• • እኛ ውሱኖች ስንሆን እግዚአብሔር ግን ያልተወሰነ ነው፡፡
  • ስለምንኖርበት ዓለምና በእርከናችን ስላሉት ሰዎች ያለን መረዳት በጣም ውሱን ሲሆን እርሱ ግን ሁሉን አዋቂ ነው፡፡
  • እግዚአብሔር ፈጣሪ ነው፤ እኛ ፍጡራን ነን፡፡
  • እርሱ የማይታይ ነው፤ እኛ ግን እንታያለን፡፡
  • እርሱ የማይለዋወጥ ነው፤ እኛ ግን እንለዋወጣለን፡፡
  • እግዚአብሔር ፍፁም ነው፤ እኛ ግን ፍፁማን አለመሆናችን ግልፅ ነው፡፡

ሆኖም ከእግዚአብሔር ጋር ያለን ሕብረት በሕይወታችን ውስጥ ከምናውቃቸው ሕብረቶች ጋር የሚመሳሰልባቸው መንገዶች አሉ፡፡ ይህም እንደማንኛውም ሕብረት ጊዜን፣ መነጋገርን፣ መፈላለግን፣ መቀራረብን፣ ወዘተ. የሚፈልግ መሆኑ ነው፡፡ ከሕብረቶች መካከል ምርጡ ረጅም ጊዜን በመውሰድ በጥልቀት ሐሳባችንን የምናካፍልበት ነው፡፡ ከእግዚአብሔር ጋር ያለን ሕብረትም ተመሳሳይ መንገድ ይከተላል፡፡ እንደ ማንኛውም ግንኙነት ከእግዚአብሔር ጋር ያለን ሕብረት ሁለትዮሽያዊ ነው፡፡ እግዚአብሔር ሕብረትን ለመመሥረት የሚያደርጋቸው የተወሰኑ ነገሮች አሉ፤ ሕብረቱ እንዲጠብቅና እንዲያድግ ደግሞ ከኛም የሚጠበቁ ነገሮች አሉ፡፡ ይህንን የሁለትዮሽ መንገድና በሕብረት ላይ ያለውን ተፅዕኖ መረዳት በጣም ወሳኝ ነው፡፡ ከእግዚአብሔር ጋር ያለንን ሕብረት መንከባከብ የምንችለው ይህንን የሁለትዮሽ ግንኙነት እንዴት መንከባከብ እንደምንችል በመረዳት ነው፡፡

እግዚአብሔር ከኛ ጋር ላለው ሕብረት የመጀመርያውን እርምጃ ይወስዳል

በጥልቀት ያውቀናል (መዝ. 139፡1-4)፡-

እግዚአብሔር ስለ እኛ ሁሉንም ነገር ያውቃል፤ ተግባራታችንን፣ እንቅስቃሴዎቻችንን፣ ሐሳባችንን፣ ቃላችንን ያውቃል፡፡ እርሱ ሁሉን አዋቂ ስለሆነና ከጊዜና ከቦታ ውጪ ስለሚኖር እነዚህ ነገሮች ከመሆናቸው በፊት አስቀድሞ ያውቃቸዋል፡፡ እኛ ራሳችንን ከምናውቀው በላይ ያውቀናል፡፡

ዕውቀት በሰው ልጆች ግንኙነት ውስጥ አስፈሪ ነገር ነው፡፡ ለሌሎች የምንነግረው ችግር እንደማያስከትል ያመንንበትን ብቻ ነው፡፡ ሌሎች እንዳያውቁ የምንፈልጋቸውን መረጃዎች ደግሞ እንሰውራለን፡፡ እግዚአብሔር ስለ እኛ ሁሉንም ነገር ስለሚያውቅ ምንም ነገር ልንደብቀው አንችልም፡፡ የሚገርመው ነገር ግን ስለ እኛ የማይወደዱ ብዙ ነገሮችን ቢያውቅም ያለ ምንም ቅድመ ሁኔታ ይወደናል!!!

ይጠብቀናል ይጋርደናል፡፡ እርሱ ጠባቂያችን ነው (መዝ. 139፡5-6)፡-

መዝሙረኛው “አቤቱ፥ አንተ እነሆ የቀድሞውንና የኋላውን አወቅህ፤ አንተ ፈጠርኸኝ፥ እጅህንም በላዬ አደረግህ፡፡” ይላል፡፡ እግዚአብሔር እጁን በኛ ላይ ማድረጉ ሁለንተናችንን የመጠበቁ ተምሳሌታዊ ንግግር ነው፡፡ በሌላ መዝሙር ላይ ዳዊት እግዚአብሔር ለእርሱ መጠንቀቁን በተለያዩ ምሳሌዎች ይገልፃል፡፡ ጋሻ፣ ምሽግ፣ መሸሸጊያ ቦታ እና መጠጊያ እያለ ይገልፃል፡፡

መዝሙር 91፡1-2 ላይ እንዲህ ይላል፡- “በልዑል መጠጊያ የሚኖር ሁሉን በሚችል አምላክ ጥላ ውስጥ ያድራል፡፡ እግዚአብሔርን፦ አንተ መታመኛዬ ነህ እለዋለሁ፤ አምላኬና መሸሸጊያዬ ነው፥ በእርሱም እታመናለሁ፡፡”

ያለንበት ሁኔታ ምንም ቢሆን ሁል ጊዜ ትኩረቱ በኛ ላይ ነው (መዝ. 139፡7-12)፡-

መዝሙረኛው “ከመንፈስህ ወዴት እሄዳለሁ? ከፊትህስ ወዴት እሸሻለሁ?” በማለት በመደነቅ ይናገራል፡፡ በማስከተልም የትም ቢሄድ ከእግዚአብሔር መገኘት ውስጥ ሊወጣ እንደማይችል ይናገራል፡፡ ይህ ከእግዚአብሔር ጋር ባለን ግንኙነትና ከሰዎች ጋር ባለን ግንኙነት መካከል የሚገኝ ትልቅ ልዩነት ነው፡፡ አንድ ሰው ምንም ያህል ቢመኝ ሁል ጊዜ የሥጋችንንና የስሜታችንን ፍላጎቶች ለመሙላት ሊገኝልን አይችልም፡፡ በሆነ ጊዜ ላይ ርቀትና ሌሎች ጉዳዮች ሊያግዱት ይችላሉ፡፡ ነገር ግን እግዚአብሔር ከኛ ጋር ወደማይሆንበት ቦታ መሄድ አንችልም፡፡ እርሱ የሌለበት ቦታ የለምና፡፡

የሕልውናችን መሠረትና አስቀጣይ እርሱ ነው፡ ውጪያዊ (ሥጋችን) እና ዘላለማዊ (ስሜታዊ፣ መንፈሳዊ) (መዝ. 139፡13-16)፦

ስለሚቀርቡን ሰዎች በጣም ዋጋ ከምንሰጣቸው ነገሮች መካከል አንዱ አንዳችን ሌላችንን መረዳት መቻላችንን ነው፡፡ እነዚያ ምርጥ ወዳጆቻችን ምን እንደምንወድና እንደምንጠላ ያውቃሉ፡፡ እግዚአብሔር ፈጣሪያችን ስለሆነ ከማንም በላይ ውስጣችንን ያውቀዋል፡፡

ከእግዚአብሔር ጋር ባለን ሕብረት ውስጥ ኃላፊነት አለብን፦

1. እርሱን ለመፈለግ (ኤር. 29፡10-14)

“እናንተ ትሹኛላችሁ፥ በፍጹም ልባችሁም ከሻችሁኝ ታገኙኛላችሁ”  (ኤር 29፡10-14)፡፡ ልብ የአንድን ሰው የማንነቱን ማዕከል፣ ማለትም ስሜቱንና ፈቃዱን ያመለክታል፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ከልብ ጋር የተያያዙ ብዙ ትዕዛዛት አሉት፤ እግዚአብሔርን በፍጹም ልባችን እንድንወደው (ዘዳ. 6፡5)፣ በፍጹም ልባችን እንድንታመነው (ምሳ. 3፡5)፣ በፍጹም ልባችን ንስሐ እንድንገባ ተነግሮናል (ኢዩ. 2፡12)፡፡ በግማሽ ልባችን ልንፈልገው አይገባንም፡፡

ወደ ተለያዩ ቦታዎች ለጉዞ የወጡ ሁለት ሰዎችን እስኪ አስቡ፡፡ የመጀመርያው ሰው በሳምንቱ አጋማሽ የጥፍር መቁረጫውን መጣሉን አስተዋለ፡፡ ብዙም ውድ ባይሆንም ጥሩ የጥፍር መቁረጫ ነው፡፡ ምናልባት ድንገት እንደ አጋጣሚ አገኘው ይሆናል በሚል ሲሄድ አልፎ አልፎ በዓይኖቹ ያማትራል፡፡

ሁለተኛው ሰው ከቤት በወጣበት ምሽት የመኪናው ቁልፉ ጠፋበት፡፡ በሚቀጥለው ቀን ጠዋት ባለቤቱ ልጃቸው የመኪና አደጋ ደርሶበት ሆስፒታል መግባቱን ደውላ ትነግረዋለች፡፡ በእጁና በጉልበቱ እየዳኸ ቁልፉን ፈለገው፡፡ የሸከፈውን እቃ ሁሉ በታትኖ ፈለገ፡፡ በመጣበት መንገድ ተመልሶ ቁልፉን ፈለገው፡፡ የመጀመርያው ሰው ሴንጢውን ይፈልግ የነበረው በግማሽ ልቡ ነበር፡፡ ሁለተኛው ሰው ቁልፉን ይፈልግ የነበረው በፍጹም ልቡ ነበር፡፡

2. በፍጹም ልባችን፣ በፍጹም ነፍሳችንና በፍጹም ሐሳባችን ልንወደው ይገባል (ማቴ 22፡36-39)

“መምህር ሆይ፥ ከሕግ ማናቸይቱ ትእዛዝ ታላቅ ናት? ብሎ ጠየቀው፡፡ ኢየሱስም እንዲህ አለው፦ ጌታ አምላክህን በፍጹም ልብህ በፍጹም ነፍስህም በፍጹም አሳብህም ውደድ፡፡ ታላቂቱና ፊተኛይቱ ትእዛዝ ይህች ናት፡፡” (ማቴ 22፡37)

እግዚአብሔር መኖሩን ወይም ፈጣሪ መሆኑን ዕውቅና መስጠት ብቻ ሳይሆን በፍጹም ልባችን፣ ነፍሳችንና ሐሳባችን ልንወደው ይገባል፡፡ በሌላ አባባል በሁለንተናችን ልንወደው ይገባል፡፡

3. እርሱን መታዘዝ (ዮሐ 14፡21)

የእግዚአብሔርን ትዕዛዛት የመታዘዝ ኃላፊነትም አለብን፡፡ ይህ ፍቅር በተግባር የሚገለጥበት መንገድ ነው፡፡ ጌታችን ኢየሱስ እንደተናገረው መታዘዝ ለእግአብሔር ያለንን ፍቅር የምንገልጥበት መንገድ ነው (ዮሐ. 14፡21)፡፡ ይህንን ቃል የጻፈው ሐዋርያው ዮሐንስ ኋላ ላይ የኢየሱስን ንግግር በመድገም ጽፏል፡- “ትእዛዛቱን ልንጠብቅ የእግዚአብሔር ፍቅር ይህ ነውና፤ ትእዛዛቱም ከባዶች አይደሉም” (1ዮሐ. 5፡3)። እግዚአብሔርን አውቀናል (ከእርሱ ጋር ሕብረትን መሥርተናል) የምንል ከሆነና ትዕዛዛቱን ባንጠብቅ ውሸተኞች መሆናችንን ዮሐንስ ተናግሯል (1ዮሐ. 2፡4)፡፡

4. ወደ እርሱ መቅረብ (ኤር. 4፡8)

የጌታ ኢየሱስ ወንድም የሆነው ያዕቆብ እንዲህ ብሎ ጻፈ፡- “ወደ እግዚአብሔር ቅረቡ ወደ እናንተም ይቀርባል፡፡ እናንተ ኃጢአተኞች፥ እጆቻችሁን አንጹ፤ ሁለት አሳብም ያላችሁ እናንተ፥ ልባችሁን አጥሩ” (ያዕ 4፡8)። ይህ ጥቅስ ከእግዚአብሔር ጋር በሚኖረን ሕብረት ያለብንን ሌላ ኃላፊነት የሚገልፅ ነው፡፡ ስለ ውጫዊ ተግባራችን (እጆቻችሁን አንጹ) እና ስለ ውስጣዊው ሐሳባችንም ጭምር (ልባችሁን አጥሩ) ይናገራል፡፡ ወደ እግዚአብሔር ስንቀርብ ሁለቱም አስፈላጊ ነገሮች ናቸው፡፡

እኛ ኃጢአተኛ ፍጥረታት በመሆናችን ከእግዚአብሔር ጋር ባለን ሕብረት ከእርሱ የሚያርቁንን ተግባራት እንፈፅማለን፡፡ ስለዚህ መራቃችንን ባወቅን ቁጥር ራሳችንን ዝቅ ማድረግ ያስፈልገናል፤ ኃጢአታችንንም በመናዘዝ ወደ እግዚአብሔር መቅረብ ያስፈልገናል፡፡ እኛ እርሱን በመፈለግ ወደ እርሱ እንቀርባለን፤ እርሱ ደግሞ በሙላት ወደ እኛ ይቀርባል፡፡

ከላይ የተጠቀሱት ኃላፊነቶች ከተስፋ ጋር እንደተያያዙ ልብ በሉ፡፡ ኃላፊነታችንን ስንወጣ አዎንታዊ ምላሽን እናገኛለን፡፡ ይህ ሁኔታ ከእግዚአብሔር ጋር ያለንን የሁለትዮሽ መንገድ ግንኙነት የሚገልጥ ነው፡፡ እግዚአብሔርን ስንፈልግ ይገኝልናል፤ ለኛ ያለውን ግሩም የሆነውን ዕቅዱንም ይገልጥልናል፡፡ እግዚአብሔርን በመታዘዝ ፍቅራችንን ስንገልጥ ፍቅሩን ይገልጥልናል፤ ራሱንም ይገልጥልናል፡፡ ወደ እርሱ ስንቀርብ እርሱም ወደ እኛ ይቀርባል፡፡

ከእግዚአብሔር ጋር ያለን ሕብረት ከእርሱ ጋር በመጣበቅ ይለመልማል 

እያንዳንዱ ግንኙነት የሚያድገው ልምዶችን በመለዋወጥና እርስ በርስ በሚገባ በመተዋወቅ ነው፡፡ ክርስትና በባሕርዩ በሕያው እግዚአብሔርና በሕዝቡ መካከል የሚደረግ ግንኙነት ነው፡፡ ራሱን ለኛ በመግለጥና በኢየሱስ ክርስቶስ በኩል እኛን ከራሱ ጋር በማስታረቅ እግዚአብሔር እኛን በመፈለግ ይህንን ሕብረት ጀምሯል፡፡ በምላሹም እግዚአብሔርን በንቃት መፈለግና ከእርሱ ጋር ያለንን ሕብረት ልንንከባከብ ይገባናል፡፡ ይህንንም ከእርሱ ጋር ጊዜን በማሳለፍ ነው መፈፀም የምንችለው፡ ነገር ግን ሰዎች ብዙ ጊዜ “እግዚአብሔርን ሳታየው እንዴት ነው አብረኸው ጊዜን ልታሳለፍ የምትችለው?” በማለት ይጠይቃሉ፡፡ እንደ መታደል ሆኖ እግዚአብሔር መንገዱን አሳይቶናል፡፡ የእርሱ ቃል የሆነውን መጽሐፍ ቅዱስን ሰጥቶናል፡፡ በጸሎት ሥፍራችን ደግሞ ያገኘናል፡፡ ቃሉን ሳናቋርጥ ስናነብና ስንጸልይ ወደ እርሱ ይበልጥ እንቀርባለን፡፡ በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ከተጠቀሱት ሰዎች ጋር እንዴት ሕብረት ያደርግ እንደነበር ስንመለከት የእርሱን ባሕርይ፣ እሴቶች እና ማንነቱን እናውቃለን፡፡ ከቃሉ ጋርና በጸሎት ጊዜን ባሳለፍን ቁጥር እግዚአብሔር እኛን በመቀበል ሕይወታችንን ይለውጣል፡፡

ከእግዚአብሔር ጋር በቃሉ አማካይነት እንገናኛለን

መጽሐፍ ቅዱስን ማንበብና በተግባር መኖር ግሩም ልምምድ ነው፡፡ ከሌሎቹ መጻሕፍት በተለየ ሁኔታ የእግዚአብሔር ቃል ሕያውና መንፈሳዊ ነው፣ በተግባር የሚቀየርና ጥልቅ ነው፡፡ የዕብራውያን መጽሐፍ የእግዚአብሔር ቃል ሕያውና የሚሠራ እንደሆነ ይናገራል (ዕብ. 4፡12)፡፡ በእርሱ አማካይነት እግዚአብሔር ሁለንተናችንን፣ ማለትም ነፍሳችንን፣ መንፈሳችንን፣ አካላችንን፣ አእምሯችንንና ልባችንን ይነካል፡፡ ቃሉን ባነበብንና በታዘዝን ቁጥር በሕይወታችን ውስጥ መሠረታዊ ለውጥ ይሆናል፡፡ መዝሙር 19፡7-14 የእግዚአብሔር ቃል ነፍሳችንን እንደሚያድስ፣ ጠቢባን እንደሚያደርገን፣ እንደሚያበረታንና እንደሚመራን ይናገራል፡፡ የእግዚአብሔር ቃል ከመልካም ምክር ያለፈና እግዚአብሔር ከኛ ጋር በቀጥታ የሚነጋገርበት ነው፡፡ ከእግዚአብሔር ቃል ጋር ጊዜን ማሳለፍ ከንጉሥ ጋር እንደ መነጋገር ነው፡፡ ይህም ማለት ቃሉን መቅረብ ያለብን ልክ እግዚአብሔርን እንደምንቀርበው ነው፤ በትህትናና በመታዘዝ፡፡ ኢየሱስ ለደቀ መዛሙርቱ እንዲህ አላቸው፡- “ትእዛዜ በእርሱ ዘንድ ያለችው የሚጠብቃትም የሚወደኝ እርሱ ነው፤ የሚወደኝንም አባቴ ይወደዋል እኔም እወደዋለሁ ራሴንም እገልጥለታለሁ፡፡” (ዮሐ. 14፡21)

ከእግዚአብሔር ቃል ጋር ጊዜን ማሳለፍ ከምሑራዊ ልምምድ ወይም ራስን ከማሻሻል ያለፈ ነው፡፡ ነገር ግን ለእግዚአብሔር ያለንን አክብሮትና ፍቅር የምንገልጥበት መንገድ ነው፡፡ ለመማር ምቹ በሆነ አቀራረብና ለመለወጥ በመፈለግ በቃሉ በኩል ወደ እግዚአብሔር እንጠጋለን፡፡ የእግዚአብሔር ቃል የእግዚአብሔር ቃል ነው፡፡ ባሕርዩን በሙላት ያንፀባርቃል እንዲሁም ዳርቻ የሌለውን ሉኣላዊ ኃይሉን የተሞላ ነው፡፡ በመዝሙር 37 ላይ ዳዊት እግዚአብሔር የገባውን ቃል እንደሚፈፅም ይነግረናል፡፡ ደግሞም ይመክረናል፡- “በእግዚአብሔር ደስ ይበልህ፥ የልብህንም መሻት ይሰጥሃል” (ቁ. 4)። ስለዚህ እግዚአብሔር እውነቱን እንዲገልጥልንና ፈቃዱን በመካከላችን እንዲፈፅም በሚጠማ ልብ ልንጠባበቀው ይገባል፡፡

በጸሎት ከእግዚአብሔር ጋር እንነጋገራለን

እንደ ምድራዊው ጓደኝነታችን ሁሉ ከሰማዩ አባታችን ከእግዚአብሔር ጋርም ያለን ሕብረት መቋረጥ የለበትም፡፡ ሕይወታችን ከእግዚአብሔር ጋር የማያልቅ ንግግር የምናደርግበት ሊሆንልን ይችላል፡፡ ጸሎት ቃሉን በማንበብ ባሳለፍነው ጊዜ ላይ ተጨምሮ ከእግዚአብሔር ጋር የምናደርገውን ንግግር እንድንቀጥል ያስችለናል፡፡ ነገር ግን ጸሎት ምንድነው? ጸሎት ሐዋርያው ዮሐንስ እንደጻፈው እግዚአብሔር እኛን ለመድረስ ለወሰደው እርምጃ የምንሰጠው ምላሽ ነው፡፡ ጌታችን እንዲህ አለ፡- “እነሆ በደጅ ቆሜ አንኳኳለሁ፤ ማንም ድምፄን ቢሰማ ደጁንም ቢከፍትልኝ፥ ወደ እርሱ እገባለሁ ከእርሱም ጋር እራት እበላለሁ እርሱም ከእኔ ጋር ይበላል፡፡” (ራዕይ 3፡20)

ጸሎት የእግዚአብሔርን እርዳታ የምንጠይቅበትና የእርሱን አብሮነት የምንቀበልበት ነው፡፡ እንኳን በደህና መጣህ የማለት ወይንም ለእርዳታ የመጣራት ያህል ነው፡፡በጸሎት ለእግዚአብሔር ትኩረትን የምንሰጥበት ሕይወት በቀላሉ የሚመጣ አይደለም፡፡ የጸሎት ልምምድ ውስጥ መግባት ትግል አለው ነገር ግን ደስታን ያጎናፅፈናል፡፡እግዚአብሔር በጸጋው ጸሎትን ያለማምደናል፤ በቃሉም ውስጥ ብዙ ምሳሌዎችን ሰጥቶናል፡፡ ኤልያስ፣ ዳንኤል፣ አስቴር፣ ነህምያ፣ ራሱ ጌታ ኢየሱስና ሐዋርያቱ ይጠቀሳሉ፡፡

