደ እኛ ወርደዋል!” ብለው ጮኹ፤” (ሐሥ 14:11) ይሄ የሚያሳየን ቀጣዩ ነገር እነ ጳውሎስን ለየት ያለ ስፍራ መስጠት ከዛ ባለፈ መልኩ ልዩ በሆነ መልኩ እነሱን ትንንሽ አማልክት ማድርገ ማምለክ ነበር የዚያ ከተማነዋሪዎች ፍላጎት። የጳውሎስ እና ባርናባስ ምላሽ ግን ““እናንት ሰዎች፤ ለምን ይህን ታደርጋላችሁ? እኛም እኮ እንደ እናንተው ሰዎች ነን” የሚል ነበር፤ ምክንያቱም ታማኝ ሊሆኑለት የሚገባ ጥሪ የነበራችው ሰዎች ስለነበሩ፤

ይሄን መስመር በምን ያክል እንዳለፍን አንዳንዴ በማይገባን መልኩ አልፈነው ልንገኝ እንችላለን፤ ቤተ ክርስቲያን በተለይ በሰዎች ዘንድ የተለየ ዝነኝነት ያተረፉ ሰዎች እንዲያገለግሉም ሆነ በመድረኮቻቸው እንዲገኙ ሲሽቀዳድሙ መመልከት ለዚህ አይነቱ ችግር የበለጠ መባባስ ምክንያት ከሆኑ ነገሮች መካከል አንዱ ነው፤ “ከልካችን ያለፈ ጉርሻ መዋጥ ትንታ ያተርፋል። እግዚአብሔር በሰጠን ልክ ለክብሩ በመኖር ፈንታ የየራሳችን ትንንሽ ጣዖታት ለመሆን ባንጋጠጥን ጊዜ በድንገት መፈንገልን እናተርፋለን።” (የዱባ ጥጋብ ገጽ 118 በሰሎሞን አበበ ገብረ መድኅን)

ዝነኛ ሰዎች በተለየ መልኩ ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ የበለጠ እንዲታወቅ የተለየ አስተዋጽዖ ያደርጋሉ ብዬ አላምንም፤ ነገር ግን በእነዚሁ ሰዎች አማካኝነት ጌታ አይሠራም ማለቴም እንዳልሆነ እንዲታወቅልኝ እፈልጋለሁ፤ በጣም ጌታን የሚፈሩ በታማኝነት እርሱንና እርሱን ብቻ የሚያገለግሉ፣ በሚያገለግሉት ጌታም ሆነ የአገልግሎታቸውን በረከት ተካፋይ በሆነ አማኝ መካከል ስፍራ ያላቸው ወገኖችም እንዳሉ ማሰብ ተገቢ እንደ ሆነ አምናለሁ፤ “በጌታ የተቀበልኸውን አገልግሎት እንድትፈጽሙው ተጠንቀቅ በሉልኝ።” (ቆላ 4፥17) ብሎ ጳውሎስ ለአክሪጳ እንዳስጠነቀቀው በዙሪያቸው የሚታየው ግርግር እና ጭብጨባ ሳይሆን ለተቀበለው አገልግሎት ጥንቃቄ እንዲያደርግ ያስጠነቅቀዋል፤

‘ከዚህም የተነሣ ዝናው በመላዋ ሶርያ ተሰማ፤ ‘ማቴዎስ 4:24

በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ አገልግሎት እየሆነ ከነበረው ነገር የተነሳ ለየት ያለ እውቅናን አግኝቶ ነበር፣ ከመታወቅም አልፎ እንደውም ስላበላቸው ስላጠጣቸው፤ “’ኢየሱስም ሰዎቹ መጥተው በግድ ሊያነግሡት እንዳሰቡ ዐውቆ እንደ ገና ብቻውን ወደ ተራራ ገለል አለ።” (ዮሐንስ 6:15) በዚህ የዮሐንስ ወንጌል ታሪክ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ባደረገው ነገር ዝናን አትርፎ ነበር ነገር ግን ከዝነኝነት የተነሳ የሚመጣ ክብር ከሚያስገኝልን ምስጋና ይልቅ ይዞብን የሚመጣው ጣጣ ብዙ መሆኑን ሊያስተምረን ስለፈለገ ራሱን ገለል አደረገ እንጂ ለማሱ (ለብዙሃኑ) ግርግር ራሱን አልሰጠም፤

ራስን እንደ ማወቅ እና ራስን እንደ መሆን ትልቅ ነገር የለም፤ ይሄ በሕይወታችን መሆን ሲችል ያን ጊዜ ለታማኝነት የቀረበ ልቦናን እናገኛለን፤ ራሳችንን መሆን የሚያስችለን ብቸኛው ነገር ለእግዚአብሔር ቃል የተጠጋ ማንነት ሲኖረን ነው፤ የቃሉ መስታወት ማንነታችንን ለራሳችን በማጋለጥ ልካችንን እንድናይ ያደርገናል እግዚአብሔርን የትኛውንም ያክል ብናውቀው ልንላመደው አንችልም ለዚህ ነው ራስን ማወቅ ልክን ማወቅ ነው። ጌታ ጌታ  ነው እኛ እኛ ነን፤ ጴጥሮስ ከጌታ ኢየሱስ ትንሳኤ በኋላ ስለ ራሱ ያለው እይታ ለየት ያለ መሆን ችሎ ነበር፤ በፊት ፈጠን ፈጠን ይል የነበረው አሁን ግን “…..ጌታ ሆይ፤ አንተ ሁሉን ታውቃለህ፤ እንደምወድድህም ታውቃለህ” አለው።” ወደሚለው ራስን ወደማወቅ መጣ፤ (ዮሐ 21፥17)

የተቀበልነው አደራ ተጠያቂነት ያለበት ስለሆነ ታማኝነት ግድ ይላል፤ ልባም ባሪያ ሆነን ስንገኝ የተሰጠንን አደራ ለተደራሹ እንደሚገባ ተጠንቅቀን እናደርሳለን፤ ለዚህ አይነቱ ባሪያ ትልቁ ትኩረት ተደራሹ አይደለም አደራ የሰጠው ነው ትልቅ ስፍራ ያለው!! “’ጌታም እንዲህ ሲል መለሰ፤ “እንግዲህ፣ ምግባቸውን በተገቢው ጊዜ እንዲሰጣቸው፣ ጌታው በቤተ ሰዎቹ ላይ የሚሾመው ታማኝና ብልኅ መጋቢ ማነው? ‘ሉቃስ 12:42

የተቀበልነው አደራ ራሳችንን ልናሳይበት ሳይሆን ልንጠነቀቅለት፣ ራሳችንን እኛነታችንን ዝቅ ልናደርግለት፣ እንደ መጥምቁ ዮሐንስ በምድረበዳ የምንጮህ ድምጽ የምንሆንለት እንጂ የምንታይ ዝነኞች እንዳልሆንን ሊገባን በዚህ መልኩ ራሳችንን ልናውቅ ይገባል፤

‘እርሱ ሊልቅ፣ እኔ ግን ላንስ ይገባል። ‘ዮሐንስ 3:30

The post ዝነኝነት ወይንስ ታማኝነት? first appeared on ደቀ መዝሙር.

ክፍል 4
ባለፉት ክፍሎች እንዲሁ በግርድፉ የዘመናችንን ቤተ ክርሰቲያን የዝማሬ አምልኮ ሥርዓት ግድፈቶች እና መሰናክሎች በማንሳት ለመነጋገር ሞክረናል፡፡ ከዚህ ቀጥሎ ባሉ ክፍሎች የአምልኮ ትርጉም፣ መርህ እና አላማ በአጭር በአጭሩ ለመዳሰስ እሞክራለሁ፡፡ “አምልኮ” የሚለው ቃል ውስጥ ሶስት ዋና ዋና ጉዳዮችን እናስተውላለን፤ አምላክ፣ መስዋዕት እና አምላኪው፡፡ ሶስቱ ጉዳዮች በአግባቡ ተሳልጠው ልከኛ ቦታቸውን ካልያዙ አምልኮ የሚባለው ነገር ክሳቴ አይኖረውም፡፡ አምላክ (Object of Worship) ሲሆን አምልኮን ተቀባይ ወይም የድርጊቱ መንስኤ፣ ዋና ምክንያት ነው፡፡
                                                                                “አምላክ ስላለ ነው አምልኮ የኖረው!”
በማንኛውም ሀይማኖት እና እምነት (ቃልቻ፣ ቦረንትቻ፣ ሌላም ቻ..) የአምልኮ ነገሮች ተመሳሳይ ናቸው፡፡ እኛ የምንነጋገረው ስለ ዓለማቱ ፈጣሪ ታላቁ አምላክ ዘለዘለማዊው እግዚአብሔር ነው፡፡ መስዋዕት ለአምላክ የሚሰጥ ስጦታ ወይም ምላሽ ሆኖ የሚቀርብ ጥልቅ ፍቅር፣ እምነት፣ ከፍተኛ አድናቆት (ውዳሴ)፣ ፍርሃት (እየወደድነው እንፈራዋለን)፣ መንቀጥቀጥ (የአክብሮት ጥግ)፣ መንዘፍዘፍ፣ ድንጋጤ (ሰቦማይ ይላል ግሪኩ)፣ ራስን እስከ መሳት ያለ ከፍተኛ አድናቆት (ራዕይ 1፡17)፣ መገዛት ሲሆን፥ ይህ ደግሞ በሶስት ምልዓተ ደርዝ ይገለጣል፡፡

1. የሀሳብ አምልኮ (Worship in Thinking)
2. የአንደበት አምልኮ (Worship in singing or speech)
3. የሥራ አምልኮ (Worship in action)
4. የሀሳብ አምልኮ ምንድነው?

ስለ አምላካችን እግዚአብሔር በልባችን ያለው ፍቅር፣ አክብሮት፣ ፍርሃት፣ አድናቆት እና እምነት ነው፡፡ ሀሳብ በጣም የሚገርም ፍጥረት፣ የማንነታችን ክፍል ሲሆን ለሰዎች ሊታይ ፈጽሞ የማይችል የአዕምሮ ቀመር ነው፡፡ በዓለም ያሉ ጠቢባን ሳይነቲስቶች የሰውን የተለያዩ የአካል ክፍሎች በዝርዝር የሚያሳዩ፣ የመጠቁ መሳሪያዎችን ሰርተዋል፡፡ የጭንቅላት ዕጢ፣ የደም መፍሰስ፣ የነርቭ ችግሮችን፣ የተሰበረ አጥንት… ወዘተ ለማየት ችለዋል፡፡ CT SCAN, MRI, X-RAY, ULTRASOUND… ብዙ ነገሮችን ማሳየት የቻሉ የሰው ልጅ ረቂቅ የጥበብ ውጤቶች ናቸው፡፡ ነገር ግን የቱንም ያህል ቢራቀቁ የሰውን ሀሳብ ለማየትና ለመገንዘብ አልቻሉም፡፡ ሃሳባችን በማንም አይታይም ለዚህም ነው እንደ ፈለግን የምናስበው፡፡ ከሰዎች ጋር አብረን ስንኖር እርስ በርስ ሀሳባችንን መተያየት የምንችል ቢሆን ኖሮ ምን ይሆን ነበር? ስለ ባልንጀራችን የምናስበውን ሁሉ የሚያውቅ መሳሪያ ቢኖር በእውነት በምድር እንኖር ነበር ወይ?

መጽሐፍ ቅዱስ ስለ ሀሳብ ምን እንደሚል ጥቂት ብቻ እንመልከት፡፡
ኢያሱ 1፡8 የዚህ ህግ መጽሐፍ ከአፍህ አይለይ…በቀንም በሌሊትም አስብ፤ ያን ጊዜ መንገድህ ይቀናልሃል፡፡
መዝ. 1፡2-3…በእግዚአብሔር ህግ ደስ ይለዋል፣ ህጉንም በቀን እና በሌሊት ያስባል እርሱ በውሃ ፈሳሾች ዳር እንደተተከለች ፍሬዋን እንደምትሰጥ፣ ቅጠልዋም እንደማይረግፍ ዛፍ ይሆናል፣ የሚሰራውም ሁሉ ከናወንለታል።
ፊል. 4፡8 በቀረውስ ወንድሞች ሆይ…አስቡ
ቆላ 3፡1 በላይ ያለውን አስቡ እያለ ምን ያህል ሀሳባችን ከፍ ያለ ንጹህ እና ቅን ሊሆን እንደሚገባው ቃሉ በአጽንኦት ይናገራል፡፡

አምልኮ ስለ እግዚአብሔር በልባችን ከምናስበው በጎ ነገር ካልጀመረ ይፈርሳል!! ‹‹በሀሳብህ ያላከበርከው ጌታ መድረክህ ላይ አይከብርልህም››!! በልብህ ያላነገስከው ጌታ ድንገት በደመቀ ተቀጣጣይ ዝማሬ አይነግስልህም! የጊታርህ ክር፣ ድምጽህም ቢቃኝ ሀሳብህ ካልተቃኘ ፈርሷል! ዛሬ ሀሳባችንን የሞላው ነገር ምን ይሆን? ሀሳባችን እና መዝሙራችን ይተዋወቃሉ?፣ ይቀራረባሉ? ወይስ በየፊናቸው እየተመሙ ነው? በቀን እና በሌሊት የምናስበው ጉዳይ በመድረክ እና በጉባኤ ከምንዘምራቸው ዝማሬዎች ጋር በእውነት ዝምድና አለው ወይ? ካልሆነ ድርሰተ ተውኔት እየተወንን ብቻ እንጂ እያመለክን አይደለም፣ አፍርሰናል፡፡ በዋልድባ የዘፈነ ዲያቆን አፍርሷል እንደሚባለው እንዲሁ ልንዘፍን አይገባም፡፡ የሀሳብ ጥራት በሌለበት የአንደበታችን ስል ንግግር ሆነ ዜማ እግዚአብሔርን ሊያስደስተው አይችልም፡፡

ምስጋናችን ጥልቅ እንጂ ግልብ ሊሆን አይገባም፡፡ “ግልብ” ምስጋና ቆሌ የሌለው እንዲሁ የሙዚቃ ምት እየተከተሉ የሚሉትንም ሳያውቁ መደሳሰት መፈንጠዝ አይነት ሲሆን:- “ጥልቅ” ምስጋና ግን ከጥልቅ ልባችን የሚፈልቅ፣ በቂ ምክንያት ያለው፣ የጌታ ምህረት ብዛቱ በባለውለተኝነት ስሜት እያናወጠን፣ እንባ እንባ እያለን ወይም የሚፈነቅል ደስታ ሲያስጮኸን ነው፡፡ ደስታም እኮ ጥልቅ እና ግልብ ልዩነቱ ያስታውቃል፡፡ ማንም በማያየው የሀሳባችን ስፍራ እኔ ልንገስ እያለ ነው ጌታ፡!!

አንደበታችን ለሰው ነው፣ ተግባራችንም ለሰው የሚታይ ነው፣ ፍርድ ቤት ዳኛ በንግግርህ አልያም በስራህ እንጂ በሃሳብህ ሊፈርድብህ አይችልም፡፡ እንደዚህ እያሰብክ ነው ስለዚህ ጥፋተኛ ነህ ቢል ዳኛ እንዴት እንግዳ ነገር ይሆን? ለእግዚአብሔር ብቻ በተለየችው የሀሳባችን መሰዊያ አምልኮን ብንጀምር አትጠራጠሩ ሁሉ ይሰምራል፡፡ ልባችን ልክ አይደለም!! ከዚህም የተነሳ በእውነተኛ አምልኮ ልንባረክበት ከሚገባን በረከት በብዙ ጎድለናል፡፡ ፊል 4፡8 ቃሉ “በቀረውስ ወንድሞች ሆይ እውነተኛ የሆነውን…ንጹህ የሆነውን፣ ፍቅር ያለበትን፣ መልካም ወሬ ያለበትን…ወዘተ አስቡ” ሲለን እኛ ሁሉን በተቃራኒው እያሰብን ቢሆንስ? ማር 12፡28 በፍጹም ልብህ፣ ሃሳብህ፣ ነፍስህ እና ሐይልህ ጌታ አምላክህን ውደድ ሲል እኛ በፍጹም ሪትም፣ ፒች፣ ቅኝት፣ ጩኸት፣ ላይት፣ ጪስ፣ መድረክ፣ ልብስ ብቻ ልንወደው ሞክረን ይሆን? ልብም፣ ነፍስም፣ ሀሳብም፣ ሀይልም የውስጥ ናቸው በመሰረታዊ ደረጃ፡፡ ስለዚህ ጊታራችን ኪቦርዳችን ላይን አሬያችን ምርጥ እንደሆነ ሁሉ ሀሳባችን ምርጥ ይሁን!! ስለ ጌታ፣ ስለ ባልንጀራ፣ ስለ ሀገር፣ ስለ ህዝብ ያለን ሀሳብ በጎ ይሁን፡፡ አጥብቀህ ልብህን ጠብቅ!! መዝ 19፡14 የአፌ ቃል እና የልቤ ሀሳብ በፊትህ ያማረ ይሁን፡፡ ሀሳብ ሲያምር አንደበት ያምራል፣ ተግባርም ያምራል፡፡

The post አምልኮ ‹‹ምንነቱ፣ እንዴትነቱ እና ለምንነቱ›› first appeared on ደቀ መዝሙር.

ይህንን ‘መንፈሳዊ ውንብድና’ የሚለውን ሐረግ፥ ባለፈው ሳምንት እያነበብኩት ከነበረው የጸሎት-የንግድ ቤት?! ከተሰኘው የወንድም ተካልኝ ነጋ መጽሐፍ የወሰድኩት ነው። የጌታ ቤት ከጸሎት ቤትነት ወደ ጨረታና የችርቻሮ ንግድ ቤትነት እንዴት በፈጣንና እኩይ አካሄድ እየተለወጠ መሆኑን የሚናገር፥ ደግሞም ከመፍትሔ አሳቦች ጋር አሰናስሎ ያቀረበ ግሩም መጽሐፍ። ግዙት፤ አንብቡት።

ስለ ወንበዴ ጥቂት ልበል፤ ወንበዴ ወራሪ ጦር ሆኖ ከውጪ የመጣ አገር ወጊ አይደለም። ወንበዴ ቤቱና መንደሩ ኮስኩሶት የወጣ፥ አገዛዝ ያልተመቸው ወይም ለራሱ ጥቅም ሲል ፋንኖ ወጥቶና አፈንግጦ ሌሎችን በዙሪያው እየኮለኮለ፥ የዋሃንን እና ያልተማሩትን እያወናበደና እያታለለ ዋናውን አካል የሚወጋና የሚጎዳ፥ ሕዝብንም የሚያተራምስ ሰው ነው። ወንበዴ ከመደበኛው የኑሮ መስመር ወጥቶ፥ ተለይቶ፥ በስውርና በምስጢር፥ በማታለልና በማጭበርበር፥ ሲልም በማስፈራራትና በማስደንገጥ፥ በማገትና በመጉዳት፥ በአደባባይ ሳይሆን፥ በተጠያቂነት ሳይሆን፥ በሕጋዊነት ሳይሆን የሚንቀሳቀስ ዘራፊና አግበስባሽ ነው። ወንበዴ ሲዘርፍ ኅሊና የለውም፤ ሰዓት ፈትቶ ከመውሰድ ይልቅ ከእጅ ጋር ቆርጦ ይወስዳል፤ ቀለበት ቶሎ አልወልቅ ካለ ከነጣት ቆርጦ ይወስዳል፤ ጉትቻን ከጆሮ ጋር ይገነጥላል።

ከላይ ያልኩት መንፈሳዊ ወንበዴ ከጫካው ወንበዴ ጋር ተመሳሳይ ነገር የሚያደርግ ሆኖ ልዩነቱ ይህኛው ሃይማኖታዊና መንፈሳዊ ይዘት ያለው መሆኑ ነው። በተለምዶ መንገድ ጫካ የገባ ሳይሆን ‘መንፈሳዊ’ ጥሻ ውስጥ የገባ ሰው ነው። የመንግሥትን ሕግ የጣሰ ሳይሆን (ይህም በወጉ ከተፈተሸ የተጣሰ መሆኑ እውን ነው፤ ስሜትና ገንዘብና አካል ከተጎዳ፥ ነፍስ ከጠፋ ሕግ መጣስ አይደል?) ግን ከዚያ በላይ የእግዚአብሔርን ሕግ እየጣሰ፥ እየሰበረ፥ እያጣመመ፥ ለራሱ ስምና ጥቅም፥ ዝናና ካዝና የሚሠራ ጭፍራ ያለው የጎበዝ አለቃ ነው። የሚጎዳውና የሚወጋው፥ የሚያምሰውና የሚዘርፈው አላፊ መንገደኛን ሳይሆን የክርስቶስን አካል ቤተ ክርስቲያንን ነው።

የሐሰተኞች ነቢያት ኢየሱስ የመጽሐፍ ቅዱሱ ኢየሱስ መስሎን አንወናበድ። እነዚህ ሰዎች የክርስትና ቀለም የተቀቡ መንፈሳዊ ወንበዴዎች መሆናቸውን አንርሳ! ተአምራት መደረጋቸውንና ተአምራቱም በኢየሱስ ስም መደረጋቸውን ብቻ አንይ። ምልክቶችና ድንቆች በቅዱሳን በኢየሱስ ስምም፥ በሐሰተኞች በኢየሱስ ስምም፥ ያለ ኢየሱስ ስምም ይደረጋሉ። ሐሰተኛ ክርስቶሶችና ሐሰተኛ ነቢያት በስሙ ታላላቅ ድንቅ ነገሮችን ያደርጋሉ። ይህ ድንቅ አይደለም። ድንቅ የሚያደርገው ኢየሱስ ብቻ አይደለም። ሐሰተኛ ድንቆችም አሉ፤ 2ተሰ. 2፥9-10 ይህንን እንዲህ ሲል ይነግረናል፤ ይድኑ ዘንድ የእውነትን ፍቅር ስላልተቀበሉ ለሚጠፉ፥ የእርሱ መምጣት በተአምራት ሁሉና በምልክቶች በሐሰተኞች ድንቆችም በዓመፅም መታለል ሁሉ እንደ ሰይጣን አሠራር ነው። በምልክቶች በሐሰተኞች ድንቆችም!

ይህ ስለ ሐሰተኛው ክርስቶስ እንዲሁም በዓመጸኛው መንፈስ ስለሚሠራው የሐሰት አሠራር የሚናገር ክፍል ነው። በኢየሱስ ስም የተደረገ ነገር ሁሉ በኢየሱስ የተደረገ ነው ማለት አይደለም። አይምሰለን። በማቴ. 7፥22-23 በስሙ ስለተደረጉ ድንቅ ነገሮች ይናገራል። ድንቆቹን ያደረጉት ሰዎች ግን አስደናቂ ሰዎች እንጂ የዳኑ ሰዎች አልነበሩም። በዚያ ቀን ብዙዎች፦ ጌታ ሆይ፥ ጌታ ሆይ፥ በስምህ ትንቢት አልተናገርንምን፥ በስምህስ አጋንንትን አላወጣንምን፥ በስምህስ ብዙ ተአምራትን አላደረግንምን? ይሉኛል። የዚያን ጊዜም፦ ከቶ አላወቅኋችሁም፤ እናንተ ዓመፀኞች፥ ከእኔ ራቁ ብዬ እመሰክርባቸዋለሁ።  በስሙ ድንቅ አድርገዋል፤ ግን አልታወቁም።

የነቢያቱ ኢየሱስ ነቢያቱን የሚያዝዝ ሳይሆን ለነቢያቱ ትእዛዛት ደፋ ቀና እያለ የሚሠራላቸው ከሆነ፥ ብር አባዛ ሲሉት የሚያባዛላቸው ከሆነ፥ የብልጽግና አዋጅ አንባቢና አነብናቢ ከሆነ፥ ስልክ ቁጥር ተናግሮ ንስሐ የሚያስፈልገውን ኃጢአታቸውን የሚደብቅ ከሆነ፥ እንደተፈወሱ ነግሮአቸው ፈውሳቸውን ከስፍራው የሚያጠፋው ከሆነ፥ ሁሌ ምድራዊ፥ ቁሳቁሳዊና ሥጋዊ ሸቀጣ ሸቀጦችን ለቸርቻሪዎች መደብር እንደሚያቀርብ አይሱዙ እየተጫነ መጥቶ የሚያራግፍ ብቻ ከሆነ፥ ስለ ምድራዊው ድሎት ብቻ እንጂ ስለ ሰማያዊው ሕይወትና ይልቁንም ስለ ዘላለማዊው ቅጣት የማይናገር ከሆነ፥  የመስቀሉ ዋጋ የኃጢአት ክፍያ መሆኑን ጨርሶ የማያስታውስና የማያሳስብ ከሆነ፥ እርሱን በማመናቸው፥ እርሱን በመከተላቸው ምክንያት ስደትና መከራ ጨርሶውኑ የማያገኛቸው መሆኑን የሚያውጅ ከሆነ፥ ገንዘብ የሚያገኙበትን አዳዲስ ቴክኒክ እየፈጠረ የሚያቀርብላቸው ከሆነ፥ ቤቱ የሸቀጥ መሸጫና የገንዘብ መለወጫ ሲሆን የማይቀናና ጅራፍ የማያነሣ ከሆነ፥ ይህ ኢየሱስ የተፈጠረ፥ ሰው-ሠራሽ ኢየሱስ እንጂ የመጽሐፍ ቅዱሱ ኢየሱስ አይደለም። ይህ የመጽሐፍ ቅዱሱ ኢየሱስ ሳይሆን፥ ጳውሎስ በ2ቆሮ. 11፥4 የጻፈው ሌላ ኢየሱስ ነው። የሚመጣውም ያልሰበክነውን ሌላ ኢየሱስ ቢሰብክ፥ ወይም ያላገኛችሁትን ልዩ መንፈስ ወይም ያልተቀበላችሁትን ልዩ ወንጌል ብታገኙ፥ በመልካም ትታገሡታላችሁ። ሌላ ኢየሱስ ከተሰበከ ሌላ መንፈስ አለ። ሌላ ኢየሱስ ከተሰበከ ያ ወንጌል ልዩ ወንጌል ነው። የሚመስል ግን ያልሆነ ልዩ ወንጌል ነው። ስለዚህ እንጠንቀቅ፤ እናስጠንቅቅ።

The post መንፈሳዊ ውንብድና first appeared on ደቀ መዝሙር.

ሰዎች ሰልፊ በማድረግ በፌስቡክም ሆነ በየትኛውም የመገናኛ ብዙሃን (ሶሻል ሚዲያ) በማውጣታቸው ምንም ችግር የለውም (በግሌ ክፋቱን አላይም)። በጨዋደንብና ስርዓት የጠበቀ እስከሆነ ድረስ ማለቴ ነው።
ወደ ዋናው ሃሳቤ ልመለስና በአማርኛችን ብንተረጉመው ምን እንደሚባል እንጃ ግን “ራስ በራስ” እንበለው? ለአማርኛ ቋንቋ ተርጓሚዎች ብተወው እመርጣለሁ። ይሄ ቃል ጎላ ባለመለኩ የሰማሁት በ2013 የደቡብ አፍሪቃው መሪ ማንዴላ የቀብር ስነስርዓት ላይ ታድመው ከነበሩ የሃገር መሪዎች መካከል የአሜሪካኑ ፕሬዘዳንት ባራክ ኦባማ እንዲሁም የእንግሊዙ ጠቅላይ ሚንስትር ዴቪድ ካሜሮን እና የዴንማርኳ ጠቅላይ ሚንስትር ሄሌ ቶርኒንግ የዓለማችንን ሚድያ ትኩረት ስበው በነበረበት ወቅት ነው። እነዚህ የሦስት አገራት መሪዎች ሰልፊ ፎቶ ሲነሱ በመታየታቸው ምክንያት ማለት ነው።

ሰልፊ አሁን በመዝገበ ቃላት ወጣ እንጂ አዳሜ እና ሔዋኔ ቀድሞውኑ ሰልፊ (ራስ በራስ) ናቸው። በተለይ የአሁኑ ባሕል ይሄን የሰው ልጅ ማንነት እያጎላው መጥቷል ራስን ከፍ ማድረግ ማስቀደም በአገራችንስ ብዙ ብሂሎች አሉ አይደል “ከራስ በላይ ንፋስ” ፡“ለራስ ሲቆርሱ አያሳንሱ” “እኔ ከሞትኩ ሰርዶ አይብቀል”። አሁን አሁን የማሕበረ ሰብ መገናኛዎች (social network) መበራከታቸው ማንነታችንን እየገለጡት ነው ብዬ ብል ማጋነን አይሆንብኝም “በፊት ገጽ” (Facebook) ገጾቻችን ላይ የምንመለከታቸው የምንታዘባቸው ነገሮች አሉ።

ሰልፊ ከፌስቡክ ወደ ቤተ እምነት

በፌስ ቡክ ብቻ ሳይሆን ሰልፊ በመድረኮችም መታየት ከጀመረ ሰንበትበት ብሎአል፡ በፊት በፊት በተለይ ሃይማኖታዊ በሆኑ ቦታዎች (መድረኮች) ይታዩ የነበሩት የመላክት ምስሎች ወይም የቅዱሳን ሰማእታን ወይም የቅድስት ድንግል ማርያም ተብለው የሚጠሩ ምስሎችን ነበር፡ (በኦርቶዶክስ) ማለቴ ነው። በፕሮቴስታንቱ ደግሞ በመድረኮቻችን ጎልተው የሚነበቡ የመጽሐፍ ቅዱስ ጥቅሶች ቢበዛ ቢበዛ መስቀል ይታይ ነበር አሁን ግን ነገሩ እንደዚህ አይደለም የሰባክያኑ ምስል በትልቁ ተለጥፎ እናያለን በአንዳንድ የቤተ እምነት መድረኮች ብቻ ስይሆን በጎዳናዎች ላይ ባሉ የማስታወቂያ ሰሌዳዎች ላይ በትልልቁ የተለያየ ስያሜ የተሰጣቸው ሰዎች ይታያሉ “ሰልፊ” ይሏል ይሄ ነው።
ከአንድ ወዳጄጋ ሰለ ተለያዩ ጉዳዮች አንስተን ስንወያይ በአጋጣሚ በኢትዮጵያ በአንድ ፕሮግራም ዝግጅት ላይ የሆነውን በማዘን አጫወተኝ፡ ነገሩ እንዲህ ነው ለፕሮግራሙ ዝግጅት የተሠራውን ፖስተር (Poster) ተጋባዥ የሆኑቱ (አገልጋዮች) አስቀድመው እንዲያዩት በተደረገበት ጊዜ (ለፕሮግራሙ የተጋበዙ በርከት ያሉ ዘማሪያን ሰባኪያን ስለነበሩ)፡ ከእነዚህ ተጋባዦች (ሰባክያን) አንዱ ይሄ በፍጹም አይሆንም በማለት ቅሬታውን ለአዘጋጆቹ ገለጠ ነገሩ ግራ የገባቸው ወገኖች “ምን ተፈጠረ?” ብለው ሲጠይቁት ይሄ ወንድም “እንዴት አድርጋችሁ ነው የኔን ፎቶ ከሌሎች እኩል አሳንሳችሁ በማስታወቂያው ላይ የምትሰሩት? ይኔን ፎቶ ጎላ አድርጋችሁ ነው ማሰራት ያለባችሁ።” የሚል ትእዛዝ በመስጠት የፕሮግራሙ ጋባዦች እንደገና ፖስተሩን  የአገልጋዩን ፎቶ ጎላ በማድረግ በድጋሚ ለማሰራት እንደተገደዱ ሰማሁ።
መቼም ከጀመርኩት አይቀር አንድ ካነበብኩት ልጨምር ያነበብኩት ከፌስብክ ሲሆን የገጹ ግድግዳ ባለቤት (ጸሃፊ) “www.facebook.com/pages/ምስባከ-ጳውሎስ-Pauls-Pulpit” መሆኑን በቅድሚያ በማሳውቅ ጽሁፉ እንዲህ ይላል…
ወጣቶቹ መኪና ላይ ትልቅ ስፒከር ጭነው በማስታወቂያ ከተማውን ቅወጣ ተያይዘዋል፡፡ እየደጋገሙ ሕዝቡን ሲያደነቁሩበት የነበረው ማስታወቂያ “ሐዋርያው ዳንኤል ከለንደን ተመልሷል” የሚል ነበር፤ ከዚያም ሰዎች እርሱ ወደሚተውንበት ቦታ እንዲመጡ ይጋብዛሉ፡፡ ማስታወቂያው ለብዙ ክርስቲያኖች አስደንጋጭ ነበር፤ ቁልቁለቱን እየወረድንበት ያለው ፍጥነት የማይታመን ነው፡፡ ይህን ማስታወቂያ ሲሰሙ ከነበሩ ወገኖች አንዷመብራት ወዳቆመው መኪና ጠጋ አለችና “የጌታን መመለስ እያወጃችሁ መሆኑ ነው?” ስትል ማስታወቂያ ነጋሪዎቹን ጠየቀቻቸው፣ ተገቢ ጥያቄ ነበር፡፡ እነርሱ ግን የአቶ ጌታቸውን ልጅ መመለስ ነበር ሲያውጁ የነበሩት፡፡ በዚህ ዘመን የጌታን ስም ከሚጠሩ ሰዎች የሚብሱ የወንጌል ጠላቶችን እናገኛለን ብዬ መቼም አላስብም፡፡ (ከምስባከ ጳውሎስ የተገኘ)