መጽሐፍ ቅደስ ስለ ጸሎት አጥብቆ ይናገራል፡፡ አንድ ክርስቲያን መፀለይ ካልቻለ ጤናማ መንፈሳዊ ሕይወት ሊኖረው አይችል፡፡

• “እግዚአብሔርን ፈልጉት፥ ትጸናላችሁም ሁልጊዜ ፊቱን ፈልጉ።” 1ዜና 16፡11
• “እግዚአብሔር ለሚጠሩት ሁሉ፥ በእውነት ለሚጠሩት ሁሉ ቅርብ ነው።” መዝ 145፡18
• “እግዚአብሔር ከኅጥኣን ይርቃል የጻድቃንን ጸሎት ግን ይሰማል።” ምሳ 15፡29
• “ጌታ ቅርብ ነው። በነገር ሁሉ በጸሎትና በምልጃ ከምስጋና ጋር በእግዚአብሔር ዘንድ ልመናችሁን አስታውቁ እንጂ በአንዳች አትጨነቁ።” ፊልጲስዩስ 4፡6
• “ከማመስገን ጋር በጸሎት እየነቃችሁ ለእርሱ ትጉ።” ቆላ 4፡2
• “ሳታቋርጡ ጸልዩ፤ በሁሉ አመስግኑ፤ ይህ የእግዚአብሔር ፈቃድ በክርስቶስ ኢየሱስ ወደ እናንተ ነውና።” 1ተሰ 5፡17
• “እንዲህም አላቸው፦ ከእናንተ ማናቸውም ወዳጅ ያለው፥ በእኩል ሌሊትስ ወደ እርሱ ሄዶ። ወዳጄ ሆይ፥ ሦስት እንጀራ አበድረኝ፥ አንድ ወዳጄ ከመንገድ ወደ እኔ መጥቶ የማቀርብለት የለኝምና ይላልን? ያም ከውስጥ መልሶ፦ አታድክመኝ፤ አሁን ደጁ ተቈልፎአል ልጆቼም ከእኔ ጋር በአልጋ ላይ አሉ፤ ተነሥቼ ልሰጥህ አልችልም ይላልን? እላችኋለሁ፥ ወዳጅ ስለ ሆነ ተነሥቶ ባይሰጠው እንኳ፥ ስለ ንዝነዛው ተነስቶ የሚፈልገውን ሁሉ ይሰጠዋል። እኔም እላችኋለሁ። ለምኑ፥ ይሰጣችሁማል፤ ፈልጉ፥ ታገኙማላችሁ፤ መዝጊያን አንኳኩ፥ ይከፈትላችሁማል። የሚለምን ሁሉ ይቀበላልና፥ የሚፈልግም ያገኛል፥ መዝጊያውንም ለሚያንኳኳው ይከፈትለታል። አባት ከሆናችሁ ከእናንተ ከማንኛችሁም ልጁ እንጀራ ቢለምነው፥ እርሱም ድንጋይ ይሰጠዋልን? ዓሣ ደግሞ ቢለምነው በዓሣ ፋንታ እባብ ይሰጠዋልን? ወይስ እንቍላል ቢለምነው ጊንጥ ይሰጠዋልን? እንኪያስ እናንተ ክፉዎች ስትሆኑ ለልጆቻችሁ መልካም ስጦታ መስጠት ካወቃችሁ፥ በሰማይ ያለው አባት ለሚለምኑት እንዴት አብልጦ መንፈስ ቅዱስን ይሰጣቸው?” ሉቃ 5፡11-13
• “በነዚህም ወራት ይጸልይ ዘንድ ወደ ተራራ ወጣ፥ ሌሊቱንም ሁሉ ወደ እግዚአብሔር ሲጸልይ አደረ።” ሉቃ 6፡12
• “ሳይታክቱም ዘወትር ሊጸልዩ እንዲገባቸው የሚል ምሳሌን ነገራቸው፥ እንዲህ ሲል፦ በአንዲት ከተማ እግዚአብሔርን የማይፈራ ሰውንም የማያፍር አንድ ዳኛ ነበረ። በዚያችም ከተማ አንዲት መበለት ነበረች፥ ወደ እርሱም እየመጣች። ከባላጋራዬ ፍረድልኝ ትለው ነበር። አያሌ ቀንም አልወደደም፤ ከዚህ በኋላ ግን በልቡ። ምንም እግዚአብሔርን ባልፈራ ሰውንም ባላፍር፥ ይህች መበለት ስለምታደክመኝ ሁልጊዜም እየመጣች እንዳታውከኝ እፈርድላታለሁ አለ። ጌታም አለ። ዓመፀኛው ዳኛ ያለውን ስሙ። እግዚአብሔር እንኪያስ ቀንና ሌሊት ወደ እርሱ ለሚጮኹ ለሚታገሣቸውም ምርጦቹ አይፈርድላቸውምን? እላችኋለሁ፥ ፈጥኖ ይፈርድላቸዋል። ነገር ግን የሰው ልጅ በመጣ ጊዜ በምድር እምነትን ያገኝ ይሆንን?” ሉቃ 18፡1-8
  • ጸሎት ነገሮችን ይለውጣል፡፡ ነገር ግን አስቀድሞ እኛን ይለውጠናል፡፡
  • ጸሎት የእግዚአብሔርን ልብ ለልባችን ይገልጣል፡፡
  • ጸሎት የእግዚአብሔር ክብር በሕይወታችን እንዲገለጥ ያደርጋል፡፡
  • ጸሎት ከማይታዩ የክፋት ሰራዊቶች ጋር የሚደረግ ተጋድሎ ሲሆን ድል የማግኛ መንገድ ነው፡፡
  • ጸሎት ወደ እግዚአብሔር የመገኘቱ ሕልውና ያመጣናል፡፡
  • የሚጸልይ ሰው የእግዚአብሔርን ድምፅ ይለማመዳል፤ የእግዚአብሔርን አጠቃላይ ፈቃድ ከማወቅ አልፎ ለአስፈላጊ ጉዳዮች ሁሉ እንደ እግዚአብሔር ፈቃድ የመመራት ልምምድ ውስጥ ይገባል፡፡
  • የሚጸልይ ሰው በእግዚአብሔር በረከት ውስጥ ይኖራል፤ ከፈተና የመውጫ መንገዶችንም ያገኛል፡፡
  • የሚጸልይ ሰው ለምድር ለውጥን ያመጣል፤ የእግዚአብሔርም ሞገስ ይሆንለታል፡፡

ማጠቃለያ

የግል የፅሞና ጊዜ ከእግዚአብሔር ጋር ሕብረት ለመመሥረት በጣም ወሳኝ ነው፡፡

• • ትክክለኛ ጊዜ መምረጥ (ማለዳና አመሻሽ አካባቢ)
  • የሚያስፈልጉንን መሣርያዎች መያዝ (መጽሐፍ ቅዱስ፣ ማስታወሻ፣ የምናዳምጠው ለስላሳ መዝሙር)
  • ገለልተኛና ፀጥተኛ ቦታ ማግኘት፡፡
  • ከእግዚአብሔር ቃል ውስጥ የተወሰነ ክፍል ማንበብ፡፡
  • በምስጋና መጀመር፣ በንስሐ ራስን ማየት፡፡
  • በፀጥታ የእግዚአብሔርን ቃል ማሰላሰል፤ ጌታን ማድመጥ፡፡
  • ይህንን የየዕለት ልማድ ማድረግ፡፡

እግዚአብሔር አምላክ ሁላችንንም ይርዳን!

The post ከእግዚአብሔር ጋር ሕብረት ማድረግ first appeared on ደቀ መዝሙር.

አማኝ የእግዚአብሔርን ትዕዛዛት የሚከተልበት መጠን የዕድገት መጠኑን ይወስናል፡፡ የእግዚአብሔርን ትዕዛዛት መከተል ሁሌም ቀላል አይደለም ነገር ግን ውጤቱ ትልቅ ዋጋ አለው፡፡ አማኝ ተከታዮቹን ተግባራት በፈጸመ ቁጥር በመንፈሱ ያድጋል፡-

የእግዚአብሔርን ቃል መረዳትና መተግበር

የእግዚአብሔርን ባሕርያት፣ ዓላማውንና መንገዶቹን ባወቅን ቁጥር እናድጋለን፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ደግሞ እግዚአብሔር ለኛ ራሱን ለመግለጥ የሚጠቀምበት ዋነኛ መንገድ ነው፡፡ እግዚአብሔርን የተሻለ ለማወቅ አማኝ የእግዚአብሔርን ቃል ትርጉም በመስማት፣ በማንበብ፣ በማጥናት፣ በመሸምደድና በማሰላሰል መረዳት ይኖርበታል፡፡ ሐዋርያው ጳውሎስ ለጢሞቴዎስ በጻፈው ሁለተኛው መልዕክቱ የቃለ እግዚአብሔርን አስፈላጊነት እንዲህ ሲል ገልጿል፡- “የእግዚአብሔር ሰው ፍጹምና ለበጎ ሥራ ሁሉ የተዘጋጀ ይሆን ዘንድ፥ የእግዚአብሔር መንፈስ ያለበት መጽሐፍ ሁሉ ለትምህርትና ለተግሣጽ ልብንም ለማቅናት በጽድቅም ላለው ምክር ደግሞ ይጠቅማል፡፡” (2ጢሞ. 3፡16-17)

ቃሉን ማጥናት በራሱ የመጨረሻ ጉዳይ አይደለም፡፡ የማጥናት ዓላማ መማርና ማደግ እንጂ እውቀትን ማከማቸት አይደለም፡፡ ስለ መጽሐፍ ቅዱስ ብዙ ዕውቀት ያላቸውና ሰፊ የሆኑ ንባቦችን የሸመደዱ ነገር ግን በመጽሐፍ ቅዱሱ እግዚአብሔር የማያምኑ እንዲሁም እርሱን የመታዘዝ ሐሳብ የሌላቸው ብዙ ሰዎች አሉ፡፡ ያዕቆብ አማኞች የቃሉ ሰሚዎች ብቻ በመሆን ራሳቸውን እንዳያታልሉ ያስጠነቅቃል (ያዕ. 1፡22)፡፡

መጸለይ

እግዚአብሔር ከአማኞች ጋር የሚገናኝበትን ክፍት መስመር አዘጋጅቷል፡፡ ጸሎት ማለት በቀላሉ እግዚአብሔር ሁሌም እንደሚሰማን በማወቅና ዓላማውን ከግብ ሊያደርስ እንዲሁም እኛን የበለጠ ሊጠቅም በሚችልበት ሁኔታ ምላሽ እንደሚሰጠን በማወቅ ከእግዚአብሔር ጋር ንግግር ማድረግ ማለት ነው፡፡ ሆኖም ጸሎት ማለት የገዛ አቅማችንን ካሟጠጥን በኋላ የምንጠቀመው ነገር አይደለም፡፡ ይልቁኑ ለገባንባቸው ሁኔታዎች ሁሉ የምንሰጠው ተፈጥሯዊ ምላሽ ሊሆን ይገባል፡፡ ምሪት ለመጠየቅ፣ ፍላጎቶቻችን እንዲሟሉልንም ሆነ ጥበቃ እንዲደረግልን መጀመርያ ወደ እግዚአብሔር ዘወር ማለት ያስፈልገናል፡፡  ኤፌሶን 6፡18 እንዲህ ይለናል፡- “በጸሎትና በልመናም ሁሉ ዘወትር በመንፈስ ጸልዩ፤ በዚህም አሳብ ስለ ቅዱሳን ሁሉ እየለመናችሁ በመጽናት ሁሉ ትጉ፡፡”

ከአማኞች ጋር ሕብረት ማድረግ

ከእግዚአብሔር ጋር ወደ ላይ ያለንን ግንኙነት ማደስ ወደጎን ከሰዎች ጋር ጤናማ ግንኙነት ለመፍጠር መንገድ ይጠርጋል፡፡ ሆኖም ይህ ግንኙነት በጋራ ጊዜን በማሳለፍና በክርስቶስ ሆነን የምንካፈለውን ሕይወት በጋራ በማጣጣም እንክብካቤ ሊደረግለት ይገባል፡፡

ለዚህ ነው መጽሐፍ ቅዱስ ከሌሎች ጋር መሰባሰባችንን እንዳንተው የሚያስጠነቅቀን (ዕብ. 10፡24-25)፡፡ አንዳችን ለሌላችን እናስፈልጋለን፡፡ ክርስቲያናዊ ሕይወት በግል የምንኖረው ሕይወት ሆኖ አልተሠራም፡፡ ከሌሎች አማኞች ጋር በቋሚነት ሕብረት ማድረግ መፅናናትን፣ ተጠሪነትን፣ ትምህርትን፣ መበረታታትን፣ ድጋፍንና አቅጣጫን ይሰጠናል፡፡ አማኝ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ተሳትፎ ከሌለው የተዛባ አስተሳሰብ፣ የስሜት ድጋፍ ማጣት፣ የደህንነት ስሜት ማጣትና የተጠሪነት አለመኖር ችግሮች ይገጥሙታል፡፡

ሌሎችን ማገልገል

ከሌሎች አማኞች ጋር ጊዜን ከማሳለፍ ባለፈ አንዳችን ሌላችንን ልናገለግል ይገባል፡፡ አሁንም ምሳሌያችን ኢየሱስ ነው፡፡ ለመገልገል ሳይሆን ሌሎችን ለማገልገል እንደመጣ ለደቀ መዛሙርቱ ነግሯቸዋል፡፡ ኋላ ላይም እርሱ ሲያገለግል እንደነበረው ሁሉ እነርሱም ሌሎችን እንዲያገለግሉ ነግሯቸዋል (ማቴ. 20፡28፣ ዮሐ. 13፡15)፡፡

ሌሎችን ማገልገል እግዚአብሔር ባሕርያችንን ለመቅረፅ የሚጠቀምበት መንገድ ብቻ አይደለም፡፡ ይልቁኑ አገልግሎት ሰጪውንም ሆነ ተቀባዩን የሚጠቅም ነው፡፡ ተቀባዩን የሚጠቅመው ፍላጎቱን በማሟላት ነው፡፡ ሰጪውን ደግሞ የሰዎች ፍላጎት ሲሟላ በመመልከት እንዲደሰት በማድረግና በሌሎች ላይ ተፅዕኖን እንዲያመጣ በመርዳት ነው፡፡ በዚህ ሒደት ውስጥ ሁላችንም በመስጠትና በመቀበል ጫፍ ላይ ስለምንሆን ደስታውን እኩል እንጋራለን፡፡

ለሌሎች የምንሰጠው አብዛኛው አገልግሎት የጀግንነት ተግባርን የሚጠይቅ አይደለም፡፡ በየዕለቱ ፍቅራችንን የምንገልፅባቸው መልካም የማበረታቻ ቃላትን መናገር፣ ሰዎችን ማዳመጥ፣ ምሳ መጋበዝ፣ በጥሩ ዓይን መመልከትና እግዚአብሔር በሕይወታችን ውስጥ እያደረገ ያለውን ማካፈልን የመሳሰሉ ቀለል ያሉ ተግባራት ናቸው፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ እንዲህ በማለት የዘውትር መልካምነትን ያበረታታል፡- “እንግዲያስ ጊዜ ካገኘን ዘንድ ለሰው ሁሉ ይልቁንም ለሃይማኖት ቤተ ሰዎች መልካም እናድርግ፡፡” (ገላ. 6፡10)

(“ደቀ መዛሙርትን ማነጽ” በሚል ርዕስ ከተዘጋጀ ጽሑፍ ከመጠነኛ ማሻሻያ ጋር የተወሰደ)

The post የክርስቲያን ጉዞ በዝግታ … ያለማቋረጥ first appeared on ደቀ መዝሙር.

መንፈስ ቅዱስ ከሥሉስ ቅዱስ አካላት መካከል አንዱ ነው፤ ልናመልከውና ልንታዘዘው ይገባል፡፡ ጌታ ኢየሱስ ለደቀ መዛሙርቱ እርሱ ቢሄድ መንፈስ ቅዱስን ስለሚልክላቸው መሄዱ መልካም እንደሆነ ነግሯቸዋል (ዮሐ. 16፡7)፡፡ ጌታ ኢየሱስ ከእነርሱ ተለይቶ እንደሚሄድ በመናገሩ ምክንያት አዝነውና ፈርተው ለነበሩት ደቀ መዛሙርቱ ይህ ዜና በእጅጉ አስደሳች ነበር፡፡

ደህንነትን በመቀበያው ቅፅበት መንፈስ ቅዱስ በአማኙ ሕይወት ውስጥ በማደር መዳኑን ያረጋግጥለታል፡፡ ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ የክርስቶስ መንፈስ በውስጣቸው የማይኖር ሰዎች ክርስቲያኖች አለመሆናቸውን ተናግሯል (ሮሜ 8፡9)፡፡ በአንፃሩ ግን እውነተኛ ክርስቲያኖች በመንፈስ ቅዱስ ማህተም እንደታተሙ ተናግሯል (ኤፌ. 1፡13)፡፡ ሐዋርያው ዮሐንስ እንዲህ ብሎ በጻፈ ጊዜ ተመሳሳይ ሐሳብን አስተጋብቷል፡- “ከመንፈሱ ስለ ሰጠን፥ በእርሱ እንድንኖር እርሱም በእኛ እንዲኖር በዚህ እናውቃለን፡፡” (1ዮሐ. 4፡13)

የመንፈስ ቅዱስ ሥራ ደህንነትን በመቀበያችን ቅፅበት ብቻ የተወሰነ አይደለም፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ አማኞች ሁሉ በመንፈስ ቅዱስ መሞላት እንዳለባቸው አጥብቆ ይናገራል፡፡ “በመንፈስ መመላለስ” የሚለው ሐሳብ በአዲስ ኪዳን ውስጥ በሚገኙት መልዕክታት ውስጥ በተደጋጋሚ ተጠቅሶ እንመለከታለን፡፡ “በእምነት መኖር” “ወደ እግዚአብሔር መቅረብ” እንዲሁም “ለእግዚአብሔር መገዛት” የሚሉት አማራጭ ሐረጎች በመንፈስ ቅዱስ መሞላት ከሚለው ሐሳብ ጋር የተያያዙ ናቸው፡፡

በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ “በመንፈስ ቅዱስ መሞላት” የሚለው አባባል አማኞች በመንፈስ ቅዱስ ኃይል መታጠቃቸውን፣ ጥበብንና ምሪትን ማግኘታቸውን ለመግለፅ የተነገረ ነው፡፡ ጌታ ኢየሱስ ወደ ሰማይ ከማረጉ በፊት መንፈስ ቅዱስ ወደ ደቀ መዛሙርቱ በመምጣት ምስክሮቹ ይሆኑ ዘንድ ኃይልን እንደሚሰጣቸው ነግሯቸዋል (ሐዋ. 1፡8)፡፡ ይህ የተስፋ ቃል በበዓለ ሃምሳ ዕለት ተፈፅሟል፡፡ ኤፌሶን 5፡18 ላይ የእግዚአብሔር ቃል ሲናገር “መንፈስ ይሙላባችሁ …” ይላል፡፡

“መሞላት”

የመንፈስ ቅዱስን ሙላት ለመረዳት ኤፌሶን 5፡18 ላይ የሚገኘው ውስብስብ የሆነው የግሥ አወቃቀር ሊብራራ ይገባል፡፡ በዚህ ኃይለ ቃል ውስጥ የሚገኘው ግሥ አራት ውቅሮች አሉት፡፡ የአማርኛው ትርጉም የግሪኩን ፅንሰ ሐሳብ በቂ በሆነ ሁኔታ ስላላስቀመጠ በጥልቀት ማጥናት ይኖርብናል፡፡

ትዕዛዝ፡- መሞላት ትዕዛዝ ነው

ይህ ትዕዛዝ አማኝ በመንፈስ ቅዱስ ይሞላ ዘንድ የእግዚአብሔር ፈቃድ መሆኑን ያሳያል፡፡ መሞላት ምርጫ ሳይሆን የአማኝ ሕይወት አካል ነው፡፡ ለአማኝ መንፈስ ቅዱስን ሳይሞላ የክርስትናን ሕይወት መኖር መሞከር ጥልቅ ዋናተኛ የአየር መስጫውን ሳይከፍት ውኀ ስር እንደመጥለቅ ነው፡፡

ብዙ ቁጥር፡- ትዕዛዙ አማኞችን ሁሉ ይመለከታል

ኤፌሶን 5፡18 ላይ “ይሙላባችሁ” ብሎ ሲናገር የብዙ ቁጥርን አመላካች ነው፡፡ ይህም የሚያሳየው ትዕዛዙ የተሰጠው ለአንድ ሰው ወይንም ለተወሰነ ቡድን ሳይሆን ለመላው ቤተ ክርስቲያን መሆኑን ነው፡፡ ይህ ትዕዛዘት ወጣት፣ ሽማግሌ፣ ወንድ፣ ሴት፣ ጠንካራ፣ ደካማ፣ በሳል፣ ለጋ ሳይል ሁሉንም አማኞች የሚያጠቃልል ነው፡፡

በመንፈስ ቅዱስ መሞላት በክርስትና ከመብሰል ጋር አንድ ተደርጎ ሊወሰድ አይችልም፤ ነገር ግን የብስለት ሒደቱ ቁልፍ አካል ነው፡፡ አንድ ሰው በሳል ሳይሆን በመንፈስ ቅዱስ ሊሞላ ይችላል ነገር ግን መንፈስ ቅዱስ ያለማቋረጥ በሕይወቱ ውስጥ ሳይሠራ በክርስቶስ ወዳለው ብስለት ሊደርስ የሚችል ማንም የለም፡፡

ተግባር ተቀባይ፡- መሞላቱ በኛ ሊፈፀም አይችልም

“ይሙላባችሁ” የሚለው ተግባር ተቀባይ መሆንን በሚያሳይ ሁኔታ ሲተረጎም “መንፈሱ ራሱ እናንተን ይሙላችሁ” የሚል አንድምታ ነው ያለው፡፡ በሌላ አባባል እግዚአብሔር ራሱ ሊያደርግልን የሚሻው ነገር ነው፡፡ መጀመርያ እኛ እንድናሟላው የሚጠበቅብን አስቸጋሪ መስፈርት የለም፡፡ ምጡቅ የሆነ ደረጃ ላይ መድረስ አይጠበቅብንም፤ የሆነ ዓይነት ዕውቀት ማግኘት አይጠበቅብንም፤ የሆኑ ቴክኒኮችን መማር አያስፈልገንም፤ እግዚአብሔር በመንፈሱ ሊሞላን ብቻ ነው የሚገባው፡፡

የአሁን፡- ሙላቱ ቀጣይነት ያለው ሊሆን ይገባል

ግሡ የአሁን ጊዜን ገላጭ ነው፡፡ አባባሉ በግሪክ ቋንቋ ድርጊቱ አሁንም አሁንም ሳያቋርጥ መደጋገሙን የሚያሳይ ነው፡፡ ስለዚህ የመንፈስ ቅዱስ ሙላት በእግዚአብሔር ላይ በመደገፍ ሳይቋረጥ ሊከናወን ይገባል፡፡

“ነፋስ ወደሚወደው ይነፍሳል፥ ድምፁንም ትሰማለህ፥ ነገር ግን ከወዴት እንደ መጣ ወዴትም እንዲሄድ አታውቅም፤ ከመንፈስ የተወለደ ሁሉ እንዲሁ ነው” (ዮሐ. 3፡8)። በደህንነት ውስጥ ምስጢራዊ የሆነ የመንፈስ ቅዱስ አሠራር እንዳለ ሁሉ በየዕለቱ በሚደረገው የመንፈስ ቅዱስ ሙላት ረገድም ሙሉ በሙሉ ሊብራራ የማይችል ምስጢር አለ፡፡ ሆኖም ሁለት መጽሐፍ ቅዱሳዊ የሆኑ መርሆችን በመረዳት አንድ ሰው በመንፈስ ቅዱስ እንዴት እንደሚሞላ መረዳት እንችላለን፡፡ እነዚህም ወደ እግዚአብሔር መቅረብና ለእግዚአብሔር መገዛት ናቸው፡፡