የእኛን ግዝፈት አልቀን ለማሳየት የሚደረገው ሙከራ! አንድ ሰባኪ እንዲህ ሲል ሰምቻለሁ “ፓስተርና ፖስተር መለየት አቅቶኛል” እውነቱን ነው። ለነገሩ በነጳውሎስ ዘመን የሆነ ታሪክ አለ በሐዋርያት ሥራ (14:8-18) በእነ ጳውሎስ እጅ የተደረገውን ተአምራት ሕዝቡ በተመለከተ ጊዜ “አማልክት በሰው ተመስለው ወደ እኛ ወርደዋል!” ብለው ሊሰዉላችው በፈለጉ ጊዜ ልብሳቸውን በመቅደድ እነሡ እንደማናቸውም ሰዎች መሆናቸውን በተደረገው ተአምር የሰማይና የምድር ፈጣሪ የሆነው አምላክ ጣት እንጂ የነሱ ምንም ነገር እንደ ሌለበት አሳይተዋል እነጳውሎስ “ሰልፊ” የሚባለው ቃል በእነርሱ የመዝገበቃላት የሌለ አገልጋዮች ናቸው።

ለነገሩማ ጳውሎስ ስለ ስልፊ ሲያስረዳን እንዲህ አልነበር ያለን “ከክርስቶስ ጋር ተሰቅያለሁ ከእንግዲህ እኔ አልኖርም…” ካለን በኋላ በዛው በገላትያ መጽሐፍ “ነገር ግን ዓለም ለእኔ ከተሰቀለበት እኔም ለዓለም ከተሰቀልኩበት ከጌታችን ከኢየሱስ ክርስቶስ መስቀል በቀር ሌላ ትምክህት፡ ከእኔ የራቀ ይሁን።

ከተወሰኑ ወራት በፊት እጅግ አነጋጋሪ ሆኖ የሰነበተ በሩሲያ የተጀመረ ከዛም በሌሎች ብዙ ሃገራት ተቀባይነት ያገኘ አደገኛ፡ሰልፊ (Daredevil) ወይም “ተዳፋሪ ሰልፊ” በጣም  እጅግ ከፍ ያሉ አደገኛም የሆኑ ሕንጻዎች ጫፍ ላይ በመውጣት ራሳቸውን ሰልፊ በማንሳት ትኩረትን እይታ እንዲያገኙ የሚሹ ወጣቶች በሶሻል ሚዲያ ላይ ፎቶአቸውን በመለጠፍ ለሕዝብ እይታ፡በዜና ማሰራጫ ጣቢያዎች ተስተውለዋል። እነዚህ ወጣቶች ትኩረት እንዲሰጣቸው የሚያደርጋቸው ከበስተጀርባ ያለው ነገር ነው። የቆሙበት ወይም የተንጠለጠሉበት። ሰልፊና እራስን ከፍ ማድረግ ጎላ አድርጎ ማሳየት አይመሳሰሉባችሁም? እኔ በጣም ይመሳሰሉብኛል፡:

እኛን ራሳችንን አጉልተን እና አግዝፈን ለማሳየት የምናደርጋቸው ጥረቶች አሉ በአለባበስ፣ በአነጋገር፣ በምንነዳው መኪና በቤታችን በንብረታቸን ወይም በተለያዩ መንገዶች። እንግዲህ ከግል ማንነታችን ጀምሮ እስከ አገልግሎታችን ልናየው ይገባል። አንዳንድ አገልጋዮች ክርስቶስ ኢየሱስን አስታከው ራሳቸውን ጎላ አድርገው ሊያሳዩን ይሞክራሉ (ይሰብኩናል) ወይም በእነሱ የተደረገውን ገድል ይዘክሩልናል፡ መቼም ጌታ የሠራውን ብንናገር በራሱ ክፋት ባይኖረውም በውስጠ ታዋቂነት ሰልፊ ኖሮት ሲነገር ግን ደስ አይልም (በዘመነኛው ቋንቋ አይመችም!) መቀባታቸውን ከእነርሱ በቀር ሌላ ቢጸልይ እግዜር የማይሰማ እንደሆነ ከዚህ የተነሳ ሰው እነሱን ተሳልሞ በእነሱ ደጅ ካላለፈ አይደለም የእግዚአብሔርን ፊት በጓሮው እንኳ እንዳልደረስን አድርገው ሊያሳዩን የሚሞክሩ ተበራክተዋል።  ግን መጽሐፉ የሚለው “ስለዚህ እናንተም የታዘዛችሁትን ሁሉ ባደረጋችሁ ጊዜ ከቁጥር የማንገባ አገልጋዮች ነን ልናደርገው የሚገባንን ተግባር ፈጽመናል በሉ።” (ሉቃ 17:10)

“ራሱን ከፍ ከፍ የሚያደርግ ይዋረዳል ራሱን የሚያዋርድ ግን ይከብራል፡” (ማቴ 23:12)
እግዚአብሔር በየትኛውም ነገራችን ለክብሩ እንድንኖር ይፈልጋል እኛ እንድንታይ ሳይሆን በእርሱ ሆነን እሱ በእኛ እንዲታይ ይሻል፡ መጥምቁ ዮሐንስ እንደ ተናገረው “”ከእኔ ይልቃል” (ዮሐ 1:15) ካለ በሁዋላ “እርሱ ሊልቅ እኔ ግን ላንስ ይገባል።” (ዮሐ 3፡30) ዮሐንስ ጎልቶ ሊታይ የሚገባውን  እንዲጎላ የምድረበዳ ድምጽ ብቻ እንደሆነ ተናግሮ ወደ ክርስቶስ አመልክቶ አለፈ።

ወገኖች እኛ (ሰልፊያችን) ምን ይመስላል?

The post ሰልፊ (እኔው፣ ከኔው፣ ለኔው፣ በኔው) first appeared on ደቀ መዝሙር.

አንድ፤ በ718 (እ ኤ አ) የፍራንኮች ንጉሥ ሆኖ ቻርልስ ማርቴል ሲነግሥ ዋናው ወራሪ ጦር ከሰሜን አፍሪቃ ተነሥቶ አውሮጳን እየመደመደ የነበረው የዓረብ ፈረሰኛ ወራሪ ሠራዊት ነበር። በጊዜው ኢስላም ገና 100 ዓመትም ባይሞላውም ከሃይማኖት ይልቅ ወራሪነት ያየለበት አካሄዱ ወደ ምሥራቅ እስከ ኢራን፥ ወደ ሰሜን እስከ ቱርክ እና ቢዛንቲን ግዛት፥ ወደ ምዕራብ እስከ ሰሜን አፍሪቃና ተሻግሮም እስጳኝና ፖርቱጋል ደርሷል። በዘመኑ ገዳማት የደለቡ ግምጃ ቤቶች ነበሩና እነዚያን መዝረፍ ትልቁ የዘመቻው ዒላማም ነበር። ቻርልስ በ732 በዛሬው ፈረንሳይ ቱር እና ፖይቲዬ (Tours and Poitiers) አካባቢ በአብደል ራህማን የተመራውን ጦር ገትቶ እንዲያፈገፍግ አደረገው። ከዚያ በኋላ ነው ቻርልስ በስሙ ላይ ‘ማርቴል’ የሚለው ቅጥያ የተጨመረለት። መርቴሎ ወይም መዶሻ ማለት ነው። ልክ በአይሁድ መቃባውያን ጦርነት ዘመናት የደፈጣ ውጊያዎቹ መሪ የነበረው ይሁዳ ‘መቃቢስ’ ተብሎ እንደተሰየመው ማለት ነው። መቃቢስም መዶሻ ማለት ነው። ቻርልስ ማርቴል ወራሪዎቹን ዓረቦች በቱር ውጊያ ባያቆማቸው ኖሮ የዓለማችን መልክ፥ በተለይም ክርስትና አሁን በምናውቀው መልኩ ሊገኝ ባልቻለም ነበር።

ሁለት፤ እ ኤ አ 1896፤ በኛ አቆጣጠር በ1888 የካቲት 23 በአድዋ ተራሮች ላይ የተፈጸመው ጦርነት ወራሪውን የኢጣልያ ጦር ክፉኛ ያዋረደ፥ የደቆሰና ጭራውን ቆልፎ እንዲያፈገፍግ ያደረገ ጦርነት ነበረ። ምንም እንኳ የአውሮጳውያንን ተስፋፊነት ባይገታም ያስደነገጠ፥ ለአፍሪቃውያንና ለጥቁሮች ደግሞ ትምክህት የሆነ ጦርነትና ድል ነበረ። ‘ምንሊክ ተወልዶ ባያነሣ ጋሻ፤ ግብሩ ዕንቁላል ነበር ይህን ጊዜ አበሻ’ ተብሎ የተገጠመው እውነት ይሆን ነበር። የደጃዝማች ከበደ ተሰማን የታሪክ ማስታወሻ በዚህ ሳምንት ነው አንብቤ የጨረስኩት። እና ኢጣልያ እውነትም በበቀል ነበር በሕዝባችን ላይ የወረደችው። ጣሊያን ምንም በበቀል ከአርባ ዓመታት በኋላ ተመልሳ ብትመጣም የቀድሞው ድል ለዚህኛውም ዋልታና ማገር ሆኖ ነበር። የአድዋው ጦርነት በአውሮጳ ጋዜጦች፥ ‘ታሪክ ተገለበጠ’ ተብሎ የተጻፈለት ነበረ። ያ ድል ባይፈጸም የአገራችን መልክም የአሁኑ አይሆንም ነበር።

እንዲህ ያሉ ብዙ ወሳኝ ጦርነቶች መዘርዘር ይቻላል። ታሪክን ተንተርሼ ሌላውን ትልቁንና ታላቁን ወሳኝ ጦርነትና ድል ልናገር እወድዳለሁ። የሰው ልጆች ሁሉ ጠላት የሆነው ሰይጣን የተሸነፈበት አንድ ወሳኝ ጦርነት ተደርጎ በጦርነቱም ሰይጣን ጉድ ሆኖ ተሸንፎአል። ጦርነቱ ተለምዶአዊ ጦርነት ሳይሆን ምጸት የሚመስል፥ አሸናፊው በመስቀል የሞተበት ጦርነት ነው። ስፍራው ጎልጎታ ቀራንዮ ነው። የጦርነቱ ድል የታወቀውና የተረጋገጠው በሦስተኛው ቀን የሞተው ሞትን ረትቶ፥ ድል ነሥቶ፥ በትንሣኤ አካል በፈሪና ተስፋ የቆረጡ ‘ሠራዊቱ’ መካከል የተገኘ ጊዜ ነው። ከዚያ ወዲህ ያ ሠራዊት ተስፋቢስ ሠራዊት አልሆነም። ሞትን የናቀ፥ ለነፍሱ ያልሳሳ፥ ድልን ያወጀ፥ ድል የነሣ ሠራዊት ነበረ፤ ነውም።

ሆኖም ጦርነቱ በድል ቢደመደምም ውጊያው ግን እየቀጠለ ይገኛል፤ ይቀጥላልም። ልክ እንደ ጣሊያን ቂምና በቀል ይመስላል። ሰይጣን ወሳኙ ጦርነት እንደተጠናቀቀ አውቆአል። ጥቂት ጊዜ እንደቀረውም ያውቃል። በዚህ አጭር ጊዜው የሚያደርገው ጦርነት ጦርነት ሳይሆን ውጊያ ነው። ስልታዊ ውጊያ ነው። አንዳንዱ እንዲያውም ውጊያ ሳይሆን ድግስ ነው የሚመስለው። ፈጽሞ መንፈሳዊ መልክና ቅርጽ የያዘ ነው። በዘመናት በካበተ ልምዱ ከአሳዳጅነት ይልቅ መመሳሰልና ማስመሰል የሚያዋጣ መሆኑን ሰይጣን ያውቀዋል። ስለዚህ ሃይማኖታዊ፥ መንፈሳዊ፥ መጽሐፍ ቅዱሳዊም መስሎ መቅረብና መታየትን ከመቼውም ይልቅ እየተጠቀመበት ይገኛል።

በዘመናችን ሰይጣን ሰዎችን ለሌላው የወደፊቱ የራሱ ወሳኝ ጦርነቱ እያዘጋጀ ያለው ሰዎች ምልክቶችና ድንቆችን እየተከተሉ ኋላ ሐሰተኛው ክርስቶስ እና ሐሰተኛው ነቢይ ሲመጣና ምልክቶችን ሲያደርግ ያለ ምንም ጥርጥር ግር ብለው እንዲቀበሉት ክትባት እየወጋ ነው። ዛሬ ሰዎች በመስቀል ላይ ወሳኙን ጦርነት ድል ካደረገው ጌታ ከክርስቶስ ጋር ምንም ቁርኝት ሳይኖራቸው ምልክቶችና ድንቆች እያዩ እንደ ጀሌ እንዲግተለተሉ ሲደረጉ ይታያል። ሕይወታቸውን ጠጋ ብለን ስናይ ከዚህ ጌታ ጋር ግንኙነትና ቁርኝት የላቸውም። የነበራቸውም እንኳ እነዚህን ሐሰተኛ ነቢያት መከተል ሲጀምሩ ከዚህ ሕያው ግንኙነት የተላቀቁ ይሆናሉ። ቃሉን አያነብቡም፤ ቅድስና የራቃቸው ናቸው፤ ቤተ ክርስቲያናቸውንና አገልግሎታቸውን ለምናምንቴ ነገር ለውጠው የሚኮበልሉ ናቸው። አዚም የተደረገባቸው ለመሆኑ ምንም ጥርጥር የሌለው ነው። አንድ ቀን እንዲባንኑ ጦርነቱ ይቀጥል።

መጽሐፍ ቅዱስ ኋላ ሰዎች አውሬውን ወይም ዘንዶውን እንዴት እንደሚከተሉት ሲናገር፥ ምድርም ሁሉ አውሬውን እየተከተለ ተደነቀ፥ ለዘንዶውም ሰገዱለት፥ ለአውሬው ሥልጣንን ሰጥቶታልና፤ ለአውሬውም፦ አውሬውን ማን ይመስለዋል፥ እርሱንስ ሊዋጋ ማን ይችላል? እያሉ ሰገዱለት። ይላል፤ ራእ. 13፥3-4። እየተከተለ ተደነቀ። ድንቅ መፈለግና መደነቅ ለኋለኛው መደነቅ ጥርጊያ መሆኑን አንርሳ።

ወሳኙ ጦርነት በቀራንዮ በድል ተፈጽሞአል፤ መንፈሳዊው ውጊያ ግን ይቀጥላል።

The post ወሳኝ ጦርነት first appeared on ደቀ መዝሙር.

ክፍል 3
የእውነተኛ አምልኮ ሀ ሁ በክርስቶስ ኢየሱስ በእግዚአብሔር ዘላለማዊ ፈቃድ የተደረግነውን ምንነታችንን (ማንነትን) ከማወቅ እና በምድርም (በጊዜ እና በቦታ) በመንፈስ ቅዱስ አማካይነት ተገልጦ ከልባችን እስከ መላው ሰውነታችን የምር ለአምላካችን “የሚያደርገንን መሆን እንጂ የተለመደ የተሸመደደ ተግባርን መድገም” አይደለም። በክፍል 2 ያነሳሁትን የጉባኤ ዝማሬ ሁኔታ በደንብ ስናጤን ሊተርጂካል አዘማመር በወቅቱ ስሜታዊ መስተጋብርን በጣም የሚቃወም ነበረ። በሉተራን አዘማመር ስርአት እልልታ፣ ሽብሸባ፣ ጩኸት እና ሌሎች በነፍስ መነካት የሚንጸባረቁ ነገሮች እጅግ በጣም ክልክል ነበሩ። እኔ ራሴ በማስታውስበት ዘመን በቃለ ህይወት እና በመካነ ኢየሱስ እልልታ ጭብጨባ ሀሌሉያ ጩኸት ፉጨት (አሁንም) የተወገዙ ነበሩ በቃለ ህይወት የማስታውሰው በዓመት ሁለት ጊዜ እልልታ ይፈቀድ ነበረ፣ በጌታችን ልደት እና በትንሳኤው ቀናት ብቻ። እሱም ኮሚቴ ተዋቅሮ በጥንቃቄ ነው። ስንት ጊዜ እልል እንደሚባልም ተወስኖ ለጉባኤ ተነግሮ ነው። ከተባለው ቁጥር ያሳለፈ ቀጥታ ተይዞ ወደ ጸሎት ክፍል ተወስዶ አጋንንት ነው ተብሎ ይገሰጻል።

መዘምራን ቆመው ሲዘምሩ እንቅስቃሴ ፈጽሞ ክልክል ነበረ። የተንቀሳቀሰ ከ 4-6 ወር አገልግሎት ይቀጣ ነበር። አንድ ወንድም በአኮርዲዮን ኳየሩን እያጀበ አጨዋወቱን ቀየር አድርጎ እንደ እልልታ ሲያደርገው አንዱ የቤ/ክ መሪ አወቀበት፣ አኮርዲዮኑን እልል አስብለሀል ተብሎ ተጠርቶ ተገሰጸ ተቀጣ። ይገርማል! ይህንን የመሣሰሉ ብዙ ነገሮች ነበሩ። የሚተኮረው እውነት ላይ እንጂ ስሜታዊ ነገሮች ላይ አልነበረም። የዚያን ጊዜ ክርስቲያን ብርቱ ፣ መንፈሳዊ የሚባለው መከራን ተቋቁሞ ወንጌል ሲሰብክ፣ በመከራ ሲጸና፣ በጸሎት ሲተጋ እንጂ በጣም እየዘለለ ሲዘምር ወይም አሜን ሀሌሉያ ሲል አይደለም።

ሆኖም በስሜታችን ጌታን ማክበር ምንም ጥርጥር የለውም ተገቢ እና መጽሐፍ ቅዱሳዊ ነው። መንፈስ እና ስሜት ግን ይለያያል፣ ለየቅል ነው! መንፈስ ቅዱስ ስሜታችንን ሊነካ ይችላል? አዎ በደንብ!! ወይ ሊያስለቅሰን፣ አልያም ሊያስቀን ሊያስደስተን ይችላል። ሙዚቃ እና ዝማሬስ ስሜታችንን ሊነካ ይችላል? በሚገባ! እንኳን መዝሙር ዓለማዊ ዘፈንም ስሜትን ይነካል። ስሜታችን በማንኛውም አርት (ኪነ ጥበብ) ለመነካት ቅርብ የሆነ የተፈጥሯችን ክፍል ነው። ታላላቅ ፈላስፎችም  ” The purpose of Art is Emotional infection” ብለዋል። ሙዚቃ የሰውን ብቻ ሳይሆን የእንስሳትንም ስሜት ይነካል።
ለምሳሌ: – በአውሮፓ በተደረገ ጥናት የወተት ላሞች ክላሲካል ሙዚቃ ሲከፈትላቸው ወተታቸውን በጣም ይለቁታል። በጃዝ ሙዚቃም ዶሮዎች እንቁላል የመጣል ፍጥነታቸው ጨምሯል። ተክሎችም ለሙዚቃ ምላሽ በመስጠት አበቦቻቸው ሙዚቃ ወደአለበት አቅጣጫ ዞረው ተገኝተዋል። ለዚህ ነው የተቀላቀለብን፣ ጥንቃቄም የሚያስፈልገን። “መንፈስ” የምንለው ነገር መንፈስ ቅዱስን ይሁን የመዝሙሩን ከባቢ (Atmosphere) አንዳንዴ ግልጽ አይደለም።

መንፈስ ሁሉ መንፈስ ቅዱስ አይደለም!
ለምሳሌ: ዛሬ የፓርላማው ስብሰባ መንፈስ ጥሩ ነበረ ስንል መንፈስ ቅዱስ ወይም መንፈስ እርኩስ ለማለት አይደለም። ከባቢው፣ አንድምታው፣ ሁናቴው ለማለት ነው መንፈሱ የምንለው በተለምዶ። በጉባኤ ዝማሬ ወቅትም መንፈሱ ጠፋ ወረደ ወይም የሚገርም መንፈስ ነበረ ስንል ብዙ ጊዜ መንፈስ ቅዱስን እያመለከትን አለመሆኑን ልብ በሉ።

ይሁንና መንፈስ ቅዱስ ግን ከሥላሴ አንዱ የሆነው ራሱ እግዚአብሔር ነው፣ የሚገኘውም እውነት ውስጥ እንጂ ስሜት ውስጥ አይደለም። ስሜት እውነትን የምንገልጥበት መንገድ እንጂ በራሱ እውነት አይደለም። ከራሱ ፣ ስሜት ካለው ከእግዚአብሔር የተሠጠን ድንቅ ስጦታ ነው ስሜት። እውነተኛ አምልኮ ለሙዚቃ ግለት የሚሰጥ ምላሽ ሳይሆን ለእግዚአብሔር ቸርነት፣ ማዳን፣ ድንቅ ስራ እና ለማንነቱ ውበት በእውነት እና በመንፈስ የሚሰጥ ምላሽ ነው። ምላሽ ካለ አነሳሽ አለ ማለት ነው፣ አነሳሹ ራሱ ተመላኪው ጌታ ነው። አንድ ጊዜ ጋሽ ንጉሤ ቡልቻ እንዳለው እግዜር ያልጠቀሰው ሊያመልከው አይችልም። ጥቅሻ በሰዎች ማህበራዊ ኑሮ ውስጥ ራሱን የቻለ የተግባቦት መንገድ መሆኑ እሙን ነው።

ስናጠቃልለው ዝማሬ ስንዘምር ስሜት አልባ እንሁን እያልኩ ሳይሆን ስሜታችን እውነትን ሸፍኖ ከአምልኮ መግለጫነት ወደ ተመላኪነት ከፍ ሲል ይህ ከፍተኛ ውድቀት መሆኑ ይታወቅ ነው እያልኩ ያለሁት። የስሜት አምላኪዎች (Worshippers of their emotions) እየበዙ ነው!! ዝማሬ ከልብ ከሆነ ፣ ከምር ከመንፈስ ፣ በቃሉ ቅኝት ከሆነ ስሜታችን አምልኮን ለመግለጥ ወሳኝ ቅመም ነው! እንኳን እግዚአብሔርን ሰውንም ስንወድና ስናመሠግን ስሜትን ካልጨመርን ውበት የለውም።

The post የሚደረገውን ማድረግ ወይስ የሚያደርገንን መሆን? first appeared on ደቀ መዝሙር.

በክርስቶስ ኢየሱስ ቤተክርስቲያን ታሪክ ብዙ የስደት ዘመናት ነበሩ፡፡ አንዳንዴ በጣም የከፋ ሌላ ጊዜ ደግሞ ስውር ቢሆንም ስደት ያልነበረበት ዘመን አልነበረም ማለት ይቻላል፡፡ ይህ ችግር በተለያዩ መንገዶች ተስተናግዷል፡፡

በመጀመርያ ደረጃ እኛን የሚጠላ ጠላት (ሰይጣን) መኖሩ መታወቅ አለበት፤ ስለዚህ ስደት የአማኝ ሕይወት አካል መሆኑን መካድ አይቻልም፡፡ ተከታዮቹ ስለ ጉዳዩ የሚናገሩ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍሎች ናቸው፡፡

ማቴዎስ 5፡10-12 የተራራው ስብከት ተብሎ የሚታወቀው ምንባብ ክፍል ነው፡፡ በቁጥር 3 ና 9 ላይ ኢየሱስ በፅድቅ ስለተባረኩ ሰዎችና ይህ ባሕርይ ምን ይዞ እንደሚመጣ ይናገራል፡፡

በመንፈስ ድሆች የሆኑ ብፁዓን ናቸው፥ መንግሥተ ሰማያት የእነርሱ ናትና።

የሚያዝኑ ብፁዓን ናቸው፥ መፅናናትን ያገኛሉና።

የዋሆች ብፁዓን ናቸው፥ ምድርን ይወርሳሉና።

ጽድቅን የሚራቡና የሚጠሙ ብፁዓን ናቸው፥ ይጠግባሉና።

የሚምሩ ብፁዓን ናቸው፥ ይማራሉና።

ልበ ንጹሖች ብፁዓን ናቸው፥ እግዚአብሔርን ያዩታልና።

የሚያስተራርቁ ብፁዓን ናቸው፥ የእግዚአብሔር ልጆች ይባላሉና።

ስለ ጽድቅ የሚሰደዱ ብፁዓን ናቸው፥ መንግሥተ ሰማያት የእነርሱ ናትና።

የዚህ ስብከት ዓላማ አዳዲስ የተሾሙትን ሐዋርያት ከዘመኑ የሃይማኖት መሪዎች እንዴት ልዩ መሆን እንዳለባቸው ለማስተማር ሲሆን ቁጥር 10-12 እንዲህ ይላል፡-

ሲነቅፉአችሁና ሲያሳድዱአችሁ በእኔም ምክንያት ክፉውን ሁሉ በውሸት ሲናገሩባችሁ ብፁዓን ናችሁ። ዋጋችሁ በሰማያት ታላቅ ነውና ደስ ይበላችሁ፥ ሐሴትም አድርጉ፤ ከእናንተ በፊት የነበሩትን ነቢያትን እንዲሁ አሳድደዋቸዋልና።

ማቴዎስ ሁላችንም እንዲኖረን ከምንፈልጋቸው አዎንታዊ ነገሮች ወደማይፈለጉ አሉታዊ ነገሮች ይሄዳል፡፡ ስለ ጽድቅ ስለመሰደድና በውጤቱም መንግሥተ ሰማያትን ስለማግኘት ይናገራል፡፡ “ይህ ከተፈጸመባችሁ ብሩካን ናችሁ” ይላል፡፡ በቻይና የሚኖሩ አንዳንድ ክርስቲያኖች ስደት ካልደረሰባችሁ መንፈሳዊ ሕይወታችሁ ደካማ እንደሆነና ለሰይጣን ስጋት እንዳልሆናችሁ ያስባሉ፡፡ ስለዚህ ስደት በአማኝ ሕይወት ውስጥ ከእግዚአብሔር በረከቶች መካከል አንዱ መሆኑን እናያለን፡፡

ያዕቆብ 1፡2-8 እንደሚናገረው መከራ ፅናትን፣ ፅናት ደግሞ ብስለትን ያመጣል፡፡ በዚሁ አውድ ውስጥ ቁ. 5-8 ላይ ስለ ጥበብ እንድንጸልይ ሲናገር በመከራ ውስጥ የእግዚአብሔርን በረከት ማየት ስለምንችልበት ጥበብ ነው፡፡ ምንባቡ ከምንም ይልቅ ስደትን የተመለከተ ነው፡፡

1ጴጥሮስ 3፡13-22 እና 4፡12-19 ላይ ሐዋርያው ጴጥሮስ በጽድቅ ምክንያት የሚመጡት ስደቶች ሁሉም እንዳልሆኑ ይናገራል፡፡ አንዳንዴ በራሳችን ኃጢአት ምክንያት ይመጣሉ፡፡ ስለ ክርስቶስ መከራን መቀበል እንግዳ ነገር እዳልሆነና በክርስቶስ መከራ ውስጥ መካፈል እንደሆነ ይናገራል፡፡ ስለዚህ መፍራት ሳይሆን መልካም ነገር ማድረግን መቀጠል ያስፈልገናል፡፡

2ጢሞቴዎስ 3፡12 ላይ ሐዋርያው ጳውሎስ መከራና ስደት ለጌታ ስንኖርለት እንደሚገጥመን ጢሞቴዎስን ያሳስበዋል፡፡

ከላይ የተጠቀሱት ስለ መከራ የሚናገሩ ብቸኛ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍሎች ባይሆኑም መሠረታዊውን መርህ ያሳዩናል፡፡ ከነዚህ ጥቅሶች የተወሰኑ ድምዳሜዎችን ማውጣት እንችላለን፡-

መከራና ስደት በክርስቲያን ሕይወት ውስጥ የማይጠበቁ አይደሉም፡፡

ለእግዚአብሔር የበለጠ ስንኖር ስደት ይጨምራል፡፡

ያለ ፍትህ ብንሰደድና ብንወነጀል እንኳ ንጹህ ህሊና ሊኖረን ይገባል፣ “በክርስቶስ ያለውን መልካሙን ኑሮአችሁን የሚሳደቡ ሰዎች ክፉን እንደምታደርጉ በሚያሙበት ነገር እንዲያፍሩ በጎ ሕሊና ይኑራችሁ።” 1ጴጥሮስ 3፡16

ለክርስቶስ ስንል መከራን የምንቀበል ከሆነ እግዚአብሔር እኛንና ሌሎችን ለመባረክ ይጠቀምበታል፡፡

ቤተክርስቲያን ስደትን የተጋፈጠችበት ሁኔታ

ቤተክርስቲያን በሮማ ኢምፓየር ውስጥ

በጥንቷ ሮም ውስጥ ቤተክርስቲያን ለ300 ዓመታት ያህል ክፉኛ ስትሰደድ ነበር፡፡ ከዚህም የተነሳ የመጀመርያው ክርስቲያን ንጉሥ ቆስጠንጢኖስ እስከነገሠበት ጊዜ ድረስ ለቤተክርስቲያን ታስቦ የተሠራ ሕንፃ አንመለከትም፡፡ ክርስቲያኖች በግላጭ አይሰበሰቡም ነበር፡፡ ለምሳሌ ያህል ከሮም ውጪ “ካታኮምብ” የተሰኙ ዋሻዎች ይገኛሉ፡፡ በእነርሱ ውስጥ ክርስቶስን የሚያከብሩ ጽሑፎችን እንመለከታለን፡፡ የክርስትና ምልክት የሆነው ታዋቂው የዓሣ ምስል ከዚህ ዘመን የመጣ ነው፡፡ አማኞችን ለይቶ ለማወቅ ጥቅም ላይ ይውል ነበር፡፡ ዓሣን የሚያመለክተው የግሪክ ቃል ኢየሱስ ክርስቶስ የእግዚአብሔር ልጅና አዳኝ የሚል ምህፃረ ቃል ተደርጎ ይወሰዳል፡፡ አንድ ሰው ቢያጋጥማችሁና ክርስቲያን መሆኑን እርግጠኞች ካልሆናችሁ ግማሽ የዓሣ ምስል ትስሉና ሰውየው ክርስቲያን ከሆነ ይጨርሰዋል፡፡