ወደ እግዚአብሔር መቅረብ

ክርስትና በባሕርዩ ከክርስቶስ ጋር ሕብረት ማድረግ ነው፡፡ በእግዚአብሔር ቤተሰብ ውስጥ እንደ አዲስ በመወለድ ከእርሱ ጋር ሕብረት እንጀምራለን፡፡ ክርስቲያናዊ ሕይወት ያንን ሕብረት ማጥበቅ፣ ማጥለቅና ማስፋት ነው፡፡ ሁሉም ክርስቲያናዊ ዕድገት መሠረቱ ይህ ሕብረት ነው፡፡ ስለዚህ የመንፈስ ቅዱስ ሙላት ከኢየሱስ ጋር ካለን ሕብረት ይመነጫል፡፡

ዮሐንስ 7፡37-39 በመንፈስ ቅዱስ ሙላትና ከክርስቶስ ጋር ባለን ሕብረት መካከል ስለሚገኘው ግንኙነት አፅንዖት ሰጥቶ ይናገራል፡፡

“ከበዓሉም በታላቁ በኋለኛው ቀን ኢየሱስ ቆሞ፦ ማንም የተጠማ ቢኖር ወደ እኔ ይምጣና ይጠጣ፡፡ በእኔ የሚያምን መጽሐፍ እንዳለ፥ የሕይወት ውኃ ወንዝ ከሆዱ ይፈልቃል ብሎ ጮኸ፡፡ ይህን ግን በእርሱ የሚያምኑ ሊቀበሉት ስላላቸው ስለ መንፈስ ተናገረ፤ ኢየሱስ ገና ስላልከበረ መንፈስ ገና አልወረደም ነበርና፡፡”

ኢየሱስ አማኞች ከእርሱ ጋር ሕብረት በማድረግ በመንፈስ ቅዱስ እንደሞሉ ጥሪ አቅርቦላቸዋል፡፡ ይህ ጥሪ በዮሐንስ 7፡37-39 ላይ በሚገኙት ሦስት ንግግሮች ተገልጧል፡፡ እነዚህንም እንደሚከተለው እናያለን፡-

“ማንም የተጠማ ቢኖር ወደ እኔ ይምጣ”

ጥማት ከእግዚአብሔር የተሰጠ ስጦታ ነው፡፡ አካላዊ ጥማት ሰውነታችን እርካታ እንደሚያስፈልገው እንደሚያመለክተው ሁሉ መንፈሳዊ ጥማትም የሚያስፈልገንን ነገር አመላካች ነው፡፡ መንፈሳዊ ጥማታችንን ማወቅ ወደ ክርስቶስ እንድንመጣ ያደርገናል፡፡

ይህንን ጥልቅ የነፍስ ጥማታችንን ለማርካት ወደ ኢየሱስ መምጣት ግድ ይለናል፡፡ ማንም ሰው ወይንም የትኛውም ነገር ይህንን ጥማታችንን ሊያረካልን አይችልም፡፡ “ይምጣ” የሚለው ቃል የማያቋርጥ ድርጊትን አመላካች ሲሆን ወደ ኢየሱስ ደጋግመን መምጣት እንዳለብን ያሳያል፡፡ ይህ መንፈሳዊ ጥማት እንደ ሥጋዊ ጥማት ሁሉ ደጋግሞ መርካት ያስፈልገዋል፡፡ ይህ እውነታ መንፈሳዊ ጥማት ከደህንነት በፊትም ሆነ በኋላ እንዳለ እንደሚቀጥል ያሳየናል፡፡ ክርስቲያኖች ከእግዚአብሔር ጋር ያላቸውን ግንኙነት የሚያጣጥሙ ቢሆኑም ይህ ግንኙነት ግን በኛ ኃጢአትና በወደቀው ዓለም ውስጥ በመኖራችን ምክንያት ጥቃት ይደርስበታል፡፡

ጌታ ኢየሱስ ወደ እርሱ እንድንመጣ ከመጋበዝ ውጪ እንደማያስገድደን ልብ በሉ፡፡ በእርሱ መንገድ እንድንሄድ አያስገድደንም ነገር ግን ወደ እርሱ በመምጣት ከእርሱ ጋር እንድንኖርና የዘላለምን ሕይወት እንድንቋደስ ዕድልን ይሰጠናል፡፡ ይህ አቋም ከባሕርዩ ጋርና ግብረ ገባዊ ፍጥረታት አድርጎ እኛን ከመፍጠሩ ጋር የሚጣጣም ነው፡፡ ከልቡ ይፈልገናል ደግሞም ወደ እርሱ እንድንመጣ ይጓጓል፡፡ የእግዚአብሔር “የግብዣ” ባሕርይ በመጽሐፍ ቅዱስ የደህንነት አስተምህሮ ውስጥ ድርና ማግ ሆኖ እንመለከታለን፡፡

“ይጠጣ”

ወደ ክርስቶስ ከመጣን በኋላ ከእርሱ መጠጣት ያስፈልገናል፡፡ የምንጠጣውም በሚከተሉት መንገዶች ነው፡-

• ከእርሱ ጋር መተባበር – ይህ ማለት በመገኘቱ ውስጥ መኖርና ጊዜን ከእርሱ ጋር ማሳለፍ ነው፡፡
• እርሱን ማምለክ።
• እርሱን መስማት – ቃሉን ማንበብ፣ በፊቱ በጥሞና መሆን፣ የመንፈስ ቅዱስን ምሪት በመከተል፡፡
• ሸክማችንን በእርሱ ላይ መጣል – ስለ ፍላጎታችን፣ ስለ ጉዳታችንና ስለልባችን መሻት በእግዚአብሔር ፊት ቅኖችና ግልፅ በመሆን ነፍሳችንን ለእርሱ መስጠት፤ ያስጨነቀንን ነገር ሁሉ ለእርሱ መንገር፡፡
• እንዲያገለግለን ለእርሱ መፍቀድ – መንፈሱ ለመንፈሳችን እንዲያገለግል መፍቀድ፣ ፍርሃታችንን እንዲያረግብ፣ ቁስላችንን እንዲያክምና ልባችንን እንዲያበረታ መፍቀድ፡፡

በነዚህ መንገዶች ከክርስቶስ ጋር ጊዜን ስናሳልፍና ከእርሱ ጋር ባለን ግንኙነት ደስ ስንሰኝ መንፈሳዊ ጥማታችንን ሲያረካ እናየዋለን፡፡

“በእኔ የሚያምን”

ማመንን የሚያሳየው ቃል በተደጋጋሚ የሚፈፀምን ተግባር የሚያመለክት ነው፡፡ መጀመርያ ላይ ኢየሱስ ከኃጢአታችን እንዲያድነንና ከእግዚአብሔር ጋር ያለንን ግንኙነት እንዲያድስ ወደ እርሱ እንመጣለን፡፡ ይህ ደግሞ የሚያስፈልገን ትልቁ ነገር ነው፡፡ በየዕለቱ ከእርሱ ጋር ያለንን ግንኙነት ስናጣጥም ኢየሱስ ለሚያስፈልገን ነገር ሁሉ እርሱን እንድንደገፍና እንድንታመን ይነግረናል፡፡

ወደ ኢየሱስ መምጣት፣ ከእርሱ መጠጣትና እርሱን መታመን አማኝ በመንፈስ ቅዱስ ተሞልቶ እንዲትረፈረፍ ያደርገዋል (ቁ. 38)፡፡

ለእግዚአብሔር መገዛት

ለእግዚአብሔር መገዛትና ፈቃዱን ማድረግ በመንፈስ ቅዱስ የመሞላት ሌላው ገፅታ ነው፡፡ በመንፈስ ቅዱስ መሞላት የምንችልበት ብቸኛው መንገድ በፈቃዳችን ለእግዚአብሔር በመገዛትና እንዲያበረታንና እንዲመራን ወደ እርሱ በመቅረብ ነው፡፡

መጽሐፍ ቅዱስ አለመታዘዛችንን ለመግለፅ ሁለት ቃላትን ይጠቀማል፡፡ ኤፌሶን 4፡30 ላይ መንፈስ ቅዱስን “እንዳናሳዝን” ተነግሮናል፡፡ በዚያ አውድ ውስጥ ሐዋርያው ጳውሎስ አማኞች ሌሎች ሰዎችን በትክክል እንዲንከባከቡ ይመክራቸዋል፡፡ ስለዚህ የተሳሳቱ መንገዶችን መከተል፣ የድፍረት ኃጢአት ማድረግ ከመንፈስ ቅዱስ ጋር ያለንን ሕብረት ያበላሻሉ፡፡ 1ተሰሎንቄ 5፡19 ላይ ሐዋርያው ጳውሎስ “መንፈስን አታጥፉ” ይላል፡፡ መንፈስን የምናጠፋው እርሱን ከመከተል በማቋረጥና በራሳችን ኃይል የሆነ ነገር ለማድረግ በመሞከር ነው፡፡ እነዚህ ኃጢአቶች አንዳንዴ መንፈስ ቅዱስን የመግፋት ኃጢአቶች ተብለው ይታወቃሉ፡፡

እግዚአብሔርን ባለመታዘዝ በራሳችን መንገድ ስንሄድ በመንፈስ ቅዱስ እንደገና በመሞላት ወደ መንገዱ መመለስ ግድ ይለናል፡፡ እግዚአብሔር ወደ መንገዱ መመለስን አስቸጋሪ ሥራ አላደረገብንም፡፡ መጀመርያ ያደረግነውን በመናዘዝ ንስሐ መግባት ያስፈልገናል፡፡ መናዘዝ ማለት ያደረግነው ነገር የተሳሳተ መሆኑን ከመንፈስ ቅዱስ ጋር መስማማት ነው (1ዮሐ. 1፡9)፡፡ ንስሐ ማለት ስለ ኃጢአታችን የልብ ለውጥ በማድረግ መንገዳችንን በመተው ወደ እግዚአብሔር መንገድ መመለስ ማለት ነው፡፡ ወደ እግዚአብሔር ስንመለስ በፈቃደኝነት ለእርሱ በመገዛት በመንፈሱ ደግሞ እንዲሞላን በእርሱ መታመን ይኖርብናል፡፡ በመንፈስ ቅዱስ እንድንሞላ የእርሱ ፈቃድ በመሆኑ ደግሞ ይሞላናል፡፡

(“ደቀ መዛሙርትን ማነጽ” በሚል ርዕስ ከተዘጋጀ ጽሑፍ ከመጠነኛ ማሻሻያ ጋር የተወሰደ)

The post የመንፈስ ቅዱስ ሙላት first appeared on ደቀ መዝሙር.

በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የተጠቀሱት ሦስቱ ጠላቶቻችን እንደሚከተለው ተዘርዝረዋል፡፡

ዓለም

አማኝ የሚጋፈጠው የመጀመርያው ጠላት ዓለም ነው፡፡ ዓለም ስንል በዙርያችን ያለውን ቁሳዊ ከባቢ ማለታችን አይደለም፡፡ በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ “ዓለም” የሚለው ቃል ቁሳዊውን ከባቢ ብቻ ሳይሆን ክፉ ግዛትንም ጭምር ነው፡፡ እርሱም በሰይጣን የሚመራው ግዛት (ኤፌ. 2፡2) እንዲሁም ከእግዚአብሔር በተለየውና እግዚአብሔርን በሚጠላው ሕዝብ የተያዘው ሥርዓት ነው (ቆላ. 1፡21)፡፡ ክርስቶስ ዘላለማዊ መንግሥቱን በሙላት ለመመሥረት ወደ ምድር ሲመለስ ይህ ክፉ ግዛት ይጠፋል፡፡

አንድ ሰው ክርስቶስን እንደ አዳኙ ሲታመን ከሞት ወደ ሕይወት፣ ከጨለማው መንግሥት ወደ ብርሃን ይሸጋገራል፡፡ አማኞች የዚህ ዓለም ግዛት አካል አይደሉም፤ ነገር ግን የእግዚአብሔር መንግሥት ዜጎች ናቸው (ቆላ. 1፡13-14፣ 21-22)፡፡ ሐዋርያው ጴጥሮስ እንግዶችና መጻተኞች መሆናችንን ያሳስበናል (1ጴጥ. 2፡11)፡፡

አማኞች የእግዚአብሔር መንግሥት አባላት ቢሆኑም በዚህ ክፉ ዓለም ውስጥ ስለምንኖር ተፅዕኖ ያሳድርብናል፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ እንደሚነግረን ይህ ክፉ ዓለም በሥጋዊ እርካታ ምኞት፣ በዓይን አምሮትና ስለ ገንዘብ በመመካት የተያዘ ነው (1ዮሐ. 2፡15-17)፡፡ ወይንም ደግሞ ቻርለስ ዝዊንዶል የተሰኘ ደራሲ እንዳስቀመጠው “የዓለም ሥርዓት በአራት ቃላት ልንገልፃቸው በምችላቸው አራት ነገሮች የተያዘ ነው፤ እነርሱም ገንዘብ፣ ዝና፣ ሥልጣንና ደስታ ናቸው፡፡”

ሕይወታቸውን በእነዚህ አራቱ ነገሮች በሚመሩ አላማኞች ተከበናል፤ ነገር ግን እንደ ሰማይ ዜጎች ማዕበሉ ወደሚነጉድበት አቅጣጫ እንዳንወሰድ መጠንቀቅ ያስፈልገናል፡፡ በውጤቱም ከአቋማችን የተነሳ ልንሰደድና ጉዳት ሊደርስብን ይችላል፡፡ አንዳንድ ጊዜ ሰዎች ሆነ ብለው ሊያሳድዱን ይችላሉ፤ ሌላ ጊዜ ደግሞ ከሥርዓቱ ጋር ባለመስማማታችን ምክንያት ልንጎዳ እንችላለን፡፡ አንዳንድ ጊዜ ይህ ተቃውሞ በማላገጥ ሊገለጥ ይችላል፤ አንዳንድ ጊዜ ደግሞ ግልጽ የሆነ ጥቃት ሊሆን ይችላል፡፡ አንዳንድ ጊዜ ከብቸኝነት ስሜት ጋር መታገል ያስፈልገናል፡፡ ጤናማ ባልሆኑ ግንኙነቶች፣ ጎጂ ጸባዮችና ሌሎች የኃጢአት ውጤቶች በሚታይበት ዓለም ውስጥ መኖሩ በራሱ ትልቅ የህመም ስሜት እንዲሰማን ያደርጋል፡፡

1ዮሐንስ 2፡15-17 ላይ አማኞች ዓለምን ባለመውደድ ከእርሱ ራሳችንን እንድነጠብቅ ተነግሮናል፡፡ አንዳንድ አማኞች የምንኖርበትን ምድራዊ መንግሥት በተመለከተ አቋማችን ምን መሆን እንዳለበት ግራ ይገባቸዋል፡፡ ለእግዚአብሔር የተሻለው መንገድ ከዚህች ምድር መነጠል እንደሆነ ያስባሉ፡፡ አማኝ ካልሆኑት ጋር ግንኙነት ሊኖራቸው እንደማይገባ የሚያምኑ ሲሆን ከዓለም ጋር እንደሚያመቻምቹ የሚያስቧቸውን አማኞች ይነቅፋሉ፡፡ የሚገርመው ነገር ኢየሱስም በዘመኑ ከነበሩት የሃይማኖት መሪዎች ዘንድ ተመሳሳይ ትችት ደርሶበት ነበር፡፡ እንደ እግዚአብሔር ልጆችና የመንግሥቱ ዜጎች በማያምኑት ሕዝቦች መካከል ተፅዕኖን ልናሳርፍ ይገባናል፡፡ ዓለም ክፋትን እንድናደርግ ተፅዕኖ ሊያሳርፍብን አይገባም ነገር ግን የእግዚአብሔር አምባሳደሮች በመሆን በዚህ ዓለም ላይ ተፅዕኖን ልናመጣ ይገባናል፡፡

ሥጋ

ሁለተኛው የክርስቲያን ጠላት ሥጋ ነው፡፡ እኛ የሰው ልጆች የእግዚአብሔርን ፍጥረት ለመበከልና በቆሻሻ ለመሙላት ብዙ እንደሠራን ሁሉ በውስጣችን የሚገኘውን የእግዚአብሔርን አዲስ ፍጥረት ለመበከልና ለማበላሸት የሚሞክር ኃጢአተኛ ባሕርይ በውስጣችን አለ፡፡ ጠላታችን በውስጣችን ይኖራል፡፡

ሁሉም የሰው ልጆች ከኃጢአት ባሕርይ ጋር ነው የሚወለዱት፡፡ ይህ የኃጢአት ባሕርይ ከተሳሳተ አስተሳሰብና ከመጥፎ ልማድ ያለፈ ነው፡፡ እግዚአብሔርንና ጽድቁን እንድንቃወም የሚያደርገን ውስጣዊ ጥመትና ፍላጎት ነው፡፡ ታዋቂ ክርስቲያን ጸሐፊ የሆነው ጄ. ኦስዋልድ ሳንደርስ እንዲህ ሲል ጽፏል፡-  “ሥጋ በሰው ተፈጥሮ ውስጥ የሚገኝ ክፉ መሻት፣ ከአጥቂዎቻችን ጋር የሚተባበር ክፉ ከዳተኛ ነው፡፡ ሥጋ የዲያብሎስ ፈተና የሚቀመጥበትን ጎጆ ይሰጠዋል፡፡” የኢየሱስ ወንድም የሆነው ያዕቆብ በራሳችን ምኞች ተስበን ኃጢአትን እንደምናደርግ በመናገር የሥጋችንን ተፅዕኖ ገልጿል (ያዕ. 1፡4)፡፡

የማያምን ሰው በዚህ የኃጢአት ባሕርይ ቁጥጥር ስር ነው፡፡ ክርስቲያን ኃጢአተኛ ባሕርይ አለው ስለዚህ ይህ ባሕርይ በሞት ጊዜ ግብዓተ መሬቱ እስኪፈፀም ድረስ ሊታገለው ይገባል፡፡ ክርስቲያን ከዚህ ኃጢአተኛ ባሕርይ ጋር መታገል ቢኖርበትም በክርስቶስ አዲስ ፍጥረት በመሆን የመንፈስ ቅዱስን ስጦታ ተቀብሏል፡፡ በውስጡ በሚኖረው የመንፈስ ቅዱስ ኃይል አማካይነት ኃጢአተኛ ባሕርይን በየትኛውም ጊዜ ልናሸንፍ እንችላለን፡፡ የእግዚአብሔር መንፈስና ኃጢአተኛ ባሕርይ ተቃራኒ ስለሆኑ አንዱን እያስተናገድን በሌላው መኖር አንችልም፡፡ “በመንፈስ ተመላለሱ፥ የሥጋንም ምኞት ከቶ አትፈጽሙ፡፡” (ገላ. 5፡16)

አማኞች ከዓለም ራሳቸውን የሚጠብቁባቸውን መንገዶች እንደተሰጡት ሁሉ ከኃጢአተኛ ባሕርይም የሚጠበቁባቸውን መንገዶች ተሰጥተዋል፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ እንደሚናገረው አማኝ በየትኛውም ሰዓት በመንፈስ ቅዱስ ኃይል አማካይነት ኃጢአተኛ ባሕርዩን ማሸነፍ ይችላል (ገላ. 5፡16፣ ሮሜ 8፡13)፡፡ ኃጢአተኛ ባሕርይ አማኝ በሥጋው እስኪሞት ድረስ በውስጡ የሚኖር በመሆኑ ከኃጢአተኛ ባሕርይ ጋር የሚደረግ ፍልሚያ እስከ ዕድሜ ልካችን ድረስ ይቀጥላል፡፡ ስለዚህ አማኝ (አዲስም ይሁን በሳል አማኝ) ንቁ መሆኑና በመንፈስ ቅዱስ መሞላቱ እጅግ አስፈላጊ ነው፡፡

ዲያብሎስ

ሦስተኛው ጠላታችን ዲያብሎስ ነው፡፡ ቀንድ ያለው መንሽ የያዘ የካርቱን ምስል ከመሆን በተለየ ሁኔታ ዲያብሎስ ትክክለኛ ጠላት ነው፣ አደገኛ ጠላት ነው፣ እኛን ለመጉዳትም ይፈልጋል፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ዲያብሎስ ከመስመር የወጡ ክርስቲያኖችን ይዞ ለማጥፋት እንደሚያደባ ይናገራል፡፡ ዲያብሎስና በማይታየው ዓለም ውስጥ የሚገኙ በእርሱ ትዕዛዝ ስር ያሉ እርኩሳን መናፍስት ክርስቲያኖችን አምርረው ይጠላሉ፡፡ ይህም የሆነበት ምክንያት የእርሱ ጠላት ከሆነው ከእግዚአብሔር ጋር ስለወገንን ነው፡፡ ዲያብሎስ በአንድ ወቅት ትልቅ ሥልጣን ያለው መልአክ የነበረ ቢሆንም በእግዚአብሔር ላይ አመፀ፡፡ አሁን የክፋት ሁሉ ቋት በመሆን እግዚአብሔርንና ሥራውን ሁሉ የሚቃወም ሆኗል፡፡

ፍፁም የሆነውን ዓላማውን ከግብ ለማድረስ እግዚአብሔር ዲያብሎ ለተወሰነ ዘመን የተወሰነ ሥልጣን እንዲኖረው ፈቅዷል፡፡ ዲያብሎስና ተባባሪዎቹ አንድ ቀን አቅማቸውን ሁሉ በመገፈፍ ለዘላለም ወደሚሠቃዩበት የእሳት ባሕር ውስጥ ይጣላሉ፡፡ የታሪኩ የመጨረሻ ምዕራፍ አስቀድሞ ተጽፎ ስለተጠናቀቀ ክርስቲያኖች ማን ያሸንፋል ብለው መጨነቅ የለባቸውም፡፡

አሁን ግን አማኝ ይህንን ጠላት መጋፈጥ ይኖርበታል፡፡ ንቁ በመሆን ሰይጣን ጥቃት ሲፈፅም ማወቅ ይኖርበታል፡፡ አሁንም አማኝ አቅመ ቢስ ሳይሆን የዲያብሎስን ጥቃት የሚቋቋምበት ኃይል ተሰጥቶታል፡፡ ጴጥሮስ ጸንተን ዲያብሎስን ልንቃወመው እንደሚገባ ጽፏል (1ጴጥ. 5፡8-9)፡፡ ያዕቆብም ለመጀመርያዎቹ አማኞች “ዲያብሎስን ተቃወሙት ከእናንተም ይሸሻል” በማለት ጽፏል (ያዕ. 4፡7)፡፡ ሐዋርያው ጳውሎስ በኤፌሶን ለነበሩት ክርስቲያኖች በጻፈው መልዕክት ውስጥ ዲያብሎስን ለመቋቋም ስለተሰጡን መሣርያዎች በጥልቀት ይናገራል (ኤፌ. 6፡13-18)፡፡ የእውነት መታጠቂያ፣ የፅድቅ ጥሩር፣ የእምነት ጋሻ፣ የመንፈስ ሰይፍና የመሳሰሉት ትጥቆች የተሰጡን “የዲያብሎስን ሽንገላ መቃወም እንችል ዘንድ” እንደሆነ ተገልጿል፡፡

የዲያብሎስ የተወደደ አንዱ ስልት በክርስቲያኖች አእምሮ ውስጥ ጥርጣሬ እንዲፈጠር ማድረግ ነው፡፡ ሰይጣን የሐሰት አባት በመባል ነው የሚታወቀው (ዮሐ. 8፡44)፡፡ እውነትን በማጣመም ደግሞ የተካነ ነው፡፡ ይህ ከመጀመርያው ጀምሮ ሲጠቀምበት የነበረ አካሄድ ነው፡፡ ሔዋንን ያሳሳታት እውነትን በማጣመም የእግዚአብሔርን መልካምነት እንድትጠራጠር በማድረግ ነበር፡፡ ዛሬም ተመሳሳይ የሆነ ዘዴን በአማኞች ላይ ይጠቀማል፡፡ የዲያብሎስን ሐሰት በመስማት መጥፎ የሆኑ ሁኔታዎች ሐሳባችንን እንዲወስዱት ከፈቀድን የእግዚአብሔርን መልካምነት ወይም ኃይል ልንጠራጠር እንችላለን፡፡ ራሳችንን በእግዚአብሔር ቃል ውስጥ በመሰወርና ራሳችንን በእውነት በማስታጠቅ እንዲሁም በመጸለይ የእግዚአብሔርን እውነት ከጠላት ውሸት ልንለይ ይገባናል፡፡

በአሥራ ስድስተኛው ክፍለ ዘመን የተሓድሶ ሰው በማርቲን ሉተር የተጻፈው አምላካችን ፅኑ ምሽጋችን የሚለው ዝማሬ በሃያ አንደኛው ክፍለ የሚገኙትን አማኞች ማፅናናቱን ቀጥሏል፡፡ ከግጥሙ ላይ የጠወሰዱት የተወሰብኑ ስንኞች እንዲህ ይላሉ፡- “ያ ጥንታዊው ጠላታችን፣ ይፈልጋል ዛሬም ሊያጠፋን፣ ክፋቱና ኃይሉ ትልቅ፣ ጥላቻም የእርሱ ትጥቅ፣ በምድር የለም ከእርሱ የሚልቅ፡፡ ይህ ዓለም በዲያብሎስ ቢሞላም፣ ሊያስፈራራን ቢሞክርም፣ እግዚአብሔር እውነት ድል እንዲነሳ ስለወደደ እኛ አንፈራም፡፡ የጨለማው ንጉሥ ያጓራል፣ ልባችን መች እርሱን ይፈራል፣ ቁጣው አይችልም ሊያጠፋን፡፡ መጥፊያው እርግጥ ነው፣ ዓለም ሊደፋበት ነው፡፡” በዚህ ግጥም ውስጥ ስለ ጠላት ኃይል ማሳሰብያ ተሰጥቶናል፡፡ ከሁሉ በላይ ግን በኢየሱስ ክርስቶስ በኩል የምናገኘው ድል ተነግሮናል፡፡

ማጠቃለያ – ከአሸናፊዎች በላይ

ጠላቶቻችንን በዚህ ምድር ላይ እንዴት ድል እንደምንነሳ መማር ወሳኝ የሆነ የመንፈሳዊ ዕድገት አካል ነው፡፡ አማኝ ስለ ጠላቶቹ ማወቅና በቅዱሳት መጻሕፍት ውስጥ የተጠቀሱትን መሣርያዎች መጠቀም ይኖርበታል፡፡ ውጊያው ውስጥ ስንገባ በቃለ እግዚአብሔር የሰጠንን ተስፋ አጥብቀን ልንይዝ ይገባናል፡፡ ሐዋርያው ጳውሎስ በሮሜ መልዕክቱ ስምንተኛው ምዕራፍ ላይ እንዲህ ሲል ይጠይቃል፡- “እግዚአብሔር ከእኛ ጋር ከሆነ ማን ይቃወመናል?” ሊያሸንፉን የሚችሉ ብዙ ነገሮችን ከዘረዘረ በኋላ ሐዋርያው ጳውሎስ “በዚህ ሁሉ ግን በወደደን በእርሱ ከአሸናፊዎች እንበልጣለን” በማለት ይደመድማል (ሮሜ 8፡37)፡፡ ከዚያም በክርስቶስ ኢየሱስ በጌታችን ካለ ከእግዚአብሔር ፍቅር ሊለየን የሚችል ምንም ዓይነት ፍጥረት እንደሌለ በማረጋገጥ ይደመድማል (ሮሜ 8፡39)፡፡

(“ደቀ መዛሙርትን ማነጽ” በሚል ርዕስ ከተዘጋጀ ጽሑፍ ከመጠነኛ ማሻሻያ ጋር የተወሰደ)

The post የመንፈስ ጠላቶቻችንን መረዳት first appeared on ደቀ መዝሙር.

ጌታችን ኢየሱስ አስደናቂ የጸሎት ሕይወት ነበረው፡፡ ደቀ መዛሙርቱ ሌሊቱን ሙሉ በጸሎት ሲያሳልፍ አይተውታል፡፡ ኢየሱስ የተካነ “የጸሎት ወታደር” ነበር፡፡ እንዴት መጸለይ እንዳለብንም አስተምሮናል፡፡ ስለዚህ እስኪ ከባለሙያው እንማር፡፡

የኢየሱስ የጸሎት ሞዴል

ኢየሱስ የጸሎት መመርያ የሚሆነንን “የጌታ ጸሎት” ብለን የምንጠራውን ጸሎት አስተምሮናል፡፡ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ይህንን ጸሎት ስንጸልይ በጋራ ለማምለክ ብቻ አይደለም፡፡ ለግል የጸሎት ሕይወታችን እንደ ንድፍ ልንጠቀመው እንችላለን፡፡

ማቴዎስ 6፡9-13 ላይ የሚገኘውን የጌታን ጸሎት ስንመለከት ተቀዳሚው ተግባራችን እግዚአብሔርን ማመስገንና ማምለክ መሆኑን እናስተውላለን፡፡ ወደ ሰማዩ አባታችን እንጸልያለን፤ እናመልከዋለን፡፡

ፈቃዱን በምድር ላይ እንዲፈፅም እንጸልያለን፡፡

አባታችን በየዕለቱ የሚያስፈልገንን እንጀራ እንዲሰጠንና እንዲመግበንም እንጸልያለን፡፡ ኃጢአታችንን ይቅር እንዲለን እንጸልያለን፤ የበደሉንንም ይቅር እንድንል እንደሚጠብቅብንም እናስተውላለን፡፡ ከፈተና እንዲያድነንና ከክፉ እንዲጠብቀን እንጠይቀዋለን፡፡

እግዚአብሔር በቃሉና በጸሎት ከኛ ጋር ሕብረት ማድረግ ይፈልጋል፡፡ ቃሉን እንድንረዳና በጸሎት ከእርሱ ጋር እንድንገናኝ መንፈስ ቅዱስን ሰጥቶናል፡፡

The post በጸሎት ማደግ first appeared on ደቀ መዝሙር.

ለክርስቲያኖች መጽሐፍ ቅዱስ የእግዚአብሔርን ባሕርይ፣ አሠራሩንና የመንግሥቱን መርሆች በማሳወቅ ሕይወታችንንና ውሳኔዎቻችንን ይመራል፡፡ እርሱ ማን እንደሆነ፣ ፈቃዱ ምን እንደሆነና ከእርሱ ጋር እንዴት መገናኘት እንደምንችል የሚያሳውቀንን እጅግ የበለጸገ ዕውቀት ሰጥቶናል (መዝ. 19፡7-11)፡፡ ይህንን በረከት የምንካፈልባቸው ብዙ መንገዶች አሉ፡-

1. መስማት፡- የእግዚአብሔር ቃል ሲነበብና ሲብራራ እንሰማለን፡፡
2. ማንበብ፡- አማኝ መጽሐፍ ቅዱስን ለማንበብ ጊዜ ሲወስድ ከእግዚአብሔር የሚሰማበትን ተጨማሪ ዕድል ያገኛል፡፡
3. ማጥናት፡- የእግዚአብሔርን ቃል ጠለቅ ባለ ሁኔታ ማጥናት ጊዜና ትዕግስትን ይጠይቃል፡፡ የመጽሐፍ ቅዱስ ማጥኛዎችን ወይንም ሌሎች የድጋፍ መሣርያዎችን መጠቀም ጥናታችንን ከፍ ያደርጋል፡፡
4. ማሰላሰል፡- የንባብ ፍጥነታችንን በመቀነስ ቃሉን ማሰላሰልም በጣም ወሳኝ ነው፡፡
5. መሸምደድ፡- የእግዚአብሔርን ቃል “በልባችን ውስጥ እንድንሰውር” ተነግሮናል፦ “አንተን እንዳልበድል፥ ቃልህን በልቤ ሰወርሁ” (መዝሙር 119:11)። ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ “የእግዚአብሔር ቃል በሙላት ይኑርባችሁ” ሲል ይህንኑ ከማሳሰብ አንጻር ነው (ቆላስይስ 3:16)። የመጽሐፍ ቅዱስን ክፍሎች በትውስታ መያዝ ለክርስቲያን የእግዚአብሔርን ቃል በሕይወቱ ውስጥ እንዴት ተግባራዊ ማድረግ እንደሚችል ያሳውቀዋል፡፡ ቃሉን ከሌሎች ጋር እንዲካፈል፣ ከክፉው ፈተና፣ ከሰይጣን ውሸትና ጥቃት ራሱን እንዲከላከል ያግዘዋል፡፡
6. ቃለ እግዚአብሔርን መተርጎም፡- የእግዚአብሔርን ቃል ስናነብ መንፈሱ እውነትን ማወቅ እንድንችል ልባችንን ይከፍታል፡፡ ነገር ግን ደግሞ ቃሉን የመተርጎም አቅማችን ማደግ ይኖርበታል፡፡ የተለያዩ ክርስቲያኖች አንዱን ቃል በተለያዩ መንገዶች ከመተርጎማቸው የተነሳ ቃሉን የመተርጎም አስፈላጊነትን የሚያጣጥሉ ክርስቲያኖች አሉ፡፡ ቃሉን በትክክል መተርጎም በግል ስሜት ላይ የተመሰረተ አይደለም፡፡ አንዳንድ ጊዜ ሰዎች ስሜታቸው የእግዚአብሔርን ቃል ለመተርጎም ሥልጣን ያለው ይመስል ስለ አንድ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል የግል ስሜታቸውን ተንተርሰው ሲናገሩ እንሰማቸዋለን፡፡ እንደርሱ ግን አይደለም፡፡

መጽሐፍ ቅዱስ ባለሥልጣን በመሆኑ እኛ እራሳችንን በእርሱ ላይ ባለሥልጣናት አድርገን መሾም አይገባንም፡፡

በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የሚገኝ ሁሉም ንባብ አንድ ትርጉም ብቻ ነው ያለው፡፡ እርሱም የመጀመርያው ጸሐፊ እንዲያስተላልፍ የፈለገው መልዕክት ነው፡፡ አንዳንድ ጠቃሚ ምንጮች የመጽሐፍ ቅዱስ መዝገበ ቃላት፣ የመጽሐፍ ቅዱስ ባሕረ ዕውቀት (ኢንሳይክሎፒድያ) እና ገላጭ የሆኑ ሐታቾች (ኮሜንተሪዎች) ናቸው፡፡ እነዚህ በክርስቲያናዊ መጻሕፍት መደብር ወይንም በኢንተርኔት ላይ ሊገኙ ይችላሉ፡፡ ለቃሉ ተገቢውን ክብር በመስጠት እንድናነበውና እንድንማረው ዘንድ እግዚአብሔር ማስተዋልን ይስጠን። አሜን።

(“ደቀ መዛሙርትን ማነጽ” በሚል ርዕስ ከተዘጋጀ ጽሑፍ ከተወሰነ ማሻሻያ ጋር የተወሰደ)

The post በቃሉ ማደግ first appeared on ደቀ መዝሙር.

በክርስቶስ ኢየሱስ ቤተክርስቲያን ታሪክ ብዙ የስደት ዘመናት ነበሩ፡፡ አንዳንዴ በጣም የከፋ ሌላ ጊዜ ደግሞ ስውር ቢሆንም ስደት ያልነበረበት ዘመን አልነበረም ማለት ይቻላል፡፡ ይህ ችግር በተለያዩ መንገዶች ተስተናግዷል፡፡

በመጀመርያ ደረጃ እኛን የሚጠላ ጠላት (ሰይጣን) መኖሩ መታወቅ አለበት፤ ስለዚህ ስደት የአማኝ ሕይወት አካል መሆኑን መካድ አይቻልም፡፡ ተከታዮቹ ስለ ጉዳዩ የሚናገሩ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍሎች ናቸው፡፡

ማቴዎስ 5፡10-12 የተራራው ስብከት ተብሎ የሚታወቀው ምንባብ ክፍል ነው፡፡ በቁጥር 3 ና 9 ላይ ኢየሱስ በፅድቅ ስለተባረኩ ሰዎችና ይህ ባሕርይ ምን ይዞ እንደሚመጣ ይናገራል፡፡

በመንፈስ ድሆች የሆኑ ብፁዓን ናቸው፥ መንግሥተ ሰማያት የእነርሱ ናትና።

የሚያዝኑ ብፁዓን ናቸው፥ መፅናናትን ያገኛሉና።

የዋሆች ብፁዓን ናቸው፥ ምድርን ይወርሳሉና።

ጽድቅን የሚራቡና የሚጠሙ ብፁዓን ናቸው፥ ይጠግባሉና።

የሚምሩ ብፁዓን ናቸው፥ ይማራሉና።

ልበ ንጹሖች ብፁዓን ናቸው፥ እግዚአብሔርን ያዩታልና።

የሚያስተራርቁ ብፁዓን ናቸው፥ የእግዚአብሔር ልጆች ይባላሉና።

ስለ ጽድቅ የሚሰደዱ ብፁዓን ናቸው፥ መንግሥተ ሰማያት የእነርሱ ናትና።

የዚህ ስብከት ዓላማ አዳዲስ የተሾሙትን ሐዋርያት ከዘመኑ የሃይማኖት መሪዎች እንዴት ልዩ መሆን እንዳለባቸው ለማስተማር ሲሆን ቁጥር 10-12 እንዲህ ይላል፡-

ሲነቅፉአችሁና ሲያሳድዱአችሁ በእኔም ምክንያት ክፉውን ሁሉ በውሸት ሲናገሩባችሁ ብፁዓን ናችሁ። ዋጋችሁ በሰማያት ታላቅ ነውና ደስ ይበላችሁ፥ ሐሴትም አድርጉ፤ ከእናንተ በፊት የነበሩትን ነቢያትን እንዲሁ አሳድደዋቸዋልና።

ማቴዎስ ሁላችንም እንዲኖረን ከምንፈልጋቸው አዎንታዊ ነገሮች ወደማይፈለጉ አሉታዊ ነገሮች ይሄዳል፡፡ ስለ ጽድቅ ስለመሰደድና በውጤቱም መንግሥተ ሰማያትን ስለማግኘት ይናገራል፡፡ “ይህ ከተፈጸመባችሁ ብሩካን ናችሁ” ይላል፡፡ በቻይና የሚኖሩ አንዳንድ ክርስቲያኖች ስደት ካልደረሰባችሁ መንፈሳዊ ሕይወታችሁ ደካማ እንደሆነና ለሰይጣን ስጋት እንዳልሆናችሁ ያስባሉ፡፡ ስለዚህ ስደት በአማኝ ሕይወት ውስጥ ከእግዚአብሔር በረከቶች መካከል አንዱ መሆኑን እናያለን፡፡

ያዕቆብ 1፡2-8 እንደሚናገረው መከራ ፅናትን፣ ፅናት ደግሞ ብስለትን ያመጣል፡፡ በዚሁ አውድ ውስጥ ቁ. 5-8 ላይ ስለ ጥበብ እንድንጸልይ ሲናገር በመከራ ውስጥ የእግዚአብሔርን በረከት ማየት ስለምንችልበት ጥበብ ነው፡፡ ምንባቡ ከምንም ይልቅ ስደትን የተመለከተ ነው፡፡

1ጴጥሮስ 3፡13-22 እና 4፡12-19 ላይ ሐዋርያው ጴጥሮስ በጽድቅ ምክንያት የሚመጡት ስደቶች ሁሉም እንዳልሆኑ ይናገራል፡፡ አንዳንዴ በራሳችን ኃጢአት ምክንያት ይመጣሉ፡፡ ስለ ክርስቶስ መከራን መቀበል እንግዳ ነገር እዳልሆነና በክርስቶስ መከራ ውስጥ መካፈል እንደሆነ ይናገራል፡፡ ስለዚህ መፍራት ሳይሆን መልካም ነገር ማድረግን መቀጠል ያስፈልገናል፡፡

2ጢሞቴዎስ 3፡12 ላይ ሐዋርያው ጳውሎስ መከራና ስደት ለጌታ ስንኖርለት እንደሚገጥመን ጢሞቴዎስን ያሳስበዋል፡፡

ከላይ የተጠቀሱት ስለ መከራ የሚናገሩ ብቸኛ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍሎች ባይሆኑም መሠረታዊውን መርህ ያሳዩናል፡፡ ከነዚህ ጥቅሶች የተወሰኑ ድምዳሜዎችን ማውጣት እንችላለን፡-

መከራና ስደት በክርስቲያን ሕይወት ውስጥ የማይጠበቁ አይደሉም፡፡

ለእግዚአብሔር የበለጠ ስንኖር ስደት ይጨምራል፡፡

ያለ ፍትህ ብንሰደድና ብንወነጀል እንኳ ንጹህ ህሊና ሊኖረን ይገባል፣ “በክርስቶስ ያለውን መልካሙን ኑሮአችሁን የሚሳደቡ ሰዎች ክፉን እንደምታደርጉ በሚያሙበት ነገር እንዲያፍሩ በጎ ሕሊና ይኑራችሁ።” 1ጴጥሮስ 3፡16

ለክርስቶስ ስንል መከራን የምንቀበል ከሆነ እግዚአብሔር እኛንና ሌሎችን ለመባረክ ይጠቀምበታል፡፡

ቤተክርስቲያን ስደትን የተጋፈጠችበት ሁኔታ

ቤተክርስቲያን በሮማ ኢምፓየር ውስጥ

በጥንቷ ሮም ውስጥ ቤተክርስቲያን ለ300 ዓመታት ያህል ክፉኛ ስትሰደድ ነበር፡፡ ከዚህም የተነሳ የመጀመርያው ክርስቲያን ንጉሥ ቆስጠንጢኖስ እስከነገሠበት ጊዜ ድረስ ለቤተክርስቲያን ታስቦ የተሠራ ሕንፃ አንመለከትም፡፡ ክርስቲያኖች በግላጭ አይሰበሰቡም ነበር፡፡ ለምሳሌ ያህል ከሮም ውጪ “ካታኮምብ” የተሰኙ ዋሻዎች ይገኛሉ፡፡ በእነርሱ ውስጥ ክርስቶስን የሚያከብሩ ጽሑፎችን እንመለከታለን፡፡ የክርስትና ምልክት የሆነው ታዋቂው የዓሣ ምስል ከዚህ ዘመን የመጣ ነው፡፡ አማኞችን ለይቶ ለማወቅ ጥቅም ላይ ይውል ነበር፡፡ ዓሣን የሚያመለክተው የግሪክ ቃል ኢየሱስ ክርስቶስ የእግዚአብሔር ልጅና አዳኝ የሚል ምህፃረ ቃል ተደርጎ ይወሰዳል፡፡ አንድ ሰው ቢያጋጥማችሁና ክርስቲያን መሆኑን እርግጠኞች ካልሆናችሁ ግማሽ የዓሣ ምስል ትስሉና ሰውየው ክርስቲያን ከሆነ ይጨርሰዋል፡፡

የመጨረሻውና አስከፊ የሚባለው ስደት በንጉሥ ዲዮቅላጢስ ዘመን የተደረገው ነው (284-305 ዓ.ም.)፡፡ ራሱን አምላክ ስላደረገ በሮም ግዛት የነበረ ሰው ሁሉ ለእርሱ መሥዋዕት ማቅረብ ነበረበት፡፡ መሥዋዕት ካቀረባችሁ በኋላ መስማማታችሁን የሚገልፅና ለባለሥልጣናት የምታሳዩት ምልክት ይሰጣችኋል፡፡ ያንን ካላደረጋችሁ ልትገደሉ ትችላላችሁ፡፡ ብዙ ክርስቲያኖች ባለመስማማታቸው ምክንያት ተገድለዋል፡፡ አንዳንዶች በእሳት ተቃጥለዋል፡፡ ሌሎች ደግሞ በጫወታ አደባባዮች ውስጥ ለዱር አውሬዎች ተጥለዋል፡፡ በዚህ ሁሉ ውስጥ ያልተለመደ ነገር መታየት ጀመረ፡፡ ሰዎች ክርስቲያኖች ለስደት የሰጡትን ምላሽ በመመልከት ማመን ጀመሩ፡፡ የቤተክርስቲያን አባት ቅዱስ ጠርጡሊያኖስ እንደተናገረው “የሰማዕታት ደም የቤተክርስቲያም ዘር ነው፡፡” እነዚህ ሰዎች መሥዋዕቱን በመሠዋት ብቻ ከሞት ማምለጥ ይችሉ ነበር ነገር ግን ያንን በማድረግ ጌታን ከማቃለል ሞትን መርጠዋል፡፡ ይህ ሌሎችን ገድሎ መሞትን ከሚያስተምረው የእስልምና የሰማዕትነት አስተሳሰብ ምንኛ የተለየ ነው!