የመጨረሻውና አስከፊ የሚባለው ስደት በንጉሥ ዲዮቅላጢስ ዘመን የተደረገው ነው (284-305 ዓ.ም.)፡፡ ራሱን አምላክ ስላደረገ በሮም ግዛት የነበረ ሰው ሁሉ ለእርሱ መሥዋዕት ማቅረብ ነበረበት፡፡ መሥዋዕት ካቀረባችሁ በኋላ መስማማታችሁን የሚገልፅና ለባለሥልጣናት የምታሳዩት ምልክት ይሰጣችኋል፡፡ ያንን ካላደረጋችሁ ልትገደሉ ትችላላችሁ፡፡ ብዙ ክርስቲያኖች ባለመስማማታቸው ምክንያት ተገድለዋል፡፡ አንዳንዶች በእሳት ተቃጥለዋል፡፡ ሌሎች ደግሞ በጫወታ አደባባዮች ውስጥ ለዱር አውሬዎች ተጥለዋል፡፡ በዚህ ሁሉ ውስጥ ያልተለመደ ነገር መታየት ጀመረ፡፡ ሰዎች ክርስቲያኖች ለስደት የሰጡትን ምላሽ በመመልከት ማመን ጀመሩ፡፡ የቤተክርስቲያን አባት ቅዱስ ጠርጡሊያኖስ እንደተናገረው “የሰማዕታት ደም የቤተክርስቲያም ዘር ነው፡፡” እነዚህ ሰዎች መሥዋዕቱን በመሠዋት ብቻ ከሞት ማምለጥ ይችሉ ነበር ነገር ግን ያንን በማድረግ ጌታን ከማቃለል ሞትን መርጠዋል፡፡ ይህ ሌሎችን ገድሎ መሞትን ከሚያስተምረው የእስልምና የሰማዕትነት አስተሳሰብ ምንኛ የተለየ ነው!

የፕሮቴስታንት ተሓድሶ

በመካከለኛው ዘመን በአውሮፓ ነገሥታት ሕዝባቸው የእነርሱን እምነት ብቻ እንዲከተሉ ይፈልጉ ነበር፡፡ ብልሹ ሁኔታ ውስጥ የገባችው የሮማ ካቶሊካዊት ቤተክርስቲያን አውሮፓን ተቆጣጥራ የነበረች ሲሆን ከህትመት ማሽን መፈጠር ጋር ተያይዞ ብዙ ሰዎች የእግዚአብሔርን ቃል የማንበብ ዕድል አግኝተው ነበር፡፡ ከዚያ ቀደም ግን ጥቂት ሰዎች ብቻ መጽሐፍ ቅዱስን የማንበብ ዕድል የነበራቸው ሲሆን አብዛኞቹ ካህናት እንኳ ምን እንደሚል አያውቁም ነበር፡፡ በጀርመን ዩኒቨርሲቲ ውስጥ ያስተምር የነበረ ማርቲን ሉተር የተባለ መነኩሴ የሮማ ቤተክርስቲያን አብዛኛው አስተምሕሮና ልማድ ከመጽሐፍ ቅዱስ ጋር እንደማይስማማ አስተዋለ፡፡ ቤተክርስቲያኒቱን ለማረም ቢሞክርም ጳጳሱ በመጨረሻ አውግዞታል፡፡ ለሉተር ጥበቃን ያደረጉለት የጀርመን ልዑላን ነበሩ፡፡

የኢትዮጵያ ቤተክርስቲያን በሉተር ላይ ተፅዕኖ አሳድራለች፡፡

ዴቪድ ዳንኤልስ እንደተናገሩት የኢትዮጵያ ቤተክርስቲያን በተሐድሶ ላይ የነበራት ተፅዕኖ ብዙ ምሑራን ዕውቅናን ከሰጡት የላቀ ነው፡፡ በዳንኤልስ መሠረት ማርቲን ሉተር ተሓድሶን በጀመረ ጊዜ “የኢትዮጵያ ቤተክርስቲያን ከሮማ ካቶሊክ ጳጳስ ውጪ የምትገኝ ለሉተር ተሓድሶ እንቅስቃሴ ሕጋዊ መሠረት የሰጠች ቤተክርስቲያን ነበረች፡፡ ለዚህም ምክንያቱ ከሐዋርያት ዘመን ተያይዛ የመጣች ጥንታዊት ቤተክርስቲያን መሆኗ ነው፡፡ ማርቲን ሉተር የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን እንደ የጌታ እራት፣ በተለያዩ ቋንቋዎች የተተረጎመ መጽሐፍ ቅዱስና ጋብቻ የፈፀሙ ካህናትን የመሳሰሉ ልማዶች እንዳላት አስተውሏል፡፡ እነዚህም ነገሮች በሉተራን አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ ተቀባይነትን አግኝተዋል፡፡

በ1534 ዲያቆን ሚካኤል የተባለ የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን አገልጋይ ሉተርን ካገኘው በኋላ የኦግስበርግ የእምነት መግለጫ የተባለውን ተመልክቶ “ጥሩ የእምነት መግለጫ ነው” በማለት አፅድቆታል፡፡  በተጨማሪም ማርቲን ሉተር የጌታ እራት አቀባበል ከኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ጋር ተመሳሳይ እንደሆነ ተናግሯል፡፡ ከዚህም የተነሳ የሉተራን አብያተ ክርስቲያናት ከኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ጋር ሙሉ ሕብረት ያደርጋሉ፡፡

ከላይ የተጠቀሰው ከዊኪፒድያ የተገኘ ነው፡፡ https://en.wikipedia.org/wiki/Michael_the_Deacon

እንዲሁም በፕሮፌሰር ዴቪድ ዳንኤልስ ድረገፅ ላይ የገኛል፡፡ https://www.christiancentury.org/blog-post/guest-post/martin-luthers-fascination-ethiopian-christianity

ይህ ጊዜ ካቶሊክ ባለ ሥልጣናት ፕሮቴስታንቶችን የሚያሳድዱበትና አንዳንዴም ፕሮቴስታን ባለ ሥልጣናት ካቶሊኮችን የሚያሳድዱበት ጊዜ ነበር፡፡ ሆኖም በካቶሊክ ወገን እጅግ የከረረ ነበር፤ ለምሳሌ ያህል አሳቃቂ የነበረውን የእስፔን የማጥራት ዘመቻን መጥቀስ ይቻላል፡፡ በመጨረሻም ይህ ሁኔታ ወደ ግልፅ ጦርነት ተሸጋገረ፡፡

የቻይና ቤተክርስቲያን

የማኦ ኮሚኒስቶች ቻይናን በተቆጣጠሩ ጊዜ መጀመርያ ያደረጉት ክርስቲያኖችን ለመቆጣጠር መሞከር ነበር፡፡ የሚስዮናዊነትን ሐሳብ በመያዝ ቤተክርስቲያን ከዓለም አቀፍ ክርስቲያኖች ጋር ያላትን ግንኙነት ለማቋረጥ ሞክረዋል፡፡ በሰሜን ቻይና የሚገኝ አንድ ሚስዮናዊ የሚስዮን ዋና ዓላማ ራሷን ችላ ራሷን የምትመራና ወጪዎችዋን በራሷ የምትሸፍን ቤተክርስቲያን ማቋቋም ነው የሚል አመለካከት በሰፊው ተቀባይነት እንዲኖረው አደረገ፡፡ የማኦ ተከታዮች ያንን ሐሳብ በመጠቀም ሚስዮናውያንን ያስወገዱ ሲሆን ክርስቲያኖችንም በሁለት ቤተ እምነቶች ስር ብቻ በመመደብ በአምላክ የለሾች ቁጥጥር ስር እንዲሆኑ ለማድረግ ሞክረዋል፡፡ ካቶሊኮች የቻይና አርበኞች ካቶሊክ ተብለው ከሮማ ጳጳስ ጋር የነበራቸው ግንኙነት እንዲቋረጥ ተደርጓል፡፡ ሁሉም ፕሮቴስታንቶች ደግሞ ሦስቱ ራስ ገዞች የሚል ስም ተሰጥቷቸው ወደ አንድ ተጨፍልቀዋል፡፡ እነዚህ ሁለቱም አምላክ የለሽ በሆነው የሃይማኖቶች ሚኒስቴር ስር እንዲገቡ ተደርገዋል፡፡ ከዚህ ጋር ያልተስማማ የትኛውም አማኝ ይታሠራል፣ ይሠቃያል፡፡ አንዳንዶች ታስረዋል፣ አንዳንዶች ተገድለዋል፣ ሌሎች ደግሞ ፀረ አብዮት ተብለው ተደብድበዋል፡፡ ሦስቱ ራስ ገዞችን የሚመሩ መሪዎችም ከእነርሱ ጋር የማይስማሙትን ያሳድዱ ነበር፡፡ መጽሐፍ ቅዱስና ሌሎች ክርስቲያናዊ ጽሑፎች ይወድሙ ነበር፡፡ በወቅቱ ሁሉም ሚስዮናውያን የተባረሩ ሲሆን ወደ 2 ሚሊዮን ክርስቲያኖች እንደነበሩ ይነገራል፡፡

አማኞች ምን አደረጉ? ልክ እንደ ቀደመችዋ ቤተክርስቲያን በግል ቤቶች መሰባሰብ ጀመሩ፡፡ አንዳንዴ መጽሐፍ ቅዱስ ስለሌላቸው በቃል ከሸመደዱት እየሰሙ ይጽፉ ነበር፡፡ ማኦ የባሕል ተሓድሶ ብሎ ሲጀምር ማናቸውንም ቤተክርስቲያኖች፣ መስጊዶችና ቤተመቅደሶች ሕገ ወጥ እንዲሆኑ አደረገ፡፡ ቻይና ምንም ዓይነት ሃይማኖት የሌለባት አምላክ የለሽ አገር መሆን አለባት አለ፡፡ ቤተክርስቲያን ግን አልጠፋችም፡፡ በርግጥ ማኦ ሞቶ ቻይና መጠነኛ ነፃነት ስታገኝ ከ 60-100 ሚሊዮን የሚቆጠሩ ክርስቲያኖች ነበሩ፡፡ ብዙ ጊዜ ቁጥርን አሳንሶ በመናገር የሚታወቀው የቻይና መንግሥት እንኳ ከሦስቱ ራስ ገዝ እንቅስቃሴዎች ውጪ የሚገኙ ክርስቲያኖች ቁጥር 45 ሚሊዮን እንደሚሆን ተናግሯል፡፡

ዛሬ እንደገና የቻይና መንግሥት ቤተክርስቲያንንን፣ አልፎም ሙስሊሞችን ለመቆጣጠር እየሞከረ ነው፡፡ በአሁኑ ሰዓት “መልሶ መማርያ” በተሰኙ ካምፖች ውስጥ እያጎራቸው ነው፡፡ በምዕራብ ቻይና ውስጥ በነዚህ ካምፖች ውስጥ ወደ አንድ ሚሊዮን ሙስሊሞች እንደሚገኙ ይነገራል፡፡ የክርስቲያኖች ቁጥር ምን ያህል እንደሆነ አልታወቀም፡፡ በቻይና ለሚገኙት ወንድሞችና እህቶቻችን መጸለይ ያስፈልገናል፡፡ ከ1980ዎቹ እስከ 2000 ዓ.ም. ድረስ ይበልጥ ነፃነት የነበረ ይመስላል፡፡ አሁን ግን ልክ እንደ ማኦ ዘመን ነገሮች ዝግ እየሆኑ ነው፡፡

የኔፓልና የብሁታን ቤተክርስቲያን

የኔፓልን ቤተክርስቲያን ስጎበኝ ከብሁታን የመጡ ወንድሞችን የማግኘት ዕድል ገጥሞኝ ነበር፡፡ የሚደንቅ ምስክርነት አላቸው፡፡ ኔፓል የሒንዱ፣ ብሁታን ደግሞ የቡድሂስት አገራት መሆናቸውን አውጀዋል፡፡ የኔፓል ቤተክርስቲያን ዋና መጋቢ እንደነገረኝ የኔፓል መንግሥት ኔፓላውያን ክርስቲያኖች መኖራቸውን ይክዳል፡፡ በ1960ዎቹ መጀመርያ ላይ በኔፓል ውስጥ 5 የታወቁ አማኞች ብቻ ነበሩ፡፡ አሁን ግን ክርስቲያን መሪዎች ባስቀመጡት ግምት መሠረት ወደ ግማሽ ሚሊዮን የሚሆኑ አማኞች ይገኛሉ፡፡ ይህንን ለውጥ ያመጣው አብዛኛው የወንጌል ተልዕኮ ሥራ ከደቡብ ሕንድ በመጡ ሚስዮናውያን የተሠራ ነው፡፡ ድሮ ድሮ ፖሊስ ረጃጅም ዱላዎችን ይዞ ከቤተክርስቲያን ቅጥር ውጪ በመጠበቅ ሲወጡ እንደሚደበድባቸው ይናገራሉ፡፡ ፖሊሶች በደበደቧቸው ቁጥር አማኞች በብዛት ወደ ቤተክርስቲያን መሄዳቸውን ስለቀጠሉ በመጨረሻ ፖሊሶች ደክሟቸው ድብደባውን አቁመዋል፡፡ ዛሬ መንግሥት ዕውቅና ባይሰጣቸውም ክርስቲያኖች በቸልታ እየታለፉ ነው፡፡ እንዲያውም ክርስቲያኖች የሚሰበሰቡበት ቦታ የቤተክርስቲያን ጎዳና የሚል ስያሜን እስከማግኘት ደርሷል፡፡

እዚያው ጎረቤት የብሁታን መንግሥት የበለጠ ጥብቅ ነው፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ይዛችሁ ከተገኛችሁ ወይንም ክርስቲያኖች መሆናችሁን ካሳወቃችሁ ንብረታችሁ በሙሉ ከናንተና ከቤተሰባችሁ ይነጠቃል፡፡ ትታሠራላችሁ፡፡ የኔፓል ክርስቲያኖች የብሁታን ክርስቲያኖችን በመርዳት ተጠምደዋል፡፡ ወንጌል እዚያም በነጻነት እንዲሰበክ ይጸልያሉ፡፡ የኔፓል ክርስቲያኖች ጌታ የሂማልያ ተራሮች አካባቢን እንደሰጣቸውና ያንን አካባቢ በወንጌል የመድረስ ኃላፊነት እንዳለባቸው ያምናሉ፡፡

የአልቤንያ ቤተክርስቲያን

ከሁለተኛው የዓለም ጦርነት ወዲህ አልቤኒያ በራሺያ ኮሚንስቶች ተወስዳለች፡፡ ያ መንግሥት የሶቪየት ሕብረት በእስታሊን ዘመን ከነበረው በከፋ ሁኔታ ጨቋኝ ሆኖ ነበር፡፡ ገና ከጅምሩ ሃይማኖት ሕገ ወጥ መሆኑን በማወጅ መጽሐፍ ቅዱስን፣ ቁርኣንንና ሌሎች የሃይማኖት መጻሕፍትን መውረስ፣ አማኞችን ወደ ማሰልጠኛ ማጎርያዎች ማስገባት ተያይዞ ነበር፡፡ የአልቤንያ መሪዎች እንዲያውም የሶቪየት መሪዎች ደካማና ንፁህ ማርክሲሳውያን እንዳልሆኑ ይናገሩ ነበር፡፡