የፕሮቴስታንት ተሓድሶ

በመካከለኛው ዘመን በአውሮፓ ነገሥታት ሕዝባቸው የእነርሱን እምነት ብቻ እንዲከተሉ ይፈልጉ ነበር፡፡ ብልሹ ሁኔታ ውስጥ የገባችው የሮማ ካቶሊካዊት ቤተክርስቲያን አውሮፓን ተቆጣጥራ የነበረች ሲሆን ከህትመት ማሽን መፈጠር ጋር ተያይዞ ብዙ ሰዎች የእግዚአብሔርን ቃል የማንበብ ዕድል አግኝተው ነበር፡፡ ከዚያ ቀደም ግን ጥቂት ሰዎች ብቻ መጽሐፍ ቅዱስን የማንበብ ዕድል የነበራቸው ሲሆን አብዛኞቹ ካህናት እንኳ ምን እንደሚል አያውቁም ነበር፡፡ በጀርመን ዩኒቨርሲቲ ውስጥ ያስተምር የነበረ ማርቲን ሉተር የተባለ መነኩሴ የሮማ ቤተክርስቲያን አብዛኛው አስተምሕሮና ልማድ ከመጽሐፍ ቅዱስ ጋር እንደማይስማማ አስተዋለ፡፡ ቤተክርስቲያኒቱን ለማረም ቢሞክርም ጳጳሱ በመጨረሻ አውግዞታል፡፡ ለሉተር ጥበቃን ያደረጉለት የጀርመን ልዑላን ነበሩ፡፡

የኢትዮጵያ ቤተክርስቲያን በሉተር ላይ ተፅዕኖ አሳድራለች፡፡

ዴቪድ ዳንኤልስ እንደተናገሩት የኢትዮጵያ ቤተክርስቲያን በተሐድሶ ላይ የነበራት ተፅዕኖ ብዙ ምሑራን ዕውቅናን ከሰጡት የላቀ ነው፡፡ በዳንኤልስ መሠረት ማርቲን ሉተር ተሓድሶን በጀመረ ጊዜ “የኢትዮጵያ ቤተክርስቲያን ከሮማ ካቶሊክ ጳጳስ ውጪ የምትገኝ ለሉተር ተሓድሶ እንቅስቃሴ ሕጋዊ መሠረት የሰጠች ቤተክርስቲያን ነበረች፡፡ ለዚህም ምክንያቱ ከሐዋርያት ዘመን ተያይዛ የመጣች ጥንታዊት ቤተክርስቲያን መሆኗ ነው፡፡ ማርቲን ሉተር የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን እንደ የጌታ እራት፣ በተለያዩ ቋንቋዎች የተተረጎመ መጽሐፍ ቅዱስና ጋብቻ የፈፀሙ ካህናትን የመሳሰሉ ልማዶች እንዳላት አስተውሏል፡፡ እነዚህም ነገሮች በሉተራን አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ ተቀባይነትን አግኝተዋል፡፡

በ1534 ዲያቆን ሚካኤል የተባለ የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን አገልጋይ ሉተርን ካገኘው በኋላ የኦግስበርግ የእምነት መግለጫ የተባለውን ተመልክቶ “ጥሩ የእምነት መግለጫ ነው” በማለት አፅድቆታል፡፡  በተጨማሪም ማርቲን ሉተር የጌታ እራት አቀባበል ከኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ጋር ተመሳሳይ እንደሆነ ተናግሯል፡፡ ከዚህም የተነሳ የሉተራን አብያተ ክርስቲያናት ከኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ጋር ሙሉ ሕብረት ያደርጋሉ፡፡

ከላይ የተጠቀሰው ከዊኪፒድያ የተገኘ ነው፡፡ https://en.wikipedia.org/wiki/Michael_the_Deacon

እንዲሁም በፕሮፌሰር ዴቪድ ዳንኤልስ ድረገፅ ላይ የገኛል፡፡ https://www.christiancentury.org/blog-post/guest-post/martin-luthers-fascination-ethiopian-christianity

ይህ ጊዜ ካቶሊክ ባለ ሥልጣናት ፕሮቴስታንቶችን የሚያሳድዱበትና አንዳንዴም ፕሮቴስታን ባለ ሥልጣናት ካቶሊኮችን የሚያሳድዱበት ጊዜ ነበር፡፡ ሆኖም በካቶሊክ ወገን እጅግ የከረረ ነበር፤ ለምሳሌ ያህል አሳቃቂ የነበረውን የእስፔን የማጥራት ዘመቻን መጥቀስ ይቻላል፡፡ በመጨረሻም ይህ ሁኔታ ወደ ግልፅ ጦርነት ተሸጋገረ፡፡

የቻይና ቤተክርስቲያን

የማኦ ኮሚኒስቶች ቻይናን በተቆጣጠሩ ጊዜ መጀመርያ ያደረጉት ክርስቲያኖችን ለመቆጣጠር መሞከር ነበር፡፡ የሚስዮናዊነትን ሐሳብ በመያዝ ቤተክርስቲያን ከዓለም አቀፍ ክርስቲያኖች ጋር ያላትን ግንኙነት ለማቋረጥ ሞክረዋል፡፡ በሰሜን ቻይና የሚገኝ አንድ ሚስዮናዊ የሚስዮን ዋና ዓላማ ራሷን ችላ ራሷን የምትመራና ወጪዎችዋን በራሷ የምትሸፍን ቤተክርስቲያን ማቋቋም ነው የሚል አመለካከት በሰፊው ተቀባይነት እንዲኖረው አደረገ፡፡ የማኦ ተከታዮች ያንን ሐሳብ በመጠቀም ሚስዮናውያንን ያስወገዱ ሲሆን ክርስቲያኖችንም በሁለት ቤተ እምነቶች ስር ብቻ በመመደብ በአምላክ የለሾች ቁጥጥር ስር እንዲሆኑ ለማድረግ ሞክረዋል፡፡ ካቶሊኮች የቻይና አርበኞች ካቶሊክ ተብለው ከሮማ ጳጳስ ጋር የነበራቸው ግንኙነት እንዲቋረጥ ተደርጓል፡፡ ሁሉም ፕሮቴስታንቶች ደግሞ ሦስቱ ራስ ገዞች የሚል ስም ተሰጥቷቸው ወደ አንድ ተጨፍልቀዋል፡፡ እነዚህ ሁለቱም አምላክ የለሽ በሆነው የሃይማኖቶች ሚኒስቴር ስር እንዲገቡ ተደርገዋል፡፡ ከዚህ ጋር ያልተስማማ የትኛውም አማኝ ይታሠራል፣ ይሠቃያል፡፡ አንዳንዶች ታስረዋል፣ አንዳንዶች ተገድለዋል፣ ሌሎች ደግሞ ፀረ አብዮት ተብለው ተደብድበዋል፡፡ ሦስቱ ራስ ገዞችን የሚመሩ መሪዎችም ከእነርሱ ጋር የማይስማሙትን ያሳድዱ ነበር፡፡ መጽሐፍ ቅዱስና ሌሎች ክርስቲያናዊ ጽሑፎች ይወድሙ ነበር፡፡ በወቅቱ ሁሉም ሚስዮናውያን የተባረሩ ሲሆን ወደ 2 ሚሊዮን ክርስቲያኖች እንደነበሩ ይነገራል፡፡

አማኞች ምን አደረጉ? ልክ እንደ ቀደመችዋ ቤተክርስቲያን በግል ቤቶች መሰባሰብ ጀመሩ፡፡ አንዳንዴ መጽሐፍ ቅዱስ ስለሌላቸው በቃል ከሸመደዱት እየሰሙ ይጽፉ ነበር፡፡ ማኦ የባሕል ተሓድሶ ብሎ ሲጀምር ማናቸውንም ቤተክርስቲያኖች፣ መስጊዶችና ቤተመቅደሶች ሕገ ወጥ እንዲሆኑ አደረገ፡፡ ቻይና ምንም ዓይነት ሃይማኖት የሌለባት አምላክ የለሽ አገር መሆን አለባት አለ፡፡ ቤተክርስቲያን ግን አልጠፋችም፡፡ በርግጥ ማኦ ሞቶ ቻይና መጠነኛ ነፃነት ስታገኝ ከ 60-100 ሚሊዮን የሚቆጠሩ ክርስቲያኖች ነበሩ፡፡ ብዙ ጊዜ ቁጥርን አሳንሶ በመናገር የሚታወቀው የቻይና መንግሥት እንኳ ከሦስቱ ራስ ገዝ እንቅስቃሴዎች ውጪ የሚገኙ ክርስቲያኖች ቁጥር 45 ሚሊዮን እንደሚሆን ተናግሯል፡፡

ዛሬ እንደገና የቻይና መንግሥት ቤተክርስቲያንንን፣ አልፎም ሙስሊሞችን ለመቆጣጠር እየሞከረ ነው፡፡ በአሁኑ ሰዓት “መልሶ መማርያ” በተሰኙ ካምፖች ውስጥ እያጎራቸው ነው፡፡ በምዕራብ ቻይና ውስጥ በነዚህ ካምፖች ውስጥ ወደ አንድ ሚሊዮን ሙስሊሞች እንደሚገኙ ይነገራል፡፡ የክርስቲያኖች ቁጥር ምን ያህል እንደሆነ አልታወቀም፡፡ በቻይና ለሚገኙት ወንድሞችና እህቶቻችን መጸለይ ያስፈልገናል፡፡ ከ1980ዎቹ እስከ 2000 ዓ.ም. ድረስ ይበልጥ ነፃነት የነበረ ይመስላል፡፡ አሁን ግን ልክ እንደ ማኦ ዘመን ነገሮች ዝግ እየሆኑ ነው፡፡

የኔፓልና የብሁታን ቤተክርስቲያን

የኔፓልን ቤተክርስቲያን ስጎበኝ ከብሁታን የመጡ ወንድሞችን የማግኘት ዕድል ገጥሞኝ ነበር፡፡ የሚደንቅ ምስክርነት አላቸው፡፡ ኔፓል የሒንዱ፣ ብሁታን ደግሞ የቡድሂስት አገራት መሆናቸውን አውጀዋል፡፡ የኔፓል ቤተክርስቲያን ዋና መጋቢ እንደነገረኝ የኔፓል መንግሥት ኔፓላውያን ክርስቲያኖች መኖራቸውን ይክዳል፡፡ በ1960ዎቹ መጀመርያ ላይ በኔፓል ውስጥ 5 የታወቁ አማኞች ብቻ ነበሩ፡፡ አሁን ግን ክርስቲያን መሪዎች ባስቀመጡት ግምት መሠረት ወደ ግማሽ ሚሊዮን የሚሆኑ አማኞች ይገኛሉ፡፡ ይህንን ለውጥ ያመጣው አብዛኛው የወንጌል ተልዕኮ ሥራ ከደቡብ ሕንድ በመጡ ሚስዮናውያን የተሠራ ነው፡፡ ድሮ ድሮ ፖሊስ ረጃጅም ዱላዎችን ይዞ ከቤተክርስቲያን ቅጥር ውጪ በመጠበቅ ሲወጡ እንደሚደበድባቸው ይናገራሉ፡፡ ፖሊሶች በደበደቧቸው ቁጥር አማኞች በብዛት ወደ ቤተክርስቲያን መሄዳቸውን ስለቀጠሉ በመጨረሻ ፖሊሶች ደክሟቸው ድብደባውን አቁመዋል፡፡ ዛሬ መንግሥት ዕውቅና ባይሰጣቸውም ክርስቲያኖች በቸልታ እየታለፉ ነው፡፡ እንዲያውም ክርስቲያኖች የሚሰበሰቡበት ቦታ የቤተክርስቲያን ጎዳና የሚል ስያሜን እስከማግኘት ደርሷል፡፡

እዚያው ጎረቤት የብሁታን መንግሥት የበለጠ ጥብቅ ነው፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ይዛችሁ ከተገኛችሁ ወይንም ክርስቲያኖች መሆናችሁን ካሳወቃችሁ ንብረታችሁ በሙሉ ከናንተና ከቤተሰባችሁ ይነጠቃል፡፡ ትታሠራላችሁ፡፡ የኔፓል ክርስቲያኖች የብሁታን ክርስቲያኖችን በመርዳት ተጠምደዋል፡፡ ወንጌል እዚያም በነጻነት እንዲሰበክ ይጸልያሉ፡፡ የኔፓል ክርስቲያኖች ጌታ የሂማልያ ተራሮች አካባቢን እንደሰጣቸውና ያንን አካባቢ በወንጌል የመድረስ ኃላፊነት እንዳለባቸው ያምናሉ፡፡

የአልቤንያ ቤተክርስቲያን

ከሁለተኛው የዓለም ጦርነት ወዲህ አልቤኒያ በራሺያ ኮሚንስቶች ተወስዳለች፡፡ ያ መንግሥት የሶቪየት ሕብረት በእስታሊን ዘመን ከነበረው በከፋ ሁኔታ ጨቋኝ ሆኖ ነበር፡፡ ገና ከጅምሩ ሃይማኖት ሕገ ወጥ መሆኑን በማወጅ መጽሐፍ ቅዱስን፣ ቁርኣንንና ሌሎች የሃይማኖት መጻሕፍትን መውረስ፣ አማኞችን ወደ ማሰልጠኛ ማጎርያዎች ማስገባት ተያይዞ ነበር፡፡ የአልቤንያ መሪዎች እንዲያውም የሶቪየት መሪዎች ደካማና ንፁህ ማርክሲሳውያን እንዳልሆኑ ይናገሩ ነበር፡፡

የአልቤንያ ቤተክርስቲያን ምን አደረገች? በአገሪቱ ውስጥ የነበረ ሰው ሁሉ አንዱ ሌላውን የመሰለል ግዴታ ስለነበረበት በቤቶች ውስጥ እንኳ መሰባሰብ አልቻሉም ነበር፡፡ ካልሰለላችሁና የሆነ ነገር ከተፈጠረ እናንተም ትቀጣላችሁ፡፡ ከዚህ የተነሳ የአልቤንያ ክርስቲያኖች መሪዎች፣ የመሰብሰብያ ቦታና መጽሐፍ ቅዱስ ሊኖራቸው አልቻለም ነበር፡፡ ስለዚህ እሑድ ጠዋት ጠዋት በመንግሥት በታዘዘው መሠረት እስፖርት በሚሰሩባቸው ፓርኮች ውስጥ ይገናኙ ነበር፡፡ 2 ወይም 3 ሆነው በቡድን ተከፍለው የእግር ጉዞ ያደርጋሉ፡፡ እንደ ማንኛውም ሰው የእግር ጉዞ ስለሚያደርጉ ማንም አይጠረጥራቸውም፡፡ እነዚህ አማኞች በቃል የሚያውቁትን ጥቅስ ይነጋገራሉ፣ እየተጓዙም በጸጥታ ይጸልያሉ፡፡ በዚህም ምክንያት የአልቤንያ ቤተክርስቲያን ከመሞት ይልቅ እያደገች ሄዳለች፡፡ የሚጨቆኑ ሰዎች ብዙ ጊዜ የተለያዩ መፍትሄዎችን ይፈልጋሉ፡፡ ከጦርነቱ በፊት እዚያ የነበረ ሚስዮናዊ ቤተክርስቲያኒቱን “የእግሮች ቤተክርስቲያን” ብሏታል፡፡

የኢራን (ፋርስ) ቤተክርስቲያን

 የኢራን ቤተክርስቲያን ታሪክ ከቤተክርስቲያን የምሥረታ ዘመናት ጋር የተቀራረበ ነው፡፡ ከእስልምና መነሳት በፊት ብዙ ሰዎች ክርስትናን ተቀብለው ነበር፡፡ እስልምና ከተነሳ በኋላም ቢሆን ጠንካራ ቤተክርቲያን ነበረች፡፡ በእርግጥ ወደ ቻይናና ሞንጎልያ የተጓዙ ቀደምት ሚስዮናውያን በአብዛኛው ከንስጥሮሳውያን ወገን የሆኑ ፋርሳውያን ነበሩ፡፡ አብዛኞቹ የዚህ ዘመን የኢራን ክርስቲያኖች አርመናውያንና አሦራውያን ናቸው፡፡

በ1976 አክራሪ የሺኣ አንጃ ኢራንን በተቆጣጠረበት ወቅት 168,593 የሚሆኑ ክርስቲያኖች እንደነበሩ ይገመታል፡፡ መንግሥት በጣም ጨቋኝ በመሆን የክርስቲያኖችን እንቅስቃሴ መገደብ ተያያዘ፡፡ የፋርስን ቋንቋ በማይናገሩ ክርስቲያኖች ላይ ሳይቀር ከባድ እርማጅ ተወሰደባቸው፡፡ ወደ ክርስትና የሚቀየር ማንኛውም ሰው ይገደላል፡፡ የኢራንና የሺኣዎች ዋና ቋንቋ በሆነው በፋርሲኛ ምንም ዓይነት ክርስቲያናዊ ጽሑፍ እንዳይኖር አያቶላህ እግድ ጣለ፡፡ በ1996 በመንግሥት የተተመነው የክርስቲያኖች ቁጥር 78,745 ነበር፡፡

የኢራን ወጣቶች ብዙ ሰዎች ላይ የሚደርሰውን ስደትና ጭቆና ከተመለከቱ በኋላ መከላከል ጀመሩ፡፡ ከዚህም የተነሳ ለወንጌል ልባቸውን መክፈት ጀመሩ፡፡ እስልምናን እንደ ጨቋኝ ይመለከቱት ጀመር፡፡ ብዙዎች ለምዕራባዊ እሴት ብቻ ሳይሆን ለክርስትናም ልባቸውን መክፈት ጀመሩ፡፡ ብዙ አብያተ ክርስቲያናት በድብቅ የሚንቀሳቀሱ ሲሆን ዕድገታቸውን ቀጥለዋል፡፡ አያቶላዎችም ወጣቶችን እንዲያስተምሩ ብዙ አስተማሪዎችን አሰማርተዋል፡፡ በመንግሥት ግምት መሠረት በ2011 ዓ.ም. 117,704 የሚሆኑ ክርስቲያኖች በኢራን ውስጥ ይገኛሉ፡፡ ሌሎች ደግሞ ቁጥራቸው 500,000 እንደሚሆንና በ2020 ከሕዝቡ 10 በመቶ የሚሆነው ክርስቲያን እንደሚሆን ግምታቸውን ያስቀምጣሉ፡፡ ድብቅ አብያተ ክርስቲያናት ብዙ ምዕመናን እንዳላቸው ይፋ ቢያደርጉ ለአደጋ ስለሚጋለጡ ቁጥራቸውን ማወቅ አስቸጋሪ ነው፡፡ የኢራን ቤተክርስቲያን በእስልምናው ዓለም ከሚገኙት አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ ይልቅ ፈጣን ዕድገት እያሳየች እንደሆነ መናገር ብቻ በቂ ነው፡፡

ከላይ ለተጠቀሱት ሁሉ መሠረታዊ የሆነ ስልት

ከላይ በተጠቀሱት ሁኔታዎች ውስጥ የሚገኙ አማኞች የጥንካሬያቸው መሠረት ደቀ መዛሙርት መደረጋቸው ነው፡፡ አማኞች ደቀ መዛሙርት ባለመሆናቸው ምክያት ደካማ የሆኑባቸው አብያተ ክርስቲያናት በስደት ሰዓት ወደ ኋላ የሚመለሱት ይበዙባቸዋል፡፡ ጌታ ኢየሱስ ስለ ዘሪው በተናገረበት ምሳሌ በጭንጫ ላይ ከወደቁት ዘሮች ጋር ተመሳሳይ ናቸው (ሉቃስ 8፡5-15)፡፡  በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታ ውስጥ ከመግባታችን በፊት ደቀ መዛሙርትን ማፍራት ያስፈልገናል፡፡ ለምሳሌ ያህል ማርቲን ሉተር ከሮማ ካቶሊካዊት ቤተክርስቲያን ተገንጥሎ ሲወጣ አብዛኞቹ ተከታዮቹ ቀደም ሲል ተማሪዎቹ የሆኑ ነበሩ፡፡

ሌላው ምሳሌ በሰሜን ምዕራብ አፍሪካ የሚገኙት አብያተ ክርስቲያናት ናቸው፡፡ ከእስልምና ወረራ በኋላ የግብፅ ቤተክርስቲያን ሕያው ሆና ስትቀጥል እነርሱ ለምን ጠፉ? ለዚህ ከፊል ምላሹ የግብፅ ቤተክርስቲያን የአካባቢውን ሕዝብ በሚገባቸው ቋንቋ በቅብጥኛ አስቀድማ መድረሷ ነው፡፡ በአንፃሩ ግን በሰሜን ምዕራብ አፍሪካ የነበረችው ቤተክርስቲያን በከተሞች ተወስና አብዛኛውን ጊዜ ደግሞ በላቲን ቋንቋ ትጠቀም ነበር፡፡ የገጠሩን ሕዝብ ለመድረስም ሆነ በበርበር ቋንቋ ለማስተማር ያደረገችው ጥረት በጣም አናሳ ነበር፡፡

ሁኔታዎች በጣም አስቸጋሪ ከሆኑ ነገሮችን በአንድ ጊዜ ለመለወጥ መሞከር የለባችሁም፡፡ ደቀ መዛሙርትን ማፍራት ጀምሩ፡፡ ተግባራችሁ የጽድቅ ከሆነ ሰዎች ወደ እናንተ ይመጣሉ፤ ፍሬያማም ትሆናላችሁ፡፡

ማጠቃለያ

ገብቶ ወንጌልን ለመስበክ በጣም ከባድ ስለሆኑት አገራት ብዙ ጊዜ በሚስዮን ክበባት እንነጋገራለን፡፡ እነዚህን አገራት ደግሞ ሥልታዊ መግቢያን የሚፈልጉ አገራት እንላቸዋለን፡፡ በነዚህ አገራት ውስጥ ለመሥራት ሰዎች የተለያዩ ስልቶችን ተጠቅመው ገብተው ይቀመጣሉ፡፡

አማኞች መከራን ለመቋቋም የተለያዩ መላዎችን መፍጠር የሚችሉ መሆን ይገባቸዋል፡፡ በያንዳንዱ ሁኔታ ውስጥ ተመሳሳይ ትክክለኛ መንገድ የለም፡፡ አንዳንድ መንገዶች ባለፉት ዘመናት ሠርተው ቢሆን እንኳ እግዚአብሔር ስለማይወሰን በነዚህ ስልቶች ብቻ ራሳችሁን አትገድቡ፡፡ መለኞች በመሆን ካጋጠማችሁ ሁኔታ ጋር አብራችሁ ለመራመድ ሞክሩ፡፡

ህቡዕ መሆን – ይህ ከዕይታ ውጪ ለመሆን የምንሞክርበት መንገድ ነው፡፡ የቻይና የቤት ለቤት አብያተ ክርስቲያናት ለዚህ ጥሩ ምሳሌ ናቸው፡፡ ትልልቅ ስብሰባዎችን አድርጎ ትኩረት ከመሳብ ይልቅ በትንንሽ ቡድኖች ተከፍሎ ድምፅን አጥፍቶ መንቀሳቀስ ይሻላል፡፡  የወንጌል ስርጭት ለማን እንምንናገር በማስተዋል በምሪት ይደረጋል፡፡ ባለ ሥልጣናት ብዙ ጊዜ ማን ይህንን እንደሚያደርግ ለማወቅ ሰላዮችን ይልካሉ፡፡ የአልቤንያ ቤተክርስቲያን በዚህ ረገድ ጥሩ ነበረች፡፡