የአልቤንያ ቤተክርስቲያን ምን አደረገች? በአገሪቱ ውስጥ የነበረ ሰው ሁሉ አንዱ ሌላውን የመሰለል ግዴታ ስለነበረበት በቤቶች ውስጥ እንኳ መሰባሰብ አልቻሉም ነበር፡፡ ካልሰለላችሁና የሆነ ነገር ከተፈጠረ እናንተም ትቀጣላችሁ፡፡ ከዚህ የተነሳ የአልቤንያ ክርስቲያኖች መሪዎች፣ የመሰብሰብያ ቦታና መጽሐፍ ቅዱስ ሊኖራቸው አልቻለም ነበር፡፡ ስለዚህ እሑድ ጠዋት ጠዋት በመንግሥት በታዘዘው መሠረት እስፖርት በሚሰሩባቸው ፓርኮች ውስጥ ይገናኙ ነበር፡፡ 2 ወይም 3 ሆነው በቡድን ተከፍለው የእግር ጉዞ ያደርጋሉ፡፡ እንደ ማንኛውም ሰው የእግር ጉዞ ስለሚያደርጉ ማንም አይጠረጥራቸውም፡፡ እነዚህ አማኞች በቃል የሚያውቁትን ጥቅስ ይነጋገራሉ፣ እየተጓዙም በጸጥታ ይጸልያሉ፡፡ በዚህም ምክንያት የአልቤንያ ቤተክርስቲያን ከመሞት ይልቅ እያደገች ሄዳለች፡፡ የሚጨቆኑ ሰዎች ብዙ ጊዜ የተለያዩ መፍትሄዎችን ይፈልጋሉ፡፡ ከጦርነቱ በፊት እዚያ የነበረ ሚስዮናዊ ቤተክርስቲያኒቱን “የእግሮች ቤተክርስቲያን” ብሏታል፡፡

የኢራን (ፋርስ) ቤተክርስቲያን

 የኢራን ቤተክርስቲያን ታሪክ ከቤተክርስቲያን የምሥረታ ዘመናት ጋር የተቀራረበ ነው፡፡ ከእስልምና መነሳት በፊት ብዙ ሰዎች ክርስትናን ተቀብለው ነበር፡፡ እስልምና ከተነሳ በኋላም ቢሆን ጠንካራ ቤተክርቲያን ነበረች፡፡ በእርግጥ ወደ ቻይናና ሞንጎልያ የተጓዙ ቀደምት ሚስዮናውያን በአብዛኛው ከንስጥሮሳውያን ወገን የሆኑ ፋርሳውያን ነበሩ፡፡ አብዛኞቹ የዚህ ዘመን የኢራን ክርስቲያኖች አርመናውያንና አሦራውያን ናቸው፡፡

በ1976 አክራሪ የሺኣ አንጃ ኢራንን በተቆጣጠረበት ወቅት 168,593 የሚሆኑ ክርስቲያኖች እንደነበሩ ይገመታል፡፡ መንግሥት በጣም ጨቋኝ በመሆን የክርስቲያኖችን እንቅስቃሴ መገደብ ተያያዘ፡፡ የፋርስን ቋንቋ በማይናገሩ ክርስቲያኖች ላይ ሳይቀር ከባድ እርማጅ ተወሰደባቸው፡፡ ወደ ክርስትና የሚቀየር ማንኛውም ሰው ይገደላል፡፡ የኢራንና የሺኣዎች ዋና ቋንቋ በሆነው በፋርሲኛ ምንም ዓይነት ክርስቲያናዊ ጽሑፍ እንዳይኖር አያቶላህ እግድ ጣለ፡፡ በ1996 በመንግሥት የተተመነው የክርስቲያኖች ቁጥር 78,745 ነበር፡፡

የኢራን ወጣቶች ብዙ ሰዎች ላይ የሚደርሰውን ስደትና ጭቆና ከተመለከቱ በኋላ መከላከል ጀመሩ፡፡ ከዚህም የተነሳ ለወንጌል ልባቸውን መክፈት ጀመሩ፡፡ እስልምናን እንደ ጨቋኝ ይመለከቱት ጀመር፡፡ ብዙዎች ለምዕራባዊ እሴት ብቻ ሳይሆን ለክርስትናም ልባቸውን መክፈት ጀመሩ፡፡ ብዙ አብያተ ክርስቲያናት በድብቅ የሚንቀሳቀሱ ሲሆን ዕድገታቸውን ቀጥለዋል፡፡ አያቶላዎችም ወጣቶችን እንዲያስተምሩ ብዙ አስተማሪዎችን አሰማርተዋል፡፡ በመንግሥት ግምት መሠረት በ2011 ዓ.ም. 117,704 የሚሆኑ ክርስቲያኖች በኢራን ውስጥ ይገኛሉ፡፡ ሌሎች ደግሞ ቁጥራቸው 500,000 እንደሚሆንና በ2020 ከሕዝቡ 10 በመቶ የሚሆነው ክርስቲያን እንደሚሆን ግምታቸውን ያስቀምጣሉ፡፡ ድብቅ አብያተ ክርስቲያናት ብዙ ምዕመናን እንዳላቸው ይፋ ቢያደርጉ ለአደጋ ስለሚጋለጡ ቁጥራቸውን ማወቅ አስቸጋሪ ነው፡፡ የኢራን ቤተክርስቲያን በእስልምናው ዓለም ከሚገኙት አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ ይልቅ ፈጣን ዕድገት እያሳየች እንደሆነ መናገር ብቻ በቂ ነው፡፡

ከላይ ለተጠቀሱት ሁሉ መሠረታዊ የሆነ ስልት

ከላይ በተጠቀሱት ሁኔታዎች ውስጥ የሚገኙ አማኞች የጥንካሬያቸው መሠረት ደቀ መዛሙርት መደረጋቸው ነው፡፡ አማኞች ደቀ መዛሙርት ባለመሆናቸው ምክያት ደካማ የሆኑባቸው አብያተ ክርስቲያናት በስደት ሰዓት ወደ ኋላ የሚመለሱት ይበዙባቸዋል፡፡ ጌታ ኢየሱስ ስለ ዘሪው በተናገረበት ምሳሌ በጭንጫ ላይ ከወደቁት ዘሮች ጋር ተመሳሳይ ናቸው (ሉቃስ 8፡5-15)፡፡  በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታ ውስጥ ከመግባታችን በፊት ደቀ መዛሙርትን ማፍራት ያስፈልገናል፡፡ ለምሳሌ ያህል ማርቲን ሉተር ከሮማ ካቶሊካዊት ቤተክርስቲያን ተገንጥሎ ሲወጣ አብዛኞቹ ተከታዮቹ ቀደም ሲል ተማሪዎቹ የሆኑ ነበሩ፡፡

ሌላው ምሳሌ በሰሜን ምዕራብ አፍሪካ የሚገኙት አብያተ ክርስቲያናት ናቸው፡፡ ከእስልምና ወረራ በኋላ የግብፅ ቤተክርስቲያን ሕያው ሆና ስትቀጥል እነርሱ ለምን ጠፉ? ለዚህ ከፊል ምላሹ የግብፅ ቤተክርስቲያን የአካባቢውን ሕዝብ በሚገባቸው ቋንቋ በቅብጥኛ አስቀድማ መድረሷ ነው፡፡ በአንፃሩ ግን በሰሜን ምዕራብ አፍሪካ የነበረችው ቤተክርስቲያን በከተሞች ተወስና አብዛኛውን ጊዜ ደግሞ በላቲን ቋንቋ ትጠቀም ነበር፡፡ የገጠሩን ሕዝብ ለመድረስም ሆነ በበርበር ቋንቋ ለማስተማር ያደረገችው ጥረት በጣም አናሳ ነበር፡፡

ሁኔታዎች በጣም አስቸጋሪ ከሆኑ ነገሮችን በአንድ ጊዜ ለመለወጥ መሞከር የለባችሁም፡፡ ደቀ መዛሙርትን ማፍራት ጀምሩ፡፡ ተግባራችሁ የጽድቅ ከሆነ ሰዎች ወደ እናንተ ይመጣሉ፤ ፍሬያማም ትሆናላችሁ፡፡

ማጠቃለያ

ገብቶ ወንጌልን ለመስበክ በጣም ከባድ ስለሆኑት አገራት ብዙ ጊዜ በሚስዮን ክበባት እንነጋገራለን፡፡ እነዚህን አገራት ደግሞ ሥልታዊ መግቢያን የሚፈልጉ አገራት እንላቸዋለን፡፡ በነዚህ አገራት ውስጥ ለመሥራት ሰዎች የተለያዩ ስልቶችን ተጠቅመው ገብተው ይቀመጣሉ፡፡

አማኞች መከራን ለመቋቋም የተለያዩ መላዎችን መፍጠር የሚችሉ መሆን ይገባቸዋል፡፡ በያንዳንዱ ሁኔታ ውስጥ ተመሳሳይ ትክክለኛ መንገድ የለም፡፡ አንዳንድ መንገዶች ባለፉት ዘመናት ሠርተው ቢሆን እንኳ እግዚአብሔር ስለማይወሰን በነዚህ ስልቶች ብቻ ራሳችሁን አትገድቡ፡፡ መለኞች በመሆን ካጋጠማችሁ ሁኔታ ጋር አብራችሁ ለመራመድ ሞክሩ፡፡

ህቡዕ መሆን – ይህ ከዕይታ ውጪ ለመሆን የምንሞክርበት መንገድ ነው፡፡ የቻይና የቤት ለቤት አብያተ ክርስቲያናት ለዚህ ጥሩ ምሳሌ ናቸው፡፡ ትልልቅ ስብሰባዎችን አድርጎ ትኩረት ከመሳብ ይልቅ በትንንሽ ቡድኖች ተከፍሎ ድምፅን አጥፍቶ መንቀሳቀስ ይሻላል፡፡  የወንጌል ስርጭት ለማን እንምንናገር በማስተዋል በምሪት ይደረጋል፡፡ ባለ ሥልጣናት ብዙ ጊዜ ማን ይህንን እንደሚያደርግ ለማወቅ ሰላዮችን ይልካሉ፡፡ የአልቤንያ ቤተክርስቲያን በዚህ ረገድ ጥሩ ነበረች፡፡

ፅናት – የኔፓል ቤተክርስቲያን ይህንን ዘዴ ተጠቅማለች፡፡ ሐዋርያት በ 4፡19 ላይ ይህንን አድርገዋል፡፡ ይህንን መንገድ ስትጠቀሙ እጅግ ዋጋ ለመክፈል መዘጋጀት ያስፈልጋችኋል፡፡ በሐዋርያት ሥራ 4 ላይ የተቀረውን የክርስቲያኖች ጸሎት ተመልከቱ፡፡ ሁኔታው እንዲወገድ ሳይሆን በሁኔታው ውስጥ ፅናት እንዲኖራቸው ነበር የጸለዩት፡፡

መብታችሁን መጠቀም – ጳውሎስ ከአደጋ ለማምለጥ የሮም ዜግነት መብቱን በተደጋጋሚ ተጠቅሟል፡፡ በዚህም ምክንያት ባለ ሥልጣናት የበለጠ ጉዳት እርሱ ላይ ከማምጣት ይቆጠቡ ነበር፡፡ በመጨረሻ ግን ሮም የሞት ፍርድ አስተላልፋበታለች፡፡

መሸሽ – አንዳንዴ ከመንገድ ዘወር ማለት ሊያስፈልጋችሁ ይችላል፡፡ ጳውሎስ ከደማስቆ ከተማ በቅጥሩ ላይ በቅርጫት ወርዶ ሸሽቷል፡፡ አንዳንዴ ታዋቂ አማኞች በአካባቢው መኖራቸው ከጥቅሙ ይልቅ ጉዳቱ ሊያመዝን ይችላል፡፡ በቻይና በማኦ ዘመን ተደብቀው የቆዩ ምዕራባውያን ሚስዮናውያን ቤተክርስቲያንን ከመጥቀም ይልቅ ጎድተዋል፡፡ ይህንን ሁኔታ ለማሸነፍ ደቀ መዛሙትን ማፍራት በጣም ወሳኝ ነው፡፡ ቤተክርስቲያን ሕልውናዋን ለማስቀጠል በውጪያዊ አካል ላይ የተደገፈች ከሆነች የስደትን ዘመን ለማለፍ ይሳናታል፡፡

አጋዥ ማፈላለግ – ለማርቲን ሉተር ጥበቃ ሲያደርግለት የነበረው የጀርመን ልዑል ነበር፡፡ ይህ ሁኔታ እናንተ ለምትሠሩት ሥራ ድጋፍ የሚሰጥ በሥልጣን ላይ ያለ ሰው ማግኘትን ይጠይቃል፡፡ በቻይና ውስጥ የተመሰገነ ሥነ ምግባር ስለነበራቸው በባለ ሥልጣናት ጥበቃ ይደረግላቸው የነበሩ ሚስዮናውያን ነበሩ፡፡ በሙያቸውና በገንዘባቸው ሕብረተሰቡን ለማገልገል ይተጉ ስለነበር እንዲህ ያሉ ሰዎችን መጉዳት ሕብረተሰቡን መጉዳ ይሆናል፡፡ ለዚህ መጽሐፍ ቅዱሳዊው መርህ እንዲህ የሚል ነው “መልካሙን ሥራችሁን ዐይተው የሰማዩ አባታችሁን እንዲያከብሩ ብርሃናችሁ በሰው ሁሉ ፊት ይብራ፡፡” (ማቴ. 5፡16)

የምናደርገውን ነገር ሁሉ ለእግዚአብሔር ክብር ማድረግ ያስፈልገናል “ለስሙ የሚገባ ክብርን ለእግዚአብሔር አምጡ፤ ቍርባንን ይዛችሁ በፊቱ ግቡ፤ በቅድስናው ስፍራ ለእግዚአብሔር ስገዱ።” (1ዜና 16፡29)

The post የምክር ቃል ለስደተኛዋ ቤተክርስቲያን first appeared on ደቀ መዝሙር.