ፅናት – የኔፓል ቤተክርስቲያን ይህንን ዘዴ ተጠቅማለች፡፡ ሐዋርያት በ 4፡19 ላይ ይህንን አድርገዋል፡፡ ይህንን መንገድ ስትጠቀሙ እጅግ ዋጋ ለመክፈል መዘጋጀት ያስፈልጋችኋል፡፡ በሐዋርያት ሥራ 4 ላይ የተቀረውን የክርስቲያኖች ጸሎት ተመልከቱ፡፡ ሁኔታው እንዲወገድ ሳይሆን በሁኔታው ውስጥ ፅናት እንዲኖራቸው ነበር የጸለዩት፡፡

መብታችሁን መጠቀም – ጳውሎስ ከአደጋ ለማምለጥ የሮም ዜግነት መብቱን በተደጋጋሚ ተጠቅሟል፡፡ በዚህም ምክንያት ባለ ሥልጣናት የበለጠ ጉዳት እርሱ ላይ ከማምጣት ይቆጠቡ ነበር፡፡ በመጨረሻ ግን ሮም የሞት ፍርድ አስተላልፋበታለች፡፡

መሸሽ – አንዳንዴ ከመንገድ ዘወር ማለት ሊያስፈልጋችሁ ይችላል፡፡ ጳውሎስ ከደማስቆ ከተማ በቅጥሩ ላይ በቅርጫት ወርዶ ሸሽቷል፡፡ አንዳንዴ ታዋቂ አማኞች በአካባቢው መኖራቸው ከጥቅሙ ይልቅ ጉዳቱ ሊያመዝን ይችላል፡፡ በቻይና በማኦ ዘመን ተደብቀው የቆዩ ምዕራባውያን ሚስዮናውያን ቤተክርስቲያንን ከመጥቀም ይልቅ ጎድተዋል፡፡ ይህንን ሁኔታ ለማሸነፍ ደቀ መዛሙትን ማፍራት በጣም ወሳኝ ነው፡፡ ቤተክርስቲያን ሕልውናዋን ለማስቀጠል በውጪያዊ አካል ላይ የተደገፈች ከሆነች የስደትን ዘመን ለማለፍ ይሳናታል፡፡

አጋዥ ማፈላለግ – ለማርቲን ሉተር ጥበቃ ሲያደርግለት የነበረው የጀርመን ልዑል ነበር፡፡ ይህ ሁኔታ እናንተ ለምትሠሩት ሥራ ድጋፍ የሚሰጥ በሥልጣን ላይ ያለ ሰው ማግኘትን ይጠይቃል፡፡ በቻይና ውስጥ የተመሰገነ ሥነ ምግባር ስለነበራቸው በባለ ሥልጣናት ጥበቃ ይደረግላቸው የነበሩ ሚስዮናውያን ነበሩ፡፡ በሙያቸውና በገንዘባቸው ሕብረተሰቡን ለማገልገል ይተጉ ስለነበር እንዲህ ያሉ ሰዎችን መጉዳት ሕብረተሰቡን መጉዳ ይሆናል፡፡ ለዚህ መጽሐፍ ቅዱሳዊው መርህ እንዲህ የሚል ነው “መልካሙን ሥራችሁን ዐይተው የሰማዩ አባታችሁን እንዲያከብሩ ብርሃናችሁ በሰው ሁሉ ፊት ይብራ፡፡” (ማቴ. 5፡16)

የምናደርገውን ነገር ሁሉ ለእግዚአብሔር ክብር ማድረግ ያስፈልገናል “ለስሙ የሚገባ ክብርን ለእግዚአብሔር አምጡ፤ ቍርባንን ይዛችሁ በፊቱ ግቡ፤ በቅድስናው ስፍራ ለእግዚአብሔር ስገዱ።” (1ዜና 16፡29)

The post የምክር ቃል ለስደተኛዋ ቤተክርስቲያን first appeared on ደቀ መዝሙር.

በምዕራባውያን የታሪክ ዘመን አከፋፈል መሰረት እስከ 17ኛው ክፍለ ዘመን ድረስ የሚገኘው ዘመን ቅድመ ስልጣኔ በመባል የሚታወቅ ሲሆን ከ1600-1950 የሚገኘው የታሪክ ዘመን የስልጣኔ ዘመን (Modernism) በመባል ይታወቃል፡፡ ከ1950 ወዲህ ያለው ዘመን ደግሞ ድህረ ስልጣኔ (Post modernism) በመባል ይታወቃል፡፡

ድህረ ስልጣኔ ፍፁም የሆነ እውነት የለም በማለት የሚያስተምር ፍልስፍና ነው፡፡ ይህም የእግዚአብሔርን መኖር የሚክደው ንፅረተ ዓለም አካል ሲሆን ፍልስፍናው በክርስትናም ሆነ በሌሎች ንፅረተ ዓለማት ውስጥ በመግባት  ሊሰርፅ ይችላል፡፡ የድህረ ስልጣኔ አቀንቃኞች ነባር የሆኑ እምነቶችንንና አስተሳሰቦችን እንዲሁም እሴቶችን ይክዳሉ፡፡  ሁሉም አመለካከቶች እኩል በሆነ ሁኔታ ትክክል ናቸው በማለትም ያምናሉ፡፡

የድህረ ስልጣኔ አስተሳሰብ መሰረት የተጣለው ዘመነ አብርሆት ወይም ኢንላይትመንት በመባል በሚታወቀው ዘመን ሲሆን ይህ እንቅስቃሴ እግዚአብሔርና ሃይማኖት አያስፈልጉንም በሚሉ ፈላስፎች የተመራ የፍልስፍና መነቃቃት ዘመን ነበር፡፡ የዚህ እንቅስቃሴ ውጤቶች የሆኑ አስተሳሰቦች የድህረ ስልጣኔ ፍልስፍና መሰረቶች ሲሆኑ ዛሬ ምዕራባውያን ለሚገኙበት የግብረ ገብነት ዝቅጠት ምክንያት እንደሆኑ መገንዘብ ይቻላል፡፡ በዘመነ አብርሆት መሰረት የተጣለላቸው የድህረ ስልጣኔ አስተሳሰቦች የሚከተሉትን ያጠቃልላሉ፡፡ ከእነዚህ መካከል አንዳንዶቹ ጠቃሚዎች ቢመስሉም ነገር ግን እውነት አንፃራዊ እንደሆነች የሚያናገረው የድህረ ስልጣኔ ፍልስፍና ሲታከልባቸው አደገኛ ውጤት ያስከትላሉ፡፡

1. ምክንያታዊነት (Reasoning) – የዘመነ አብርሆት ፈላስፎች እግዚአብሔርም ሆነ መጽሐፍ ቅዱስ እንደማያስፈልጉና ሰዎች በምክንያታዊነት ብቻ በመመራት ችግሮቻቸውን መፍታት እንደሚችሉ አስተምረዋል፡፡ ይህም የእግዚአብሔርን መኖር በመካድ የእግዚአብሔርን ቃል ሥልጣን እንዲያቃልሉ ምክንያት ሆኗቸዋል፡፡
2. ተስፈኛነት (Hopefullness) – ከዘመነ አብርሆት ወዲህ ሰዎች ተስፈኞች ሆነዋል፡፡ ነገር ግን ይህ ተስፋ ሳይንስና ቴክኖሎጂ አድጎ የተሻለ የደስታ ህይወት መምራትን በመመኘት የተፈጠረ ተስፋ እንጂ በፈጣሪያቸው ላይ የተመሰረተ ተስፋ አይደለም፡፡
3. ግላዊነት (Individualism) – ዛሬ በምዕራብ አገራት ውስጥ የተንሰራፋ አስከፊ ባሕል ቢኖር ግላዊነት ነው፡፡ ሰዎች በራሳቸው ላይ የሚያተኩሩ እና ለሌላው ግድ የሌላቸው ሆነዋል፡፡ የመሰላቸውን ማድረግ እና መናገር መብታቸው እንደሆነ በማመን ግብረ ገብነትን አንፃራዊ አድርገዋል፡፡ ይህም የዘመነ አብርሆት አንዱ ውጤት ነው፡፡ ግለኝነት ሰዎችን በየራሳቸው አጥር ውስጥ የሚያስቀምጥ አስተሳሰብ ነው፡፡ አንድ ሰው ስህተት መሆኑን ብታውቁም እንኳ ስህተት መሆኑን ልትነግሩት አትችሉም፡፡ ያንን ማድረግ የሰዎችን መብት ከመጋፋት እና ከትዕቢት ይቆጠራል፡፡

• ክርስትና የግልም የጋራም የሆኑ ገጽታዎች አሉት፡፡ ውስጣዊው የክርስትና ሕይወታችን በኛና በእግዚአብሔር መካከል ያለ ጉዳይ ቢሆንም እግዚአብሔርን የምናመልከው እና የምናገለግለው ግን በጋራ ነው፡፡ “Ecclesia” የሚለው የግሪክ ቃል “ተጠርተው ለአንድ ዓላማ የወጡ” የሚል ትርጉም ለው፡፡ በሕብረት ለአንድ ዓላማ መሰለፍን የሚያመለክት ነው፡፡
• አንድ ሰው ብቻውን ቤተ ክርስቲያን ሊሆን አይችልም፡፡ ቤተ ክርስቲያን ማለት የክርስቲያኖች ስብስብ ማለት ነው፡፡ ቤተ ክርስቲያንን የሚቃወም አስተምህሮ ምንጩ ከአጋንንት ነው፡፡

4. ፍጆታዊነት (Consumerism) – ይህ አስተሳሰብ ሰዎች ባላቸው ነገር ላይ ሌላ ነገር በጨመሩ ቁጥር ደስታና እርካታቸውን ከፍ እንደሚያደርጉ ያስተምራል፡፡ ነገር ግን ፍላጎታችን ገደብ ስለሌለው ባለን ነገር ላይ በጨመርን ቁጥር ባዶነታችን እየሰፋ ይሄዳል እንጂ ደስታና እርካታን ልናገኝ አንችልም፡፡ አላቂ የሆኑ ነገሮችን አንድ ላይ ብንደምር ትልቅ አላቂ የሆነ ነገር እናገኛለን እንጂ አላቂ ያልሆነ ነገር አናገኝም፡፡ እውነተኛ እርካታን ልናገኝ የምንችለው የሁሉ ነገር አልፋና ኦሜጋ በሆነው በአምላካችን ብቻ ነው፡፡
5. ለዘብተኝነት (Libralism) – ሰዎች ነባር እውነቶችን በማጣጣል እውነታዎችን በዘፈቀደ እንዲተረጉሙ የሚያደርግ አስተሳሰብ ሲሆን ገደቦችን ሁሉ የሚጥስ ፍልስፍና ነው፡፡ በአሁኑ ሰዓት በምዕራባውያን አገራት ውስጥ በወንድና በሴት መካከል ያለው ልዩነት ትርጉም እያጣ ይገኛል፡፡ ለዘብተኝነት በክርስቲያናዊ ሥነ መለኮት ላይም የጎላ ተፅዕኖ አሳርፏል፡፡ በዚህም ምክንያት የለዘብተኛ ሥነ መለኮት አቀንቃኞች በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ለሚገኙ ትምህርቶች እና ታሪኮች የራሳቸውን አማራጭ ትንታኔዎች በማዘጋጀት የክርስትናን መሰረቶች ለማናጋት በትጋት ሲሰሩ ኖረዋል፡፡
6. ቁሳዊነት (Materialism) – ቁሳዊነት ከፍጆታዊነት ጋር የሚመሳሰል ሲሆን መንፈሳዊ ነገሮችን ችላ በማለት በቁሳዊ ነገሮች ላይ ብቻ እንድናተኩር የሚያደርግ አስተሳሰብ ነው፡፡ ይህ የድህረ ስልጣኔ ውጤት የሆነው አስተሳሰብ ምዕራባውያን አብያተ ክርስቲያናትን እየገደለ የሚገኝ አስተሳሰብ ነው፡፡

ዛሬ በብዙ አገራት በቁጥር እየጨመሩ የሚገኙት የብልጽግና ወንጌል በመባል የሚታወቀውን መስመር የሳተ ትምህርት የሚያስተምሩ አብያተ ክርስቲያናት ናቸው፡፡ እነዚህ ሰባኪዎች ክርስቶስን ሳይሆን ገንዘብን ይሰብካሉ፡፡ ክርስቲያን የመሆን ዓላማ እና ክርስቶስን የመከተል ግቡ በምድር ላይ በብልፅግና መኖር እንደሆነ ያስተምራሉ፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ግን ይህንን አይልም፡፡ ምድራዊው በረከት በሰማይ የምናገኘው በረከት ምርቃት እንጂ ዋና ስጦታ አይደለም፡፡ “በዚች ሕይወት ብቻ ክርስቶስን ተስፋ ያደረግን ከሆነ፥ ከሰው ሁሉ ይልቅ ምስኪኖች ነን።” 1ቆሮ 15፡19

ለሁለት ጌቶች መገዛት የሚቻለው ማንም የለም፤ ወይም አንዱን ይጠላል ሁለተኛውንም ይወዳል፤ ወይም ወደ አንዱ ይጠጋል ሁለተኛውንም ይንቃል፤ ለእግዚአብሔርና ለገንዘብ መገዛት አትችሉም። ስለዚህ እላችኋለሁ፥ ስለ ነፍሳችሁ በምትበሉትና በምትጠጡት፥ ወይም ስለ ሰውነታችሁ በምትለብሱት አትጨነቁ፤ ነፍስ ከመብል ሰውነትም ከልብስ አይበልጥምን? ወደ ሰማይ ወፎች ተመልከቱ፤ አይዘሩም አያጭዱምም በጎተራም አይከቱም፥ የሰማዩ አባታችሁም ይመግባቸዋል፤ እናንተ ከእነርሱ እጅግ አትበልጡምን? ከእናንተ ተጨንቆ በቁመቱ ላይ አንድ ክንድ መጨመር የሚችል ማን ነው? ስለ ልብስስ ስለ ምን ትጨነቃላችሁ? የሜዳ አበቦች እንዴት እንዲያድጉ ልብ አድርጋችሁ ተመልከቱ፤ አይደክሙም አይፈትሉምም፤ ነገር ግን እላችኋለሁ፥ ሰሎሞንስ እንኳ በክብሩ ሁሉ ከነዚህ እንደ አንዱ አልለበሰም። እግዚአብሔር ግን ዛሬ ያለውን ነገም ወደ እቶን የሚጣለውን የሜዳን ሣር እንዲህ የሚያለብሰው ከሆነ፥ እናንተ እምነት የጎደላችሁ፥ እናንተንማ ይልቁን እንዴት? እንግዲህ። ምን እንበላለን? ምንስ እንጠጣለን? ምንስ እንለብሳለን? ብላችሁ አትጨነቁ፤ ይህንስ ሁሉ አሕዛብ ይፈልጋሉ፤ ይህ ሁሉ እንዲያስፈልጋችሁ የሰማዩ አባታችሁ ያውቃልና። ነገር ግን አስቀድማችሁ የእግዚአብሔርን መንግሥት ጽድቁንም ፈልጉ፥ ይህም ሁሉ ይጨመርላችኋል። ነገ ለራሱ ይጨነቃልና ለነገ አትጨነቁ፤ ለቀኑ ክፋቱ ይበቃዋል። ማቴ 24፡26-34

ቁሳዊነት ዛሬ በምንገነባቸው የአምልኮ ሕንጻዎችም ይንጸባረቃል፡፡ አዲስ አበባ ውስጥ የተሰራ አንድ ጥናት እንደሚያመለክተው አብተ ክርስቲያናት ለወንጌል ስርጭት የሚመድቡት ዓመታዊ በጀታቸው ከ 1% ያነሰ ነው፡፡ ጌታችን ኢየሱስ ግን “ሂዱና ሕንጻ ስሩ” አላለንም፡፡ ሕንጻ መስራት አስፈላጊ ቢሆንም ሰው መስራት ግን ይቀድማል፡፡

7. ዓለማዊነት (Secularism) – ይህ አስተሳሰብ እግዚአብሔር እና መንፈሳዊ የሆኑ አስተሳሰቦች ከሕዝብ አደባባዮች መወገድ አለባቸው የሚል አስተሳሰብ ነው፡፡ በዚህም ምክንያት በምዕራባውያን አገራት የሚገኙ መንግሥታት የክርስትናን እሴቶች የሚገልፁ ነገሮችን ከመንግሥት መስርያ ቤቶች እና ከትምህርት መጽሐፍት ውስጥ እያስወገዱ ይገኛሉ፡፡ ለምሳሌ በአሜሪካ ትምህርት ቤቶች ከትምህርት በፊት የሚደረጉ ፀሎቶች እና የአሥርቱ ትዕዛዛት ትምህርቶች እንዲቀሩ እየተደረገ ይገኛል፡፡

በአገራችን አውድ ስንመለከት በእርግጥ እያንዳንዱ ሰው የየራሱን ኃይማኖት ወደ መንግስት መስሪያቤቶች እና ወደ ሕዝባዊ አደባባዮች ላምጣ ቢል ችግር ሊፈጠር ይችላል፡፡ ነገር ግን ገላቲያ 5፡22 ላይ የሚገኙትን መልካም ባህርያት የሚከለክል የመንግሥት ህግ የለም፡፡ “የመንፈስ ፍሬ ግን ፍቅር፥ ደስታ፥ ሰላም፥ ትዕግሥት፥ ቸርነት፥ በጎነት፥ እምነት፥ የውሃት፥ ራስን መግዛት ነው።” ስለዚህ በባሕርያችን እና በኑሯችን ክርስቶስን “Secular” ወደ ሆኑ ወደነዚህ ቦታዎች ልናመጣው እንችላለን፡፡ በየመስሪያቤቱ ተለጥፈው የምናያቸው የመልካም ስነ ምግባር መርሆች አብዛኞቹ መጽሐፍ ቅዱሳዊ ናቸው፡፡ “ታማኝነት፣ ሃቀኝነት፣ ቅንነት…”

8. ዓለማዊ ሰብዓዊነት (Secular Humanism) – ይህ ፍልስፍና ሰው በዩኒቨርስ ውስጥ ትልቁ ማንነት እንደሆነ ያስተምራል፡፡ በሌላ አባባል ከሰው በላይ የሆነ ምንም ነገር የለም፡፡ የእግዚአብሔርን መኖር በመካድ ሰውን አምላክ የሚያደርግ አደገኛ አስተሳሰብ ነው፡፡ በዓለማዊ ሰውነት መሰረት፡-

• ኃጢኣ የሚባል ነገር የለም፡፡
• እውነት አንጻራዊ ናት፡፡
• ሰው በተፈጥሮው ጥሩ ነው፡፡
• ኢየሱስ ሰው ብቻ ነው፡፡
• መጽሐፍ ቅዱስ የእግዚአብሔር ቃል አይደለም፡፡ የሰው ፈጠራ ነው፡፡ ለግብረ ገብነት የመመርያ ምንጭ ሊሆን አይችልም፡፡

በመጽሐፍ ቅዱስ መሰረት ግን ከሁሉ በላይ የሆነው እግዚአብሔር ነው፡፡ እግዚአብሔር የሁሉ ፈጣሪ እና የሕይወት ምንጭ ነው፡፡ እርሱ ፈጣሪያችን ስለሆነ ሊመለክ ይገባዋል፡፡

• ሰይጣን አዳምና ሔዋን ከገነት እንዲባረሩ ያደረገው እንደ እግዚአብሔር ትሆናላችሁ የሚል የሐሰት ተስፋ በመስጠት ነው፡፡ ስለዚህ ሰው እንደ አምላክ መሆን ይችላል የሚለው የ Secular Humanism አስተሳሰብ ምንጩ ከሰይጣን ነው፡፡
• እግዚአብሔር ሰውን መልካም አድርጎ በራሱ አምሳል የፈጠረው ቢሆንም ሰው ግን ነጻ ፍቃዱን ተጠቅሞ በኃጢኣት ወድቋል፡፡ ስለዚህ እንዳንዱ ሰው ኃጢኣትን ከማድረግ ዝንባሌ ጋር ይወለዳል፡፡
• ፍጹም የሆነ እውነት አለ፡፡
• ኢየሱስ በሥጋ የተገለጠ አምላክ ነው፡፡
• መጽፍ ቅዱስ በሰው ታሪክ ቋንቋ እና ባሕል ውስጥ የተገለጠ የእግዚአብሔር ቃል ነው፡፡ ለሕይወታችን ትክክለኛ መመርያ ነው፡፡ ትዕዛዛቱ ፍጹምና ቅዱስ ናቸው፡፡

9. ሉላዊነት (Globalization) – Globalization (ሉላዊነት) የእግዚአብሔር የመጀመርያም የመጨረሻም ሐሳብ ነው፡፡ “በክርስቶስ ለማድረግ እንደ ወደደ እንደ አሳቡ፥ የፈቃዱን ምሥጢር አስታውቆናልና፤ በዘመን ፍጻሜ ይደረግ ዘንድ ያለው አሳቡም በሰማይና በምድር ያለውን ሁሉ በክርስቶስ ለመጠቅለል ነው።” ኤፌ 1፡10

• ነገር ግን ሰዋዊ Globalization እግዚአብሔርን የሚቃወም አስተሳሰብ ነው፡፡
• ሰዋዊ Globalization በድሕረ ስልጣኔ አስተሳሰብ የሚመራ እግዚአብሔርን ከሰው ታሪክ ውጪ የማድረግ ሩጫ ነው፡፡
• የሰዋዊ Globalization ሐሳብ አሁን የተጀመረ አይደለም

“ምድርም ሁሉ በአንድ ቋንቋና በአንድ ንግግር ነበረች። ከምሥራቅም ተነሥተው በሄዱ ጊዜ በሰናዖር ምድር አንድ ሜዳ አገኙ በዚያም ተቀመጡ። እርስ በርሳቸውም፦ ኑ፥ ጡብ እንሥራ፥ በእሳትም እንተኵሰው ተባባሉ። ጡቡም እንደ ድንጋይ ሆነላቸው የምድርም ዝፋት እንደ ጭቃ ሆነችላቸው። እንዲህም፦ ኑ ለእኛ ከተማና ራሱ ወደ ሰማይ የሚደርስ ግንብ እንሥራ በምድር ላይ ሳንበተንም ስማችንን እናስጠራው አሉ። እግዚአብሔርም የአዳም ልጆች የሠሩትን ከተማና ግንብ ለማየት ወረደ። እግዚአብሔርም አለ፦ እነሆ፥ እነርሱ አንድ ወገን ናቸው፥ ለሁሉም አንድ ቋንቋ አላቸው ይህንም ለማድረግ ጀመሩ አሁንም ያሰቡትን ሁሉ ለመሥራት አይከለከሉም። ኑ፥ እንውረድ አንዱ የአንዱን ነገር እንዳይሰማው ቋንቋቸውን በዚያ እንደባልቀው። እግዚአብሔርም ከዚያ በምድር ሁሉ ላይ በተናቸው ከተማይቱንም መሥራት ተዉ። ስለዚህም ስምዋ ባቢሎን ተባለ፥ እግዚአብሔር በዚያ የምድርን ቋንቋ ሁሉ ደባልቋልና ከዚያም እግዚአብሔር በምድር ሁሉ ላይ እነርሱን በትኖአቸዋል።” ዘፍ 11፡1-9

እግዚአብሔር ሰዋዊ ሉላዊነትን ይቃወማል፡፡ እንዲህ ዓይነቱን ስርኣት ለመፍጠር የሚደረጉ የሰው ልጆች ሩጫዎችንም ሲያከሽፍ እንመለከታለን፡፡ ታላላቅ ኢምፓየሮችን በመፍጠር ዓለምን ሁሉ እንገዛለን በማለት የተነሱት ግዛተ መንግሥታት በእግዚአብሔር በራሱ ጣልቃ ገብነት እንደፈራረሱ መጽሐፍ ቅዱስም ሆነ ታሪክ ምስክር ናቸው፡፡ ለምሳሌ ናምሩድ፣ አሦር፣ ባቢሎን፣ ፋርስ፣ ሮም፣ አረቦች፣ ኮሚኒዝም፣ ወዘተ.