ክፍል አንድ

የዜማ ስርአተ አምልኮ ውድቀት
ክርስቲያኖች በሚሰበሰቡበት ሁሉ መዘመር የተለመደ ነገር ነው። ደቀ መዛሙርቱም ከኢየሱስ ጋር ሆነው ዘምረዋል። ማቴ 26:30
ሐዋርያው ጳውሎስ ዘምሩ ተቀኙ ብሏል። ኤፌ 5:19 በአዲስ ኪዳን ዘመን ሁሉ በብዙም በጥቂት፣ በዝግታም በጩኸት ሲዘመር ነበረ እየተዘመረም ነው።
አሁን ግን ያለው እድገት የሚመስል ዝቅጠት ቃሉን ከመዘመር፣ በማስተዋል ከመዘመር፣ የምር ከመዘመር፣ ለአምላክ ከመዘመር ያፈነገጠ ተዝናኖታዊ ፈንጠዚያ (ዘፈናምነት አለ ዘላለም መንግስቱ) እንደ ወረርሽኝ እየተራባ ነው።
ዋን ማኖቹ ጋ ደግሞ ብሷል። ዋናውን ካላስደሰትክ ማይክ ሁሉ ትነጠቃለህ!! ጉባኤውን አስተኛህብኝ፣ ዘጭ አረክብኝ ተብለህ ከመድረክ እያለህ በምልክት መዝሙር ቀይር አልያም ለሌላ ሰው ስጥ ትባላለህ። አድምቀው፣ ቀውጠው፣ ከፍ አርገን፣ ሿሿ ሸምበለላ፣ እሳት፣ እሪሪሪ…እንጂ የንሰሀ መዝሙር??? በጌታ ስም ይወጋል። የጥልቅ አምልኮ፣ የጤናማ ሙዚቃ እና ድምጽ ለዛ ፈጽሞ የሚገባቸው አይመስልም። ባንዱ በሲንኮፕ ምት ፋታ የሌለው ሙዚቃ መጫወት አለበት። ዝግ ያለ ነገር ዝቅ ያደርጋቸዋል አይወዱም። ጭር ሲል ይጨንቃቸዋል፣ ሕዝቡ ጥሎ የሚሄድባቸው ይመስላቸዋል። ጌታ በጣም ከበረ ተመለከ የሚባለው ከፍተኛ ጩኸት (120 db) ፣ ከፍተኛ ዝላይ እና ላብ ያለበት ዝማሬ ሲሆን ነው።

“ዋናውን ካላስደሰትክ ማይክ ሁሉ ትነጠቃለህ!! ጉባኤውን አስተኛህብኝ፣ ዘጭ አረክብኝ ተብለህ ከመድረክ እያለህ በምልክት መዝሙር ቀይር አልያም ለሌላ ሰው ስጥ ትባላለህ።”

እንዴት አይነት ምስኪንነት ነው? ድንግዝግዝ ጨለማ ውስጥ ያላችሁ የአሻገዳዎ አፍቃሪያን ጌታ ልቦናችሁን ያብራ። ችግሩ አትሰሙም፣ እናንተን ማን ያስተምራል? አስተማሪህን ልታስተምር አትችልም ብሏል እኮ አንዱ ዋና ማን ኦፍ ጎድ። እኔ የአርኪቴክቸር አስተማሪዬን በአንድ ወቅት ጊታር አስተምሬዋለሁ። ስጦታ ልዩ ልዩ ነው። አርኪቴክቸር ላይ እኔ የእሱ ተማሪ ነኝ፣ ጊታር ላይ እሱ የእኔ ተማሪ ነው አለቀ!! ሁሉን እኛ እናውቃለን የምትሉ ጓዶች እስቲ አደብ ግዙ። ስለ ድምጽ፣ ዜማ፣ አምልኮ…ወዘተ ተማሩ። ሁል ጊዜ እናንተ ደረጃ መዳቢ፣ አስመስካሪ፣ አስተማሪ፣ አናዛዥ ሆናችሁ እናንተን ማን ያገልግል? በሌሎች አገልግሎት አትነኩም አትባረኩም እናንተ ሁሌም ነኪ፣ ባራኪ፣ ሰጪ ናችሁ። ጥሩ ነው ጎሽ ከማለት ውጪ ከበታቻችሁ ያሉ አገልጋዮች ሲያገለግሉ ተባርኬአለሁ ነጽናንቻለሁ ጌታ ተናግሮኛል ማለት በእናንተ ዘንድ ነውር አይደለም ወይ? ተአምር ቢሆንላችሁ እንኳ ትመሠክራላችሁ ወይ?

ዛሬ ትንሽ ጠንከር ብያለሁ ይቅርታ!! ከፍቅር ከመንፈስ ነው እየተናገርኩ ያለሁት!

ወደ መዝሙሩ እንመለስና እባካችሁ ማስተዋላችንን አትንፈጉን! ዘማሪዎችም “ዘምሮ አደር” ከመሆን ይልቅ ለእውነት ሙቱ!! እንጀራም ውሀም ይቅር የጠራችሁ ጌታ፣ መዝሙር የሰጣችሁ ጌታ አዕምሮም ሰጥቷችኋል እየሰራችሁ ማገልገል ትችላላችሁ። የማታምኑበትን የአስረሽ ምቺው ዳንኪራ አገልግሎት ለማይረባ መብል ብላችሁ አትስጡ!!!! በቃ በሉ!!! መዝሙር በመንፈስ ከመሞላት፣ በቃሉ ከመሞላት፣ ከልብ ፈልቆ ለእውነተኛ አምላክ በመሠዊያው የሚቀርብ መስዋዕት እንጂ የመድረክ ትወና አይደለም። ቆላ 3:15
ይህንን ሁሉ ስጽፍ በከፍተኛ ሁኔታ ለእውነተኛ የዜማ አምልኮ የሚተጉ ጉምቱ አገልጋዮችን ባለመዘንጋት ነው።

The post “መዝሙር ወይስ መዝናኛ?” first appeared on ደቀ መዝሙር.

በዘመናችን ሰዎችን ለማስደሰት ሲሉ ከመስመራቸው ወጥተው የሚሄዱ ብዙ አገልጋዮች አሉ። ይህን የሚያደርጉት ከሥጋ አንጻር ከታየ ወይ ብዙ ቁጥር በማስመዝገብ ለዝናና ለመታወቅ ነው፤ ወይም የንዋይ ምንጫቸውን መደብ ለማስፋት ነው። ከሰይጣናዊ አሠራር አንጻር ሲታይ ደግሞ ይህ ሌላ ክርስቶስና ልዩ ወንጌል ነው። ዋጋ ስለማይጠይቅም ለብዙዎች ሥጋዊና ዓለማዊ አመላለስ የሚመች ስለሆነ የሚሳቡ ጥቂት አይሆኑም። ሐዋርያው ጳውሎስ ይህን መሳይ ሌላ ክርስቶስና ልዩ ወንጌል ወደተቀበሉ የገላትያ አብያተ ክርስቲያናት ሲጽፍ የሰዎች አስደሳች ስላለመሆኑ እንዲህ አለ፥ ሰውን ወይስ እግዚአብሔርን አሁን እሺ አሰኛለሁን? ወይም ሰውን ደስ ላሰኝ እፈልጋለሁን? አሁን ሰውን ደስ ባሰኝ የክርስቶስ ባሪያ ባልሆንሁም፥  ገላ. 1፥10።

በዚህ ዘመን ሰውንና የሰዎችን ምኞት ለመመገብ ታጥቀው ተሰናድተው የቆሙ ‘አገልጋዮች’ እልፍ ናቸው። ሰዎችን የሚያስደስታቸው ምን እንደሆነ አጥብቀው ያጠናሉ። እና ያንን ያቀርቡላቸዋል። የሚያቀርቡት ብቻ ሳይሆን አቀራረባቸውም ማራኪ ነው፤ ይስባል። የሰውን መንፈስ ሳይሆን ስሜት የሚያገለግሉ ከታወቀ የመንፈሳዊ ሆቴሎችና ቱሪዝም ተቋም በማዕረግ የተመረቁ ይመስላሉ።ዘልቀን ስናጤናቸው እነዚህ ሰዎች ለሰዎች  በስሱ   የሚገድዳቸው ይመስላሉ። ይሁን እንጂ የሚያገለግሉአቸውን  ሰዎች መጠቀሚያና መኖሪያ የሚያደርጉ መሰሪ መሪዎች ናቸው። ትንቢት ሲናገሩ ለነገ ሳያስቀሩ የበረከት ናዳ ዘንቦ እንደማያባራ፥ ተዝቆ እንደማያልቅ ዛሬውኑ እንደሚወርድ የሚያውጁ ናቸው። የነዚህን ሰዎች ሕዝባዊ ሰውነትና ሰዎችን ለማስደሰት ያሚጓዙትን ረጅም ጎዳና ለማወቅ እንዲረዱን በመጀመሪያ ከመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ጥቂት ምሳሌዎችን እንድንመለከት እወዳለሁ። የመጀመሪያው የሕዝብ ሰው ንጉሥ ሰሎሞን፥ ሁለተኛው ንጉሥ ሳኦል፥ ሦስተኛው ጲላጦስ ናቸው። ንጉሥ ሰሎሞን የታወቀና የተወደደ የእስራኤል ንጉሥ ነው። እጅግ የሚታወቀው በጠቢብነቱ፥ በዓለማዊነቱ፥ በተመራማሪነቱ ነው። በአባቱ በዳዊት አልወጣም። ከእርሱ ቀጥሎ የነገሠው ልጁ ሮብዓምም በእርሱ አልወጣም። የወረሰውም ያወረሰውም ነዋሪ ባህርይ አልነበረውም። ሰሎሞን በሰዎች የተፈለገና የተወደደ መሪ ነው። ጥበቡ ሕዝብን በእጅጉ ያስደመመ፥ ዝናው የወጣ፥ አገር አቋርጠው ሊሰሙት የሚፈልጉት ሰው ነው። እስራኤል በታሪካቸው ንጉሥ ነግሦላቸው ተደላድለው መኖር የቅርብ ታሪካቸው ነውና ሰሎሞን ገና ሦስተኛ ንጉሣቸው ብቻ ሳይሆን ብርቅ ሰው ነው። ሰሎሞን የእግዚአብሔር ሰው ሳይሆን የሰዎች ሰውም ነው። ይህንን እውነት ከሦስት ነገሮች አንጻር እንድንመለከት እወዳለሁ።

1. ጥበብ መሻቱ

ሰሎሞን የታወቀው በጀግንነቱ ወይም እግዚአብሔርን ፈጽሞ በመከተሉ አልነበረም። ሰሎሞን በመጽሐፍ ቅዱስም በዓለማውያን መጻሕፍትም ሳይቀር የታወቀው በጥበቡ ነው። ሰሎሞን ለጥበብ ጸልዮ ጥበብን ከእግዚአብሔር እንደተቀበለ እናውቃለን። ለሰሎሞን ጥበብን የተመኘና የጸለየ ሌላ ሰው እንደነበረ ግን አስበን እናውቃለን? አባቱ ዳዊት ጸልዮለት ነበር። ይህ ዳዊት ሰሎሞንን የመረቀበት ምርቃት ጥበብን ለጥበብነቱ ብቻ እንዲያገኝ ሳይሆን በምክንያት ነበረ። ብቻ የአምላክህን ይህን ነበር ያለው፥  የእግዚአብሔርን ሕግ ትጠብቅ ዘንድ እግዚአብሔር ጥበብንና ማስተዋልን ይስጥህ፥ በእስራኤልም ላይ ያሠ ጥንህ፤ 1ዜና 22፥12።

ዳዊት ሰሎሞን ጥበብና ማስተዋል እንዲኖረው የተመኘው የአምላኩን የእግዚአብሔርን ሕግ ይጠብቅ ዘንድ ነው። ዳዊት እግዚአብሔርን የሚወድና በሚወስዳቸው እርምጃዎቹ እግዚአብሔርን የሚጠይቅ ሰው መሆኑ ከታሪኩ ይታያል። እግዚአብሔርን ባለመጠየቅ ወይም ባለመስማት የሳተባቸው ጊዜዎችም አሉ። ምልስ የሆነ ሰው ነውና ቶሎ ይመለሳል። ለልጁ የተመኘው እርሱ እንደሆነው እየወደቀ እየተነሣ እንዲያገለግለው ሳይሆን ሕጉን እየጠበቀ እንዲኖር ነው። ስለዚህ ይህን ሕግ ይጠብቅ ዘንድ ጥበብና ማስተዋል እንዲያገኝ ጸለየለት።ንጉሡ ሰሎሞንም ለጥበብ ጸልዮአል። የራሱ ጸሎት ግብ ግን ከዚህ የተለየ ነበር። እንዲህ ጸለየ፥ አሁንም በዚህ ሕዝብ ፊት እወጣና እገባ ዘንድ ጥበብንና እውቀትን ስጠኝ ይህን በሚያህል በዚህ በታላቅ ሕዝብ ላይ ይፈርድ ዘንድ የሚችል የለምና 2ዜና 1፥10፤ 1ነገ. 3፥9። የአባትና የልጁን ቃል ስናስተውል (የተሰመረበትን ሐረግ ልብ ይሏል) የዳዊት ለልጁ ጥበብን መሻቱ በእግዚአብሔር ሕግ ጥበቃ ላይ ያተኮረ ሲሆን የሰሎሞን ግን ሕዝብ ተኮር ነው። በሕዝቡ ፊት ይወጣና ይገባ ዘንድ ጥበብን ለመነ። ሕዝቡን ታላቅ አድርጎ አየ። እርግጥ ነው ሕዝቡ ታላቅ ነው፤ ታላቅነቱ ግን ከሕዝቡ ከራሱ የተነሣ ሳይሆን ከሕዝቡ አምላክ የተነሣ ነው። ስለዚህ ትኩረቱ በሕዝቡ ሳይሆን ሕዝቡን ሕዝብ ባደረገው አምላክ ላይ መሆን ነበረበት።

ከላይ እንዳየነው ጸሎቱ ጥበብ ይሁን እንጂ የጥበቡ ዓላማ እግዚአብሔርን ለማክበር አልነበረም። ከሰሎሞን ሕይወትና ዘመን ውስጥ አምልኮና ወደ እግዚአብሔር የቀረበ አረማመድ የምናየው ቤተ መቅደሱ በተሠራባቸው ዓመታት እና አልቆ ሲመረቅ ነው። ምናልባት የሰሎሞን መንፈሳዊ ሕይወት የጦዘበት ጊዜ መቼ ነው ቢባል ቤተ መቅደሱ በተመረቀ ቀን ነው። በዚህም ሁሉ በሥራው ወቅት ባተሌ ከመሆኑ በቀር በሕይወቱ አምልኮ የሚታይበት ሰው አልነበረም። የምረቃ ቀን ቋንቋውም ለአንድ አገር መሪ የሚናገረው ተጽፎ እንደተሰጠው የሚመስል ፍጹም መንፈሳዊ ቋንቋ ነው።  የተለማመደውና የሸመደደው ነገር ይሆን? ወይስ በመጀመሪያ በመልካም ይሮጥ ነበር? ሕይወቱ በጠቅላላው ሲታይ ያን የመሰለ ጸሎትና የቡራኬ ቃል ከሰሎሞን መውጣቱ ያስደንቃል።  ከቤተ መቅደሱ ምረቃ በኋላ የሰሎሞን መንፈሳዊ ሕይወት መደብዘዝ ሳይሆን ጨርሶ አይታይም።

ከተሞችን ሲያጠነክርና ምሽጎችን ሲሠራ፥ የፈረሶችና የሠረገሎች ከተሞችን ሲከትም፥ የጎረቤት መንግሥታትን ገባሮች ሲያደርግ፥ የመርከብ ንግድ ሲያስፋፋ፥ ከመንግሥታት ጋር ጋብቻ ሲሆን፥ ሚስቶችና ቁባቶቹ አንድ ሺህ መሆናቸው፥ ጥበቡን ለመስማት ሰዎች አገር አቋርጠው ሲጓዙ፥ እንደ መክብብ ያለ ስብከት ሲሰብክ፥ ሦስት ሺህ ምሳሌዎች ሲመስል፥ እንደ መኃልየ መኃልይ የመሰሉ ሺህ አምስት መዝሙራት ሲደርስ (1ነገ. 4፥32) ነው የሚታየው። በአጠቃላይ ሲታይ መንፈሳዊ ሳይሆን የጥበብ፥ የፍልስፍና፥ የፖለቲካ ምሑርና ሊቅ ሆኖ ይታያል።

ጥበብን ጠይቆ ነበርና ጥበብ ተሰጠው።
ጥበቡንም ለጠየቀው ዓላማ አዋለው።
የሕዝብ ሰው ሆነና ለሕዝብ አዋለው።
አሕዛብም  ፈለጉት፤  ወደ
እግዚአብሔር ግን አልመራበትም። የሰሎሞንን ሕይወት ዘመኑንም
ስንመረምር የእግዚአብሔር ሰው ሳይሆን የሕዝብ ሰው ሆኖ ኖረ።