10. መቻቻል (Tolerance) – መቻቻል መልካም ቢሆንም ነገር ግን “እውነት አንጻራዊ ናት” የሚለው አስተሳሰብ ከታከለበት አደገኛ ውጤት ሊኖረው ይችላል፡፡ ዛሬ በመቻቻል ስም ምዕራባውያን አብያተ ክርስቲያናት መጽሐፍ ቅዱስ አጥብቆ የሚቃወማቸውን ልምምዶች እያስተናገዱ ይገኛሉ፡፡

• መጽሐፍ ቅዱስ ግብረ ሰዶማዊነትን አጥብቆ ይቃወማል፡፡

ከሴትም ጋር እንደምትተኛ ከወንድ ጋር አትተኛ ጸያፍ ነገር ነውና። ዘሌ 18፡22

ማናቸውም ሰው ከሴት ጋር እንደሚተኛ ከወንድ ጋር ቢተኛ ሁለቱ ጸያፍ ነገር አድርገዋል ፈጽመው ይገደሉ ደማቸው በላያቸው ነው። ዘሌ 20፡13

ወይስ ዓመፀኞች የእግዚአብሔርን መንግሥት እንዳይወርሱ አታውቁምን? አትሳቱ፤ ሴሰኞች ቢሆን ወይም ጣዖትን የሚያመልኩ ወይም አመንዝሮች ወይም ቀላጮች ወይም ከወንድ ጋር ዝሙት የሚሠሩ ወይም ሌቦች ወይም ገንዘብን የሚመኙ ወይም ሰካሮች ወይም ተሳዳቢዎች ወይም ነጣቂዎች የእግዚአብሔርን መንግሥት አይወርሱም። 1ቆሮ 6፡9-10 እንዲሁም ሮሜ 1፡26-28

በምዕራባውያን አገራት ውስጥ አንድ ሰው ግብረ ሰዶማዊነትን ከተቃወመ “Homophobe” የሚል ስያሜ ይሰጠዋል፡፡ በመቻቻል የማያምን ሰው እንደሆነም ይቆጠራል፣ ይገለላል፡፡

እኛ የምናመልከው አምላክ ሙስሊሞች፣ ሂንዱዎች፣ ቡዲህስቶች፣ ወዘተ. ከሚያመልኩት አምላክ የተለየ ነው፡፡ ስለዚህ ከሙስሊሞች ጋር አንድ ላይ መጸለይ አንችልም፡፡ ብዙ ምዕራባውያን አብያተ ክርስቲያናት ግን ከሙስሊሞች ጋር የጋራ የጸሎት ጊዜያትን በማዘጋጀት በሙስሊም ኢማሞች እየተመሩ ይጸልያሉ፡፡ ሙስሊም ሰባኪያንን ወደ ቤተ ክርስቲያን በመጋበዝ እንዲ ሰብኩ ያደርጋሉ፡፡

እኛ ክርስቲያኖች በኢየሱስ ስም ወደ እግዚአብሔር አብ እንድንጸልይ ነው የታዘዝነው፡፡ መሰባሰባችን እንኳ በኢየሱስ ስም እንዲደረግ ነው በመጽሐፍ ቅዱስ የታዘዝነው፡፡ ሙስሊሞች ግን በኢየሱስ ስም አይጸልዩም፣ የእግዚአብሔንም አባትነት አይቀበሉም፡፡ እነዚህን የሚያለያዩንን ነገሮች በመተው አንድ በሚያደርጉን ነገሮች ላይ ብቻ በመስማማት ከእነርሱ ጋር የምንጸልይ ከሆነ የእነርሱን እምነት ተቀበልን ማለት ነው፡፡ ይህ ከመጽሐፍ ቅዱስ ጋር በእጅጉ ይጣረሳል፡፡ ሙስሊሞችን መውደድ እና ከእነርሱ ጋር በመቻቻል መኖር እና ከክርስትና መስመር ወጥቶ የእነርሱን ኃይማኖት ማስተናገድ ለየቅል ናቸው፡፡ ብዙ በምዕራቡ ዓለም የሚገኙ ክርስቲያኖች ግን በመቻቻል ስም ይህንን የተሳሳተ መንገድ እየተከተሉ ይገኛሉ፡፡ አንድ ሰው ይህንን የሚቃወም ከሆነ Islamophobe የሚል ስያሜ ይሰጠዋል፡፡

የድሕረ ስልጣኔ አስተሳሰብ ምን ዓይነት ችግሮችን ያስከትላል?

ቀደም ሲል እንደተመለከትነው የድሕረ ስልጣኔ ፍልስፍና እውነት አንጻራዊ ናት የሚል ነው፡፡ ትክክልና ትክክል ያልሆነውን ግለሰቦች በግላቸው የሚወስኑት እንጂ ፍጹም የሆነ ደረጃ ያለው እውነት የለም ይላል፡፡

• ፍጹም የሆነ እውነት የለም የሚለው ትምህርት እውነትን ከመጥላት የመነጨ ትምህርት ነው፡፡ እውነትን መጥላት ደግሞ የክርስቶስ ተቃዋሚ ባሕርይ ነው፡- “ይድኑ ዘንድ የእውነትን ፍቅር ስላልተቀበሉ ለሚጠፉ፥ የእርሱ መምጣት በተአምራት ሁሉና በምልክቶች በሐሰተኞች ድንቆችም በዓመፅም መታለል ሁሉ እንደ ሰይጣን አሠራር ነው።” 2ተሰ 2፡10
• እውነት ማለት ምን ማለት ነው? አንድ ንግግር እውነት ነው የምንለው ከተጨባጩ ዓለም እውነታ (Reality) ጋር የሚገጥም ከሆነ ነው፡፡ ለምሳሌ ያህል አንድን አገልጋይ እሁድ 3 ሰዓት ላይ በመካነ ኢየሱስ ቤተ ክርስቲያን ስለ ድህረ ስልጣኔ ትምህት ትሰጣለህ በማለት የቤተ ክርስቲያኒቱ ሽማግሌዎች ፕሮግራም ቢያሲዙት “ድህረ ስልጣኔ” በሚለው ርዕስ ላይ ተዘጋጅቶ እሁድ 3 ሰዓት ላይ በመካነ ኢየሱስ ቤተ ክርስቲያን መገኘት ይጠበቅበታል፡፡ እርሱ ግን ሐሙስ 6 ሰዓት ላይ ቢመጣና “በተነጋገርነው መሰረት ስለ ጋብቻ ላስተምር መጥቻለሁ” ቢላቸው ትክክል ይሆናልን?
  • ወደ አዲስ አበባ መሄድ ብንፈልግ የሞያሌ ትኬት አንቆርጥም፡፡
  • ከሳምባ በሽታ ለመዳን የወባ መድሃኒት አንወስድም፡፡
  • ውሃ ቢጠማን ሽጉጥ አንጠጣም፡፡

ስለዚህ ፍፁም የሆነ እውነት አለ፡፡ ይህ ማለት ግን በግል ስሜት ላይ የተመሰረቱ እውነቶች የሉም ማለት አይደለም፡፡

• ሁለት ዓይነት እውነቶች አሉ፡- ግላዊ እውነት እና ፍጹማዊ እውነት (subjective and objective).
• Subjective truth is about the subject, which means about the person who makes that claim. Objective truth is about the object, which means it depends on the object, not the subject.
• ግላዊ እውነት ንግግሩን የሚናገረውን ሰው ስሜት እንጂ የንግግሩን ርዕሰ ጉዳይ የሚገልፅ አይደለም፡፡
  • ቡና በጨው መጠጣት ያስደስታል፡፡
  • አረንጓዴ ልብስ ያምራል፡፡
  • የሒሳብ ትምህርት ደስ ያሰኛል፡፡
  • አዲስ አበባ የምታምር ከተማ ናት፡፡

ከላይ የተጠቀሱትን የመሳሰሉት ንግግሮች ግላዊ እውነቶች ናቸው፡፡

• አዲስ አበባ የኢትዮጵያ ዋና ከተማ ናት፡፡
• ጸሐይ ከመሬት ትበልጣለች፡፡
• ወተት ነጭ ነው፡፡
• አንድ ሜትር መቶ ሴንቲሜትር ነው፡፡
• ውሃ የሁለት ሃይድሮጂን እና የአንድ ኦክስጂን አተሞች ትስስር ነው፡፡

እነዚህ ደግሞ ፍፁማዊ እውነት ናቸው፡፡ ይህም ማለት ማንም ሰው ከእነዚህ አባባሎች ጋር ባይስማማ እውነት መሆናቸው ሊቀር አይችልም ማለት ነው፡፡

• አዋሳ የኢትዮጵያ ዋና ከተማ ናት፡፡
• ኢትዮጵያ የምትገኘው በአውሮፓ ውስጥ ነው፡፡
• ጨረቃ ከመሬት ትበልጣለች

ከላይ የተጠቀሱት ደግሞ ውሸት የሆኑ የፍፁማዊ እውነቶች ንግግሮች ናቸው፡፡ ውሸት የሆኑበት ምክንያት ከነባራዊው እውነታ ጋር የሚጣረሱ በመሆናቸው ነው፡፡ ነገር ግን፦

• ንጹሕ ሰው መግደል ትክክል አይደለም፡፡
• ውርጃ መጥፎ ድርጊት ነው፡፡
• ስርቆት መጥፎ ድርጊት ነው፡፡

እነዚህ አባባሎች ደግሞ የግብረገብነት (Morality) ንግግሮች ናቸው፡፡ “ፍጹም የሆነ እውነት የለም” የሚለው አባባል “ፍጹም የሆነ የግብረ ገብነት ሕግ የለም” ወደሚለው አደገኛ ድምዳሜ ስለሚመራ እነዚህ ድርጊቶች ጥሩም መጥፎም ሊባሉ አይችሉም፡፡

የድህረ ስልጣኔ አስተሳሰብ አራማጆች ግብረ ገብነት ግላዊ ነው በማለት ያስተምራሉ፡፡ “Morality is subjective.” Morals, values and ethics are determined by each person for him or herself. Therefore to tell someone else that their behavior is “wrong” or “sinful” is considered to be intolerant.

• ግብረ ገብነት ግላዊ ከሆነ አንድ ሰው ሌላውን ሰው ቢገድለው ትክክል አለመሆኑን ልንናገር የምንችለው እንዴት ነው?
• ግብረ ገብነት ግላዊ ከሆነ አስገድዶ መድፈር ትክክል አለመሆኑን ልንናገር የምንችለው እንዴት ነው?
• ግብረ ገብነት ግላዊ ከሆነ አልቃኢዳና አልሸባብን የመሳሰሉ ሽብርተኛ ቡድኖች እያደረጉ የሚገኙት ነገር ትክክል አለመሆኑን ልንናገር የምንችለው እንዴት ነው?
• ግብረ ገብነት ግላዊ ከሆነ ሂትለር 5 ሚሊዮን አይሁዶችን መጨፍጨፉ ትክክል እንዳልሆነ ልንናገር የምንችለው እንዴት ነው?

በክርስትና መሰረት ግብረገብነት፣ እሴት እና ስነ ምግባር በእግዚአብሔር ተወስነው በቅዱስ ቃሉ ውስጥ ተቀምጠዋል፡፡ እያንዳንዱ ሰው ደግሞ በእግዚአብሔር አምሳል ስለተፈጠረ የህሊና ህግ አለው፡- “ሕግ የሌላቸው አሕዛብ ከባሕርያቸው የሕግን ትእዛዝ ሲያደርጉ፥ እነዚያ ሕግ ባይኖራቸው እንኳ ለራሳቸው ሕግ ናቸውና፤ እነርሱም ሕሊናቸው ሲመሰክርላቸው፥ አሳባቸውም እርስ በርሳቸው ሲካሰስ ወይም ሲያመካኝ በልባቸው የተጻፈውን የሕግ ሥራ ያሳያሉ።”ሮሜ 2፡14-15

• እግዚአብሔር ለሰው የራሱን የግብረ ገባዊነት ባሕርይ ስላካፈለው እያንዳንዱ ሰው ትክክል የሆነውን ትክክል ካልሆነው የመለየት ተፈጥሯዊ ችሎታ አለው፡፡
• የድህረ ስልጣኔ አስተሳሰብ አራማጆች ግብረ ገብነት ግላዊ እንዳልሆነ ህሊናቸው ይመሰክርላቸዋል፡፡ ነገር ግን የድህረ ስልጣኔ አስተሳሰብ በመጽሐፍ ቅዱሱ እግዚአብሔር ላይ የማመጽ ፍልስፍና ነው፡፡

መጽሐፍ ቅዱስ በመዝሙር 2 ላይ እንዲህ ይላል፡-

አሕዛብ ለምን ያጕረመርማሉ? ወገኖችስ ለምን ከንቱን ይናገራሉ? የምድር ነገሥታት ተነሡ፥ አለቆችም በእግዚአብሔርና በመሢሑ ላይ እንዲህ ሲሉ ተማከሩ። ማሰርያቸውን እንበጥስ፥ ገመዳቸውንም ከእኛ እንጣል። በሰማይ የሚኖር እርሱ ይሥቃል፥ ጌታም ይሣለቅባቸዋል። በዚያን ጊዜ በቍጣው ይናገራቸዋል፥ በመዓቱም ያውካቸዋል። እኔ ግን ንጉሤን ሾምሁ በተቀደሰው ተራራዬ በጽዮን ላይ። ትእዛዙን እናገራለሁ እግዚአብሔር አለኝ። አንተ ልጄ ነህ፥ እኔ ዛሬ ወለድሁህ። ለምነኝ፥ አሕዛብን ለርስትህ የምድርንም ዳርቻ ለግዛትህ እሰጥሃለሁ። በብረት በትር ትጠብቃቸዋለህ፥ እንደ ሸክላ ሠሪ ዕቃዎች ትቀጠቅጣቸዋለህ። አሁንም እናንት ነገሥታት፥ ልብ አድርጉ እናንት የምድር ፈራጆችም፥ ተገሠጹ። ለእግዚአብሔር በፍርሃት ተገዙ፥ በረዓድም ደስ ይበላችሁ። ተግሣጹን ተቀበሉ ጌታ እንዳይቈጣ እናንተም በመንገድ እንዳትጠፉ፥ ቍጣው ፈጥና ትነድዳለችና። በእርሱ የታመኑ ሁሉ የተመሰገኑ ናቸው።

• በዚህ ዘመን ከድህረ ስልጣኔ አስተሳሰብ የተነሳ በምዕረቡ ዓለም ውስጥ ክርስቲያናዊ እሴቶች በዓለማዊ እሴቶች እየተተኩ ይገኛሉ፡፡
• ስለ ፍጥረት ጅማሬ የሚናገረው መጽሐፍ ቅዱሳዊ እውነት በዝግመተ ለውጥ መላ ምት ተተክቷል፡፡
• ወጣቱ ትውልድ የግብረ ገብነትን አንጻራዊነት በሙሉ ልብ ስለተቀበለ ጸያፍ የሆኑ ነገሮችን ያለ ምንም መሸማቀቅ እና ያለ ከልካይ እያደረገ ይገኛል፡፡
• የዓለም መሪዎችም ግሎባላይዜሽን የሚለውን ፍልስፍና በማራመድ ለአዲሱ ዓለም ስርኣት (New World Order) መንገድ እየጠረጉ ይገኛሉ፡፡ ይህ ደግሞ የክርስቶስ ተቃዋሚ መንፈስ ዓላማና ግብ ነው፡፡

ሦስት የማይለወጡ ነገሮች አሉ፡-

1. እግዚአብሔር – የእግዚአብሔር ባሕርይ ስለማይለወጥ የእግዚአብሔር ቃልም ሆነ በውስጡ የሚገኙት የግብረ ገብነት ትዕዛዛት አይለወጡም፡፡
2. የሰው ተፈጥሮ – ሰው በተፈጥሮው ክፉ እና ኃጢኣትን የመስራት ዝንባሌ ያለው ነው፡፡ ይህ ባሕሪው አይለወጥም፡፡ ምንም ያህል በቴክኖሎጂና በእውቀት ቢመጥቅም የክፋት ባህሪውን ሊለውጥ አይችልም፡፡
3. ሰይጣን – ሰይጣን ክፉ እና የክፋት ምንጭ ነው፡፡ ስለዚህ ይህ ባሕሪው መቼም ቢሆን አይለወጥም፡፡

የዓለም ክፋት እየባሰ ይሄዳል፡፡ ክርስቲያኖች ግን እንደ እግዚአብሔር ቃል በመኖር ዘመኑን ዋጅተው ለክርስቶስ ምጽኣት ራሳቸውን ሊያዘጋጁ ይገባል!

“እንግዲህ እንደ ጥበበኞች እንጂ ጥበብ እንደሌላቸው ሳይሆን እንዴት እንድትመላለሱ በጥንቃቄ ተጠበቁ፤ ቀኖቹ ክፉዎች ናቸውና ዘመኑን ዋጁ። ስለዚህ የጌታ ፈቃድ ምን እንደ ሆነ አስተውሉ እንጂ ሞኞች አትሁኑ።”ኤፌ 5፡15-16

The post የድህረ ስልጣኔ ፍልስፍና first appeared on ደቀ መዝሙር.

• የወጣትነት ዕድሜ በብዙ ዕድሎችና ተግዳሮቶች የተከበበ ነው፡፡
  • ራሳችንንም ሆነ በዙርያችን የሚገኙትን ነገሮች ለመለወጥ በቂ ጊዜ አለን፡፡
  • ማድረግ የምንፈልገውን ሁሉ ለማረግና መሆን የምንፈልገውን ሁሉ ለመሆን በቂ አቅም አለን፡፡
  • የሕይወትን ልምድ ለመቅሰምና ለመማር ትክክለኛው ዕድሜ ነው፡፡
  • ወጣትነታችንን የሚፈልጉ እግዚአብሔራዊ ያልሆኑ ኃይላት መኖራቸው ደግሞ የወጣትነትን ዕድሜ ከባድ ያደርገዋል፡፡
• ወጣትነት ሕይወታችንን አቅጣጫ ለማስያዝ በጣም ወሳኝ ዕድሜ ነው፡፡
• ሕይወታችን ሁለንተናችን በመሆኑ ለመንፈሳዊ ሕይወታችንም ሆነ ለኑሮአችን የሚያስፈልጉን ነገሮች ተገቢውን ትኩረት ማግኘት ይገባቸዋል፡፡

በወጣትነት ዘመን ስኬታማ ለመሆን አስፈላጊ የሆኑ ነገሮች አሉ፡-

1. ጊዜ

ወጣትነትን ተመራጭ ካደረጉት ነገሮች መካከል አንዱ ጊዜ ነው፡፡

ከወጣትነት የጊዜ ክልል ውጪ የማይገኙ ብዙ ነገሮች አሉ፡- ጉልበት፣ ውበት፣ ንቃት፣ ዕውቀትን የመሰብሰብ አቅም፣ ወዘተ.