የዘመናችን የሕዝብ ሰዎችም ለእግዚአብሔር ሳይሆን እውቀትና ጥበብን ለሰው የሚያውሉ ናቸው። ለሰው አእምሮ የሚመችን፥ ለጆሮ የሚጥምን፥ ፍልስፍና የሚመስልን፥ መብል ያቀርባሉ። ይህ የማይታኘክ፥ የማይቆረጠም፥ ጣፋጭ መብል ነው። ጣፋጭ መብል እንደምናውቀው ጥርስ ያበላሻል፤ እና ጥርሱ የተበላሸ ሰው ጠንካራ መብል መብላት አይችልም። ጣፋጭ በማቅረብ ጠንካራ መብል የማይበላ ብቻ ሳይሆን መናከስም የማይችል ጥርስ የለሽ ድዳም ነው እያደረጉ ያሉት።

2. ገንዘብ መውደዱ

የሕዝብ ሰዎች ለጊዜው ሕዝብን ሸንግለውና ደልለው እንጀራ ያቀርባሉ። ግን እንጀራው የሕልም እንጀራ ነው። የበረከት፥ የድሎት፥ የምቾት፥ የአዱኛና ምድራዊ ብልጽግና፥ የጤንነትና የረጅም ዕድሜን ጥጋብ፥ የሰላምና መረጋጋትን፥ የስደትና መከራን መራቅ እና ወዘተ። ማንም አማካይ ሰው እነዚህን በረከቶች ይፈልጋቸዋል፤ ችግሩ እነዚህ ነገሮች የስኬታማ ክርስትና ምልክት ሆነው ሲደነገጉ ነው። በተለይ ገንዘብን የስኬት ትልቁ ምልክት አድርገው በደማቁ የሚስሉ ዘመነኞች ሰባኪዎች ቀንበር በተከታዮቻቸው ላይ እየጫኑ መሆናቸውን ይደብቃሉ። ይህን የሚሉት ለመንጋው ሳስተው ሳይሆን መንጋውን አስደስተውና ጉም እያስዘገኑ እኪሳቸውና እመቀነታቸው ውስጥ እየገቡ መሆናቸውን ልቡናቸው ያውቀዋል።

ንጉሥ ሰሎሞን እግዚአብሔር መጀመሪያ በሕልም በተገለጠለትና ምን እንዲሰጠው በጠየቀው ጊዜ ካልጠየቃቸው ነገሮች አንዱና ስላልጠየቀ እንደ ምርቃት ሆኖ እንደሚያገኘው ተስፋ የተሰጠው ባለጠግነት ነበር፤ 1ነገ. 3፥11 እና 13። ይህ ተስፋ ተፈጽሞአል። ሰሎሞን እግዚአብሔርን ፈጽሞ ቢከተል ኖሮ ይህ ተስፋ ያለ ችግር ይፈጸም ነበር። ነገር ግን የተፈጸመበት ሁኔታ፥ ማለትም፥ ሰሎሞን የከበረበት መንገድ የገዛ ሕዝቡን በማስጨነቅም ነበር። ንጉሥ ሰሎሞን ገንዘብን የሚወድ ንጉሥ ነበረ። በዘመኑ ብሩን በኢየሩሳሌም እንደ ድንጋይ እንዲበዛ ማድረጉ በ1ነገ. 10፥27 ተጽፎአል፤ ንጉሡም ብሩን በኢየሩሳሌም እንደ ድንጋይ እንዲበዛ አደረገው የዝግባም እንጨት ብዛት በቈላ እንደሚበቅል ሾላ ሆነ። ይላል። ይህ ብር ከብር ማዕድን ተቆፍሮ የወጣ ነው? ይመስለናል፤ ግን አይደለም። እርግጥ በስጦታ የሚመጣለት ብዙ ገጸ በረከት ነበረ፤ ነገር ግን ከምጣኔ ሀብቱና ከወጪዎቹ አንዱን ብቻ፥ የፈረሰኛ ሠራዊቱን መነሻና የፈረሶችና ሠረገሎች ስብስቡን ሂሣብ ብናሰላ በ1ነገ. 10፥26-29 1400 ሠረገሎች እና 12 ሺህ ፈረሰኞች ነበሩት ይላል። ከግብጽ የሚገዛው የአንዱ ፈረስ ዋጋ 150 ሰቅል ነውና ወደ 2 ሚሊዮን ሰቅል ይጠጋል። ሠረገላው አንዱ 600 ነውና ወደ አንድ ሚሊዮን ይጠጋል። ይህ የባልደራሶቹ ብቻ በጀት መሆኑ ነውና ከገንቦው ጠብታው ነው። ይህ ወጪ ከየት መጣ? ይህ ብርን የሚወድድ ንጉሥ ራሱ ስለዚህ ጉዳይ ሲጽፍ፥ ብርን የሚወድድ ሰው ብርን አይጠግብም ባለጠግነትንም የሚወድድ ትርፉን አይጠግብም ይህም ደግሞ ከንቱ ነው አለ፤ መክ. 5፥10። ኑሮው የተንደላቀቀ መሆኑንም በዚያው መጽሐፍ ጽፎአል። የዚያ ሁሉ ወጪ ከየት የተገኘ ነው?ሕይወቱን ጠልቀን ስንመረምረው ከዚህ ፍቅረ ንዋይ የተነሣ ሰሎሞን ለሕዝቡም የተመቸ አልነበረም። አለመሆኑን የምናውቀው ሰሎሞን ከሞተ በኋላ ልጁ ሮብዓም ነግሦ ሳለ እስራኤል ካቀረቡለት ልመና ነው። ኢዮርብዓምን የሚጨምረው የሕዝቡ ልዑካን ቡድን የሰሎሞንን ልጅ ሮብዓምን፥አባትህ ቀንበር አክብዶብን ነበር አሁንም አንተ ጽኑውን የአባትህን አገዛዝ፥ በላያችንም የጫነውን የከበደውን ቀንበር አቃልልልን እኛም እንገዛልሃለን ብለው ተናገሩት ይላል፤ 1ነገ. 12፥4። ይህ በግልጽ የሚያመለክተው በሰሎሞን ዘመን ሕዝቡ ቀንበር የከበደውና በጽኑ አገዛዝ ስር የሚማቅቅ እንደነበረ ነው። ሰሎሞን የሕዝብ ሰው ሆኖ ሳለ የገዛ ሕዝቡን ግን አስጨንቆ ያኖረ፥ ጨቁኖ የገዛ ንጉሥ ነበረ። ቤተ መቅደሱም፥ ቤተ መንግሥቱም ተሠርተው ተጠናቅቀዋል። ቀንበሩ ግን ከሕዝቡ ጫንቃ ሳይወርድ ኖረ። ልጁም በአባቱ ወጥቶ ለሕዝቡ ደንታቢስ በመሆኑ ለእስራኤል መከፈል ዋናና መነሻ ምክንያት ሆነ።

ሰሎሞን ስለ ብልጽግና መስበክ ይችላል። እግዚአብሔር ያበለጽጋል ብሎ መናገርም ይችላል። ቢያስፈልግ የደለበ ንብረቱን ለዚህ ምስክር አድርጎ ሊጠራ ይችላል። ግን የገንዘቡ ምንጭ ከላይ እንዳየነው ቀንበር የከበደው ሰፊ ሕዝብ ነበረ። የዘመናችን ሕዝብ አደሳሳቾች፥ በተለይም ስለ ብርና ብልጽግና የሚሰብኩቱ የእግዚአብሔርን ቃል ትተው ለአድማጭ ጆሮ የሚመች ነገር የሚቀባጥሩት ለሕዝቡ በረከት ተመኝተው ሳይሆን አድማጮቻቸው ጆሮ ስር ያለው ትከሻቸው ላይ ተንፈላስሰው ሊያናጥሩ ስለሚወድዱ ብቻ ነው። ብዙዎቹ እንደ ሰሎሞን ባይሆኑም ባለጠጎች ናቸው። እንደ እርሱ ብርን የሚወዱ፥ ብርን የማይጠግቡም ናቸው። ብልጥግናቸው በራሱ ክፋት የለበትም። ክፋት የሚኖረው ግን ተሰባክያኑ ‘ትበለጽጋላችሁና ለዚህ አገልግሎት ስጡ’ የሚባል ቀንበር የሚጫንባቸው ሲሆን ነው። እንግዲህ እነዚህ ሰባኪዎች ሰዎች የሚያስደስቱ የሕዝብ ሰዎች ሆኑ እንጂ በአንክሮ ሲታዩ የሕዝብ ሳይሆኑ የራሳቸው ሰዎች ናቸው። ሕዝብን የሚያስደስቱት ለሕዝቡ ሳይሆን ለራሳቸው መኖሪያ ብለው ነው።

ባለፉት ሦስት ዓመታት በአሜሪካ ውስጥ አንድ የሕግ መወሰኛ ምክር ቤት አባል ባቀረበው ጥያቄ መሠረት የስድስት ክርስቲያናዊ ድርጅቶች የገንዘብ አያያዝና አወጣጥ ተጠርጣሪ ነውና ይፈተሽ ብሎ ኮሚቴ ተሰይሞ ነበር። ምርመራው የስድስቱንም ዋና መሪዎች እጅግ አስደንግጦ ነበር። ሁለቱ እንዲያውም በግልጽ ተቃውመው ይህ እኛን መመርመር የIRS፥ ማለትም፥ የአሜሪካ የአገር ውስጥ ገቢ መሥሪያ ቤት ሥራ ነው እንጂ የሴኔት ኮሚቴው ተግባር አይደለም ብለው ተናግረው ነበር። በመጨረሻው ውጤት የተጠርጣሪዎቹ ክሳቸው ቢሰረዝም ኪሳቸው እንደደለበ ነው የቀረው። የምርመራው ሂደት የአንዳንዶቹን የገንዘብ አያያዝና አወጣጥ በትንሹም ቢሆን ወደ አደባባይ አውጥቶአል። የአንዳንዶቹ ንብረትና የባንክ ደብተር ከአንድ አናሳ መንግሥት ጋር የሚወዳደር ነው።

የብልጽግና ወንጌል ሰባኪዎች የገንዘብ    በረከት    መደበኛ የስብከታቸው  ርእስ  ነው። ዋናው  እንደ  አዝማች የሚደጋገመው  ሐረግ አድማጮቻቸው እግዚአብሔር በገንዘብ እንዲባርካቸው ከፈለጉ ገንዘባቸውን   መስጠት እንዳለባቸው ነው። የሚሰጡትም በቀጥታ ወይም በተዘዋዋሪ ለሰባኪዎቹ ነው። እርግጥ፥ እግዚአብሔር የሚባርክ አምላክ ነው፤ የተባረከው ሕዝቡ ደግሞ በመስጠት እንዲባርክና በረከትን እንዲለማመድ ፈቃዱም ትእዛዙም ነው። ከመቀበል መስጠት ብጽዕና ነው። ግን የምንሰጠው ለማን መሆኑን እና ለምን መሆኑን ማወቅ አለብን። የምንሰጠው ለእግዚአብሔር ነው። ዋናዋ ይህን ስጦታ የምንከትትባት ጎተራም ቤተ ክርስቲያን ናት። የምናመልክባት፥ የምናገለግላትና የምንገለገልባት ቤተ ክርስቲያን። የምንሰጠውም በረከትን ስለተቀበልን ነው እንጂ ትርፍን ለመቀበል አይደለም። ከሆነ ግንኙነታችንን ያበላሸዋል። አምልኮ መሆኑ ቀርቶ የንግድና የትርፍ ሽርክና ይሆናል። ገንዘብም አምላክ ይሆናል።

3. አምልኮው

ገንዘብን ትተን ወደ አምልኮ ስንመጣም ተመሳሳይ ነው። ለሕዝብ ሰው ሕዝቡ ከተደሰተ እግዚአብሔር ባይደሰትም ምንም አይደለም። የሕዝብ ሰው ራሱ ከእግዚአብሔር ጋር ግንኙነት የሌለው ሕዝብንም ከእግዚአብሔር ጋር የማያገናኝ ሰው ነው። ለአማልክት መስገድና ጣዖት አምልኮ የንጉሥ ሰሎሞን ሁለተኛ መታወቂያው ነው። 1ነገ. 11፥5-10 ሰሎሞንም የሲዶናውያንን አምላክ አስታሮትን፥ የአሞናውያንንም ርኵሰት ሚልኮምን፥ ተከተለ። ሰሎሞንም በእግዚአብሔር ፊት ክፉ ነገርን አደረገ፥ እንደ አባቱም እንደ ዳዊት እግዚአብሔርን በመከተል ፍጹም አልሆነም። በዚያን ጊዜም ሰሎሞን ለሞዓብ ርኵሰት ለካሞሽ፥ ለአሞንም ልጆች ርኵሰት ለሞሎክ በኢየሩሳሌም ፊት ለፊት ባለው ተራራ ላይ መስገጃ ሠራ። ለአማልክቶቻቸው ዕጣን ለሚያጥኑ መሥዋዕትም ለሚሠዉ ለእንግዶች ሚስቶቹ ሁሉ እንዲሁ አደረገ። ሁለት ጊዜም ከተገለጠለት፥ ሌሎችንም አማልክት እንዳይከተል ካዘዘው ከእስራኤል አምላክ ከእግዚአብሔር ልቡን አርቆአልና፥ እግዚአብሔርም ያዘዘውን ነገር አልጠበቀምና እግዚአብሔር ሰሎሞንን ተቈጣ። ይላል። ይህ መንፈሳዊ መልኩ ነው። ለንጉሥ ሰሎሞን ሚስቶቹ ከተደሰቱ፥ የሲዶና፥ የአሞን፥ የሞዓብ አማልክትና ሕዝቡ ሁሉ ከተደሰተ እግዚአብሔር ባይመለክም ምንም አልነበረም። በእግዚአብሔር ፈንታ ሌሎች ግዑዛንና ርኩሳን ጣዖታት ቢመለኩ ምንም አይደለም።

የእግዚአብሔርን ቦታ ለመውሰድ ወረፋ ሊይዙ፥ ተራ ሊጠብቁ የሚያቆበቁቡ ብዙ አሉ። ቀደም ሲል እንዳየን ገንዘብ አምላክ ይሆናል። ሆድም አምላክ ይሆናል። አምላክ ሲባል እንደ ጣዖት ተክለን ወይ ገትረን የምንሰግድለት ብቻ ሳይሆን በኛና በእግዚአብሔር መካከል የሚገባ ማናቸውም ነገር ነው። ለእርሱ የምንሰጠውን ወይም ራሳችን የተሰጠን የምንሆንበትን ማናቸውንም ነገር የሚቀንስ ወይም የሚያስቀር ከሆነ አምልኮአችንን እየተገዳደረ ነው። የሕዝብ ሰዎች በሚያገለግሉአቸው ወገኖች ሕይወት ውስጥ ይህን ጣዖት ሲያዩ ውስጣቸው አይቆጣም። ለእግዚአብሔር ትራፊውና ውራጁ እንደሚበቃው ያስባሉ። ስሕተታቸው ይህ እንደሚበቃው ማሰባቸው ሳይሆን ይህ እንደተገባው መቁጠራቸው ነው። ሰሎሞን በአንድ ጀንበር ወይም በአንድ ሌት አልወደቀም። ሌሎችን አማልክት እንዳይከተል በግልጽ ተነግሮታል፤ 1ነገ. 11፥9-10። እግዚአብሔር ሰሎሞንን ይህን ያዘዘው በግልጽ ነበር፤ 1ነገ. 9፥6-9 ይህን ይነግረናል። ሌሎችን ሊያስደስት ብሎ ከአምላኩ ልቡን አራቀ፤ ተለየ። መርገምን፥ መተረቻ መሆንን፥ የሕዝቡንና ከፍ ብሎ የነበረውን ስፍራ መዋረድን አስከተለ። ፍጻሜው እንደ አጀማመሩ አላማረም። የሕዝብ ሰው ነውና::

The post   የመንጋ ብቻ አስደሳች ሰው መልክ first appeared on ደቀ መዝሙር.