ጊዜያችንን በአግባቡ መጠቀም

• ጊዜ በእግዚአብሔር ከተፈጠሩ ነገሮች መካከል አንዱ ነው፡፡ እግዚአብሔር ፍጥረትን ሁሉ በጊዜ ውስጥ ነው የፈጠረው፡፡
• ጊዜ አንዴ ከባከነ ተመልሶ አይገኝም፡፡ በጊዜ ውስጥ በደፊትም ወደ ኋላም መሄድ አይቻልም (በሐሳብ ካልሆነ በስተቀር)፡፡ ጊዜ ይመጣል ያልፋል፡፡
• በምድር ላይ የምንኖረው የእድሜ ዘመን የተለያየ ርዝማኔ ቢኖረውም ነገር ግን ለሁሉም ሰው እኩል የሆነ የ 24 ሰዓት ጊዜ ነው የተሰጠው፡፡
• ስኬታማ ሰዎች ጊዜያቸውን በአግባቡ መጠቀም የቻሉ ሰዎች ናቸው፡፡
• ረጅም ዕድሜ ኖረው ለመታሰብያነት የሚበቃ ምንም ነገር ሳይሠሩ ያለፉ በርካታ ሰዎች አሉ፤ ጊዜያቸውን በአግባቡ በመጠቀም ዓለምን በበጎ የለወጡ ጥቂት ሰዎች አሉ፡፡ ኢየሱስ አንዱ ነው፡፡
• ጊዜ በጣም ውድ ነገር ነው፤ ነገር ግን የጊዜን ዋጋ በትክክል የምንገነዘበው በጊዜ የመጠቀም ዕድላችን ሲያከትም ነው፡፡
• ጊዜን በአግባቡ ለመጠቀም መጀመርያ የጊዜን ዋጋ ማወቅ ያስፈልገናል፡፡
• በምድር ላይ ያለን ጊዜ በልባችን ውስጥ ያለውን መሻት ሁሉ ከግብ ለማድረስ በቂ አይደለም፤ ነገር ግን ለዘላለም ሕይወት ለመዘጋጀት በቂ ነው፡፡
• በምድር ላይ ያለንን ዘመን በትክክል መኖር አለመኖራችን በዘላለማዊው ሕይወታችን ላይ ተጽዕኖ አለው፡፡

መጽሐፍ ቅዱስ ስለ ጊዜ ብዙ ነገሮችን ይናገራል፡-

• የእዚአብሔር ባርያ ሙሴ እንዲህ ብሎ ተናገረ፡- “የዘመኖቻችንም ዕድሜ ሰባ ዓመት፥ ቢበረታም ሰማንያ ዓመት ነው ቢበዛ ግን ድካምና መከራ ነው ከእኛ ቶሎ ያልፋልና፥ እኛም እንገሠጻለንና።” መዝሙር 90፡10፡፡ እድሜያችን በገፋ ቁጥር ያለፉት ጊዜያት ትዝታዎች ብቻ ይሆናሉ፡፡ አንድ ቀን ደግሞ የተወሰነልንን ዘመን ጨርሰን ወደ ዘላለም መኖርያችን እንሰበሰባለን፡፡
• ጊዜ በጣም ወሳኝ በመሆኑ ምክንያት በትክክል ልንጠቀመው እንደሚገባ መጽሐፍ ቅዱስ በተደጋጋሚ ይናገረናል፡፡
• ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ለኤፌሶን ሰዎች እንዲህ በማለት ጻፈ፡- “ስለዚህ፦ አንተ የምትተኛ ንቃ ከሙታንም ተነሣ ክርስቶስም ያበራልሃል ይላል። እንግዲህ እንደ ጥበበኞች እንጂ ጥበብ እንደሌላቸው ሳይሆን እንዴት እንድትመላለሱ በጥንቃቄ ተጠበቁ፤ ቀኖቹ ክፉዎች ናቸውና ዘመኑን ዋጁ። ስለዚህ የጌታ ፈቃድ ምን እንደ ሆነ አስተውሉ እንጂ ሞኞች አትሁኑ።” ኤፌሶን 5፡16
• ጥበበኛው ሰለሞን በመክብብ 3፡1-8 ላይ እንዲህ በማለት ይናገራል፡- “ለሁሉ ዘመን አለው፥ ከሰማይ በታችም ለሆነ ነገር ሁሉ ጊዜ አለው። ለመወለድ ጊዜ አለው፥ ለመሞትም ጊዜ አለው፡፡ ለመትከል ጊዜ አለው፥ የተተከለውንም ለመንቀል ጊዜ አለው፡፡ ለመግደል ጊዜ አለው፥ ለመፈወስም ጊዜ አለው፡፡ ለማፍረስ ጊዜ አለው፥ ለመሥራትም ጊዜ አለው፡፡ ለማልቀስ ጊዜ አለው፥ ለመሳቅም ጊዜ አለው፡፡ ዋይ ለማለት ጊዜ አለው፥ ለመዝፈንም ጊዜ አለው፡፡ ድንጋይን ለመጣል ጊዜ አለው፥ ድንጋይንም ለመሰብሰብ ጊዜ አለው፡፡ ለመተቃቀፍ ጊዜ አለው፥ ከመተቃቀፍም ለመራቅ ጊዜ አለው፡፡ ለመፈለግ ጊዜ አለው፥ ለማጥፋትም ጊዜ አለው፡፡ ለመጠበቅ ጊዜ አለው፥ ለመጣልም ጊዜ አለው፡፡ ለመቅደድ ጊዜ አለው፥ ለመስፋትም ጊዜ አለው፡፡ ዝም ለማለት ጊዜ አለው፥ ለመናገርም ጊዜ አለው፡፡ ለመውደድ ጊዜ አለው፥ ለመጥላትም ጊዜ አለው፡፡ ለጦርነት ጊዜ አለው፥ ለሰላምም ጊዜ አለው።”

• ያለ ጊዜ የሚሆን ነገር የለም፤ ነገሮችንም በጊዜያቸው ማድረግ ያስፈልጋል፤ በአብዛኛው ሁኔታ ሰዎች በምርጫቸው በጊዜያቸው ላይ እንዲወስኑ እግዚአብሔር አቅምና ፈቃድን ሰጥቷቸዋልና፡፡
• ንጉስ ዳዊት የተወለደው በጣም ኋላ ቀር በነበረችው የቤተልሔም ከተማ ውስጥ ነበር፡፡ ነገር ግን እስራኤልን ከውድቀት ዘመን ወደ ብልፅግና ዘመን ማምጣት የቻለ ታላቅ ንጉሥ ሆነ፡፡ በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ስሙ 900 ጊዜ ተጠቅሷል፡፡ በብዛት በመጠቀስ ከ1000 ጊዜ በላይ ከተጠቀሰው የኢየሱስ ሥም ቀጥሎ በሁለተኛ ደረጃ ላይ ተቀምጧል፡፡ የስኬቱ ምስጢር የዕድሜ ዘመኑ አጭር መሆኑን በመገንዘብ የተሰጠውን ጊዜ በአግባቡ መጠቀሙ ነበር፡፡ “አቤቱ፥ ፍጻሜዬን አስታውቀኝ፥ የዘመኔ ቍጥሮች ምን ያህል እንደ ሆኑ፥ እኔ ምን ያህል ወደ ኋላ እንደምቀር አውቅ ዘንድ።” መዝሙር 39፡4
  • ዳዊት ክልጅነቱ ጀምሮ ነገሮችን በትክክለኛ ጊዜያቸው ያደርግ የነበረ ሰው ነበር፡፡
  • እረኛ መሆን በሚገባ ዘመን ጥሩ እረኛ ነበር፡፡ ከእረኛ መሣርያዎች መካከል አንዱ ወንጭፍ ስለነበር ድንጋይን በማወናጨፍ የተካነ እረኛ ነበር፡፡
  • የእስራኤል ንጉሥ ይሆን ዘንድ በሳሙኤል ቢቀባም “ተቀብቻለሁ ንጉሥ ልሁን” ብሎ ከመጣደፍ ይልቅ ወደ እረኝነት ቦታው ተመልሶ በጎቹን መጠበቅ ቀጠለ፡፡
  • ጎልያድ ሕዝቡን ሲገዳደር በትክክለኛው ሰዓት ደረሰ፡፡ የእረኝነት ዘመኑን ተጠቅሞ ከጥሩ እረኛ እንደሚጠበቀው ጥሩ ወንድጭፈኛ ባይሆን ኖሮ ጎልያድን መጣል ባልቻለም ነበር፡፡
  • ጎልያድን ከጣለ በኋላም ቢሆን የእስራኤል ልብ እርሱን ቢከተልም አሁንም ንግሥናውን ከማወጅ ይልቅ ወደ አባቱ ቤት ተመለሰ፡፡
  • የሳዖል የጦር ጀነራል መሆን በሚገባው ዘመን ለሳዖል በመታዘዝ አገለገለ፣ መሰደድ በሚገባው ዘመን ተሰደደ፣ ትክክለኛ ጊዜውን ጠብቆ ነገሠ፣ እስራኤልን ሃያል አገር አደረጋት፡፡
  • ዳዊት በዘመኑ ከባባድ ስህተቶችን የሠራው ሁለት ጊዜ ነው፤ አንዱ ሕዝቡን ማስቆጠሩ ሲሆን ሌላው ደግሞ ከቤርሳቤህ ጋር በምንዝርና መውደቁ ነው፡፡
    • እንዲህም ሆነ፤ በዓመቱ መለወጫ ነገሥታት ወደ ሰልፍ በሚወጡበት ጊዜ፥ ዳዊት ኢዮአብን ከእርሱም ጋር ባሪያዎቹን እስራኤልንም ሁሉ ሰደደ። የአሞንም ልጆች አገር አጠፉ፥ ረባትንም ከበቡ፤ ዳዊት ግን በኢየሩሳሌም ቀርቶ ነበር። (2ሳሙ. 11፡1)
  • በሰልፍ ሰዓት ለመዝናናት በከተማ በመቅረቱ ሳብያ ራሱን ለፈተና አጋለጠ፡፡
  • ዳዊት በተሰጠው ዘመን እግዚአብሔርን እንዳገለገለ ሐዋርያው ጳውሎስ እንዲህ በማለት ይናገራል፡- “ዳዊትም በራሱ ዘመን የእግዚአብሔርን አሳብ ካገለገለ በኋላ አንቀላፋ” ሐዋ. 13፡36
  • ጊዜን ማወቅ፣ በጊዜው መሆን የሚገባንን መሆንና ማድረግ የሚገባንን ማድረግ፣ ጊዜያችንን ሳናባክን በትክክል መጠቀም ኋላ ከመፀፀትና ያለፈው ዘመናችንን ዕዳ ከማወራረድ ይታደገናል፡፡

2. ትክክለኛ ጓደኛ መምረጥ

• መጽሐፍ ቅዱስ ሰው ጓደኛ ሊኖረው እንደሚገባ ይናገራል፡- “ድካማቸው መልካም ዋጋ አለውና አንድ ብቻ ከመሆን ሁለት መሆን ይሻላል። ቢወድቁ አንዱ ሁለተኛውን ያነሣዋልና አንዱ ብቻውን ሆኖ በወደቀ ጊዜ ግን የሚያነሣው ሁለተኛ የለውምና ወዮለት። ሁለቱም በአንድነት ቢተኙ ይሞቃቸዋል አንድ ብቻውን ግን እንዴት ይሞቀዋል? አንዱም አንዱን ቢያሸንፍ ሁለቱ በፊቱ ይቆማሉ፤ በሦስትም የተገመደ ገመድ ፈጥኖ አይበጠስም።” መክብብ4፡9-12
• አብሮን የሚውልና የልባችንን ምስጢር የምናዋየው ሰው በሕይወታችን ላይ በጎ ወይንም መጥፎ ተፅዕኖ የማሳረፍ አቅም አለው፡፡ “ብረት ብረትን ይስለዋል፥ ሰውም ባልንጀራውን ይስላል።” ምሳሌ 27፡17
• “ከማን ጋር እንደምትውል ንገረኝና ማንነትህን እነግርሃለሁ” የሚለው አባባል ትክክል ነው፡፡ መጥፎ ጓደኝነት ስብዕናችንን ያጎድፋል፡፡ “አትሳቱ፤ ክፉ ባልንጀርነት መልካሙን አመል ያጠፋል።” 1ቆሮንቶስ 15፡33 ይህንን አባባል ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ “ታይስ” በሚል ርዕስ “ሜናንደር” በተባለ ግሪካዊ ባለቅኔ ከተጻፈ ተውኔት ላይ ነው የወሰደው፡፡ የቆሮንቶስ ሰዎች የሚያውቁትንና የባሕላቸው አካል የሆነውን ዘይቤ ቢጠቀም ይበልጥ ሊገባቸው ስለሚችል ነው ይህንን ያደረገው፡፡
• ከመጥፎ ሰዎች ጋር ወዳጅነት መመሥረት እንደሚያጠፋን መጽሐፍ ቅዱስ እንዲህ በማለት ይናገራል፡- “ከቍጡ ሰው ጋር ባልንጀራ አትሁን፥ ከወፈፍተኛም ጋት አትሂድ፥ መንገዱን እንዳትማር ለነፍስህም ወጥመድ እንዳታገኝህ።” ምሳሌ 22፡24-25
• የዳዊት ልጅ አምኖን የገዛ እህቱን ትዕማርን በወደደ ጊዜ ለችግሩ መፍትሄ ለማግኘት ምክርን ፍለጋ የሄደው ኢዮናዳብ ወደተባለ መጥፎ ወዳጁ ነበር፡፡ ከማን ምክርን መስማት እንደሚገባው ባለማወቁ የተነሳ ፍጻሜው ሞት ሆነ፡፡ 2ሳሙኤል 13
• ንጉሡ ሮብአም ሕዝቡን ማስተዳደር ይችል ዘንድ ሽማግሌዎቹ የሰጡትን ምክር ባለመስማቱ የተነሳ የእስራኤልን ሕዝብ ለሁለት ከፈለ፡- “እርሱ ግን ሽማግሌዎች የመከሩትን ምክር ትቶ ከእርሱ ጋር ካደጉትና በፊቱ ይቆሙ ከነበሩት ብላቴኖች ጋር ተማከረ። እርሱም፦ አባትህ የጫነብንን ቀንበር አቃልልልን ለሚሉኝ ሕዝብ እመልስላቸው ዘንድ የምትመክሩኝ ምንድር ነው? አላቸው። ከእርሱም ጋር ያደጉት ብላቴኖች። አባትህ ቀንበር አክብዶብናል፥ አንተ ግን አቃልልልን ለሚሉህ ሕዝብ። ታናሺቱ ጣቴ ከአባቴ ወገብ ትወፍራለች። አሁንም አባቴ ከባድ ቀንበር ጭኖባችኋል፥ እኔ ግን በቀንበራችሁ ላይ እጨምራለሁ አባቴ በአለንጋ ገርፎአችኋል፥ እኔ ግን በጊንጥ እገርፋችኋለሁ በላቸው ብለው ተናገሩት።” 1ነገሥት 12፡8-11
• መጽሐፍ ቅዱስ ጓደኛ ማብዛት ጉዳት እንዳለው እንዲህ በማለት ይናገራል፡- “ብዙ ወዳጆች ያሉት ሰው ይጠፋል ነገር ግን ከወንድም አብልጦ የሚጠጋጋ ወዳጅ አለ።” ምሳሌ 18፡24
• አንድን ሰው ልንለውጠው እንደምንችል ሙሉ በሙሉ እርግጠኞች ካልሆንን ወደጅነታችንን በልክ ማድረግ አለብን፡፡

3. ያለንን ነገር ማወቅና በትክክል መጠቀም

• ያለንን ነገር ለይተን ማወቅና በትክክል መጠቀም ለስኬታማ ሕይወት ወሳኝ ነው፡፡ (የጸጋ ስጦታዎች፣ የተፈጥሮ ተሰጥዖ፣ ገንዘብ፣ ቁሳቁሶች፣ ወዘተ.)፡፡
• የተሰጠንን መክሊት ዋጋ ተረድተን ካልነገድንበትና ካላተረፍንበት የመክሊቱ ባለቤት ሲመጣ ተጠያቂዎች እንሆናለን ፡፡
  • ለእያንዳንዱ እንደ ዓቅሙ፥ ለአንዱ አምስት መክሊት ለአንዱ ሁለት ለአንዱም አንድ ሰጠና ወደ ሌላ አገር ወዲያው ሄደ። አምስት መክሊትም የተቀበለው ሄዶ ነገደበት ሌላም አምስት አተረፈ፤ እንዲሁም ሁለት የተቀበለው ሌላ ሁለት አተረፈ። አንድ የተቀበለው ግን ሄዶ ምድርን ቈፈረና የጌታውን ገንዘብ ቀበረ። ከብዙ ዘመንም በኋላ የእነዚያ ባሮች ጌታ መጣና ተቆጣጠራቸው። አምስት መክሊት የተቀበለውም ቀረበና ሌላ አምስት መክሊት አስረክቦ፦ ጌታ ሆይ፥ አምስት መክሊት ሰጥተኸኝ ነበር፤ እነሆ፥ ሌላ አምስት መክሊት አተረፍሁበት አለ። ጌታውም፦ መልካም፥ አንተ በጎ ታማኝም ባሪያ፤ በጥቂቱ ታምነሃል፥ በብዙ እሾምሃለሁ፤ ወደ ጌታህ ደስታ ግባ አለው። ሁለት መክሊትም የተቀበለው ደግሞ ቀርቦ፦ ጌታ ሆይ፥ ሁለት መክሊት ሰጥተኸኝ ነበር፤ እነሆ፥ ሌላ ሁለት መክሊት አተረፍሁበት አለ። ጌታውም፦ መልካም፥ አንተ በጎ፥ ታማኝም ባሪያ፤ በጥቂቱ ታምነሃል፥ በብዙ እሾምሃለሁ፥ ወደ ጌታህ ደስታ ግባ አለው። አንድ መክሊትም የተቀበለው ደግሞ ቀርቦ፦ ጌታ ሆይ፥ ካልዘራህባት የምታጭድ ካልበተንህባትም የምትሰበስብ ጨካኝ ሰው መሆንህን አውቃለሁ፤ ፈራሁም ሄጄም መክሊትህን በምድር ቀበርሁት፤ እነሆ፥ መክሊትህ አለህ አለ። ጌታውም መልሶ እንዲህ አለው፦ አንተ ክፉና ሃኬተኛ ባሪያ፥ ካልዘራሁባት እንዳጭድ ካልበተንሁባትም እንድሰበስብ ታውቃለህን? ስለዚህ ገንዘቤን ለለዋጮች አደራ ልትሰጠው በተገባህ ነበር፥ እኔም መጥቼ ያለኝን ከትርፉ ጋር እወስደው ነበር። ስለዚህ መክሊቱን ውሰዱበት አሥር መክሊትም ላለው ስጡት፤ ላለው ሁሉ ይሰጠዋልና ይበዛለትማል፤ ከሌለው ግን ያው ያለው እንኳ ይወሰድበታል። (ማቴ. 25፡15-29)

3. በሁኔታዎች ተስፋ አለመቁረጥ፡፡

• በወጣትነት ዘመን የሚገጥሙንን ተግዳሮቶች ድል ለመንሳት ተስፋ በጣም ወሳኝ ነው፡፡
• ተስፋ የሕይወት መብራት ነው፡፡ በጨለመብን ቀን ማዶ ያለውን ነገር አሻግረን የምናየው በተስፋ ነው፡፡
• ክርስቲያን ተስፋ ቢስ አይደለም፡፡ ከሁሉ በላይ የዘለዓለም ሕይወት ተስፋ አለን፡፡ በምድርም ላይም በምንም ሁኔታ ውስጥ ጌታ ከኛ ጋር ሊሆን ተስፋን ሰጥቶናል፡፡

4. በእግዚአብሔር ዓላማ የተፈጠርንና የምንኖር መሆናችንን ማወቅ

• የእግዚአብሔር ልጆች እንደመሆናችን መጠን በእግዚአብሔር ዘላለማዊ እቅድ የምንኖር እንጂ በእድልና አጋጣሚ የምኖር ሰዎች አይደለንም፡፡ ስለዚህ በምናልፍበት የሕይወት ጎዳና ሁሉ እግዚአብሔር ዓላማ እንዳለው በማመን መኖር የስፈልገናል፡፡
• ዮሴፍ ወደ ግብፅ ለሸጡት ወንድሞቹ እንዲህ ብሎ ተናገራቸው፡- “ዮሴፍም ወንድሞቹን፦ ወደ እኔ ቅረቡ አለ። ወደ እርሱም ቀረቡ። እንዲህም አላቸው፦ ወደ ግብፅ የሸጣችሁኝ እኔ ወንድማችሁ ዮሴፍ ነኝ። አሁንም ወደዚህ ስለ ሸጣችሁኝ አትዘኑ፥ አትቈርቈሩም እግዚአብሔር ሕይወትን ለማዳን ከእናንተ በፊት ሰድዶኛልና። ይህ ሁለቱ ዓመት በምድር ላይ ራብ የሆነበት ነውና የማይታረስበትና የማይታጨድበት አምስት ዓመት ገና ቀረ። እግዚአብሔርም በምድር ላይ ቅሬታን አስቀርላችሁ ዘንድ በታላቅ መድኃኒትም አድናችሁ ዘንድ ከእናንተ በፊት ላከኝ። አሁንም እናንተ ወደዚህ የላካችሁኝ አይደላችሁም፥ እግዚአብሔር ላከኝ እንጂ ለፈርዖንም እንደ አባት አደረገኝ፥ በቤቱም ሁሉ ላይ ጌታ፥ በግብፅ ምድርም ሁሉ ላይ አለቃ አደረገኝ።” ዘፍጥረት 45፡1-8
• የተወለድንበትን አገር፣ ከተማ፣ ቤተሰብና ዘር የመረጠልን ራሱ እግዚአብሔር በመሆኑ ለእርሱ ክብር ልንኖርና በእርሱ ልንታመን ይገባናል፡፡

5. በሁሉም ቦታና ሁኔታ የእግዚአብሔር ሰዎች ሆነን መገኘት

• ናቡከደነፆር ዳንኤልና ጓደኞቹን ወደ ባቢሎን ምድር ከወሰዳቸው በኋላ ለ3 ዓመታት ያህል የከለዳውያንን ትምሕርት ይማሩ ዘንድ ወደ ማሰልጠኛ ካምፕ አገባቸው፡፡
• ባቢሎናውያን እነዚህ ወጣቶች የድሮ ማንነታቸው ይዘው ከቀጠሉ በትክክል እንደማያገለግሏቸው ስላሰቡ በተለያዩ ስልቶች የቀድሞ ማንነታቸውን ሊያስጥሏቸው ብዙ ጥረት አደረጉ፡፡
• ቋንቋቸው፣ አስተሳሰባቸው፣ ባሕላቸው፣ ሃይማኖታቸውና ኑሯቸው ሁሉ ባቢሎናዊ ይሆን ዘንድ የወሰዱት የመጀመርያው እርምጃ አገራቸውንና አምላካቸውን የሚያስታውሷቸውን ስሞቻቸውን መቀየር ነበር፡፡

• እነዚህ ወጣቶች በባዕድ ምድር የሚኖሩ ሆነው ሳሉ በብዙ ተፅዕኖ ውስጥ እያለፉ ዳሩ ግን አምላካቸውን እግዚአብሔርን የሚያስከብር የውሳኔ ሕይወት ኖረው አለፉ፡፡
• ለጣዖት ተሠውቶ የሚመጣውን ሥጋ ከመብላትና የወይንጠጅ ከመጠጣት ይልቅ ጥራጥሬን መብላት መረጡ፡፡
• የዘበኞቹ ዓለቃ 10 ቀን ፈተናቸው፤ በመልክና በጤንነት ከሌሎች 10 እጥፍ በልጠው ተገኙ፡፡
• ዳንኤል ቀናተኞች በተነሱበት ጊዜ የጸሎት ስፍራውን ላለመልቀቅ ወሰነ፤ ወደ አናብስት ጉድጓድ ቢጣልም አምላኩ እግዚአብሔር መልአኩን ልኮ የአናብስቱን አፍ ዘጋ፤ ዳንኤልም ወደ ተሻለ ክብር ተሸጋገረ፡፡
• ሐናንያ፣ ሚሳኤልና አዛርያ ለጣዖት ይሰግዱ ዘንድ አስገዳጅ ትዕዛዝ በተሰጣቸው ጊዜ ላለመስገድ ወሰኑ፤ በእሳት ውስጥ ቢጣሉም ያለ ምንም ጉዳት ከእሳቱ ተረፉ፡፡

እግዚአብሔር በዚህ ዘመን ለክብሩ የሚኖሩ፣ ከዓለም ክፋት ራሳቸውን የለዩ፣ እርሱን የሚፈሩ፣ ቆራጥ ወጣቶችን ይሻል፡፡

The post ስኬታማ ክርስቲያን መጣት first appeared on ደቀ መዝሙር